ΑΙΧΜΕΣ Μικρό ρεµπέτικο για τον Τύπο

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ, µύρο το κύµα που τον τύλιξε, είχε µεγάλο ψώνιο µε τις εφηµερίδες. Μ’ αυτές άρχιζε τη µέρα του, µ’ αυτές και την τελείωνε, χράτσα - χρούτσα οι σελίδες τη νύχτα στο κρεβάτι µε το πορτατίφ. ∆εδοµένου του εθισµού του, τοµυστήριο της συλλήψεως και της επιβίωσής µου παραµένει µυστήριο µέχρι τασήµερα, ένας λόγος παραπάνω που έχω ρουφήξει αντιµόνιο περισσότερο κι από πρωτοµάστορα τυπογράφο. από τότε κυκλοφορούσαν οι φήµες ότι τη – µια το ραδιόφωνο, την άλλη η τηλεόραση, την παράλλη το ίντερνετ και τώρα το ipad – αυτό το είδος ενηµέρωσης µια µέρα δεν θα υπήρχε ούτε σαν περιτύλιγµα για σαρδέλες.