Αφού έρχεται ο Ιβάν, να βαφτεί ριγέ το Μακ. Παλλάς

Κατέστη σαφές μεταξύ άλλων, πως η έμμεση ομολογία δια των κινήσεων και των επιλογών σου πως κάτι σε φοβίζει ή έστω σε προβληματίζει, αποτελεί στρατηγικό λάθος.

Αν τα παραπάνω αποτελούν δική μου εσφαλμένη αντίληψη και δεν υπήρχε δείγμα φόβου ή προβληματισμού, η σπασμωδικότητα των αντιδράσεων είναι ακόμα πιο επικίνδυνη.

Πριν καλά καλά συμπληρωθεί τριήμερο από την δημοσίευση ήρθε η επιβεβαίωση, με την ενημέρωση πως ο Ιβάν Σαββίδης έρχεται Θεσσαλονίκη.

Μετά την Νέα

Όπως πάμε, αν εμφανιστεί συντονισμένη διαμαρτυρία στο διαδίκτυο για τα εξωτερικά χρώματα στο Μακεδονία Παλλάς, θα διαβάσουμε προσεχώς ότι ο Ιβάν Σαββίδης έδωσε εντολή να βαφτεί η όψη του ξενοδοχείου με άσπρες και μαύρες ρίγες.

Να επισημανθεί αρχικά πως η μομφή δεν είχε ως επίκεντρο την μη τέλεση περιστασιακών επισκέψεων στην Θεσσαλονίκη, αλλά την απουσία του από την δια ζώσης ενασχόληση με ζητήματα της ομάδας.

Οπότε ακόμα και η στόχευση της είδησης, είναι άτοπη.

Σύμφωνα με την ενημέρωση μάλιστα θα γίνει και συνάντηση με τον Λουτσέσκου στην Θεσσαλονίκη, ενώ πέρσι τα είχαν πει 100χλμ πιο μακριά στο Πόρτο Καρράς!

Φοβερή πρόοδος, δεν μπορείς να πεις…

Η πραγματικότητα είναι πως η απουσία του Σαββίδη, δεν σήμαινε συρρίκνωση ενδιαφέροντος ή και αδιαφορία, από την πλευρά του. Κάθε άλλο μάλιστα.

Η απόσταση που τον χώριζε από την Θεσσαλονίκη τον ανάγκαζε εμμέσως να αφιερώνει περισσότερο χρόνο και να ασχολείται πιο επιστάμενα με τα θέματα του ΠΑΟΚ.

Για τον ίδιο λόγο που η επικοινωνία των μελών μιας οικογένειας πολλαπλασιάζεται όταν κάποιο από αυτά αναχωρήσει στο εξωτερικό, για μόνιμη εγκατάσταση. Η μια-δυο τυπικές εβδομαδιαίες επισκέψεις αντικαθίστανται με καθημερινές πολύωρες βιντεοκλήσεις όπου η μαμά ρωτά με αγωνία «έφαγες, κοιμήθηκες, ζακέτα έβαλες, να σου στείλω ζαρζαβατικά από τον κήπο;»

Τα παραπάνω σαφώς και δεν καθιστούν ως ασήμαντη την φυσική παρουσία του κάθε ιδιοκτήτη, δίπλα στην ομάδα.

Τουναντίον μάλιστα. Σημαντική είναι αλλά δεν αποτελεί πανάκεια, άρα δεν μπορεί να γίνεται σημαία σε κάθε ευκαιρία

Και ιστορικά αν το δούμε, από το 2012 που ανέλαβε τον ΠΑΟΚ μέχρι το 2017 που κατακτήθηκε το πρώτο τρόπαιο της εποχής του, ο μεγαλομέτοχος βρισκόταν περισσότερες ήμερες στη Θεσσαλονίκη παρά στο Ροστόφ.

Όλες αυτές οι χρονιές για τον ΠΑΟΚ ήταν απογοητευτικές, ορισμένες μάλιστα άκρως αποτυχημένες.

Η φυσική παρουσία του Σαββίδη είναι σημαντική μεν, αλλά δεν καθορίζει τα πάντα. Η εύρυθμη λειτουργία του αγωνιστικού τμήματος και της διοίκησης, δεν εξαρτάται τόσο από την παρουσία του, όσο από τους χειρισμούς, τις αποφάσεις του και την γενικότερη λειτουργία της ΠΑΕ. Πράγματα που μπορεί να ορίζει και να κατευθύνει, ακόμα κι αν είναι μόνιμα εγκατεστημένος σε κάποιο σημείο του σύμπαντος.

Εκτός κάποιος αφελής αν πιστεύει πως οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες πηγαίνουν καθημερινά στα γραφεία των ομάδων τους, κάνουν επιθεώρηση και ασχολούνται με κάθε λεπτομέρεια.

Ανεξάρτητα από την οπτική του καθενός πάντως, πρόκειται για μέγα λάθος όταν ο Σαββίδης διαφοροποιεί την στρατηγική του, προσαρμόζοντας την σε καλούπια που διαμορφώνουν άλλοι.

Παραμένει πανίσχυρος τόσο ως επιχειρηματίας όσο και ως προσωπικότητα, δεν μπορεί να άγεται και να φέρεται ούτε από φωνές, ούτε από ατζέντες που δεν έχουν καθοριστεί από εκείνον.

Οι φωνές δεν θα σταματήσουν ποτέ.

Ακόμα χειρότερα μάλιστα αν οι φωνασκούντες διαπιστώσουν ότι χορεύεις στους ρυθμούς που ορίζουν, γιατί όχι μόνο δεν θα σταματήσουν αλλά θα ανακαλύπτουν συνεχώς ολοένα και πιο ευφάνταστες αιτιάσεις αμφισβήτησης.

Μέχρι να σε φτάσουν σε σημείο, που θα είναι αδύνατον να ανταποκριθείς στα καπρίτσια τους…