Aπολογία Ρουπακιά: Τι είπε για τη μοιραία νύχτα, τα ψέματα και οι αντιφάσεις του

Ψυχρός, προκλητικός και αμετανόητος ο Γιώργος Ρουπακιάς, ο καθ’ ομολογία δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, απολογήθηκε σήμερα Πέμπτη 18/7 ενώπιον του δικαστηρίου για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, περιγράφοντας λεπτό προς λεπτό τις συνθήκες που προηγήθηκαν της στυγερής δολοφονίας στο Κερατσίνι τον Σεπτέμβριο του 2013.

Η απολογία του Γ. Ρουπακιά προκάλεσε πολλές αντιδράσεις με κορυφαία του πατέρα του θύματος, ο οποίος στη διακοπή της δίκης απευθυνόμενος στην πρόεδρο είπε: «Λέει ψέματα. Ηταν σκόπιμο.

Στην αρχή μάλιστα ο Ρουπακιάς προκάλεσε ακόμη περισσότερο τους πάντες λέγοντας ότι ήταν μια… απλή ανθρωποκτονία για να ανασκευάσει αργότερα και να μιλήσει για τραγική ανθρωποκτονία.

Ο Γιώργος Ρουπακιάς κατά την απολογία του, μεταξύ των άλλων, ανέφερε: «Επειδή κάθισα και το σκέφτηκα έξω για αυτό το ατυχές για την απλή ανθρωποκτονία, θέλω να πω πως το έχω μετανιώσει. Λυπάμαι ειλικρινά, μακάρι να γύριζα το χρόνο πίσω. Ήταν μία τραγική ανθρωποκτονία…».

Η περιγραφή του Ρουπακιά, παρ’ ότι γίνεται για να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να αποσείσει την κατηγορία της στημένης δολοφονίας, της προσχεδιασμένης επίθεσης από τα Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής, είναι συγκλονιστική.

Περιγράφεται με λεπτομέρειες τι έγινε εκείνη τη μοιραία νύχτα.

Ο πατέρας του Παύλου Φύσσα εξερχόμενος της δικαστικής αίθουσας δήλωσε:

«Αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο Ρουπακιάς προσπαθεί να το κάνει να φανεί σαν απλή ανθρωποκτονία. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Είπε πολλά ψέματα. Να σας πω ένα που είπε; Είπε ότι το μαχαίρωμα ήταν άμυνα. Πήρε μετά όμως τον Πατέλη τηλέφωνο και του είπε "μαχαίρωσα το Φύσσα"» ανέφερε ο πατέρας του Παύλου Φύσσα έξω από το Εφετείο.

Σε ερώτηση των δημοσιογράφων σχετικά με την απουσία της συζύγου του, για πρώτη φορά από την δικαστική αίθουσα, απάντησε: «Με τη Μάγδα Φύσσα είναι άλλο θέμα. Άνθρωπος είναι, αντοχές έχει».

Ακολουθεί η απολογία του Γιώργου Ρουπακιά όπως έχει καταγραφεί από το «Golden Dawn Watch», την πρωτοβουλία παρακολούθησης της δίκης της Χρυσής Αυγής και δημοσιεύθηκε σχεδόν σε ζωντανή μετάδοση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «Golden Dawn Watch».

 (Οι χρονικές αναφορές αφορούν την ώρα που αναρτήθηκε το απόσπασμα της απολογίας από «Golden Dawn Watch» ) 

10.39: Έναρξη της 370ης δικασίμου 09:55 στην αίθουσα τελετών Εφετείου Αθηνών. Παρόντες κατηγορούμενοι: Κομιάνος, Καζαντζόγλου, Τσακανίκας, Πατέλης, Αναδιώτης, Κορκοβίλης, Ρουπακιάς, Τσορβάς Α., Τσορβάς Ν, Σταμπέλος.

(Παρατάσσονται αστυνομικοί των ΕΚΑΜ με κουκούλες φουλ φέις δίπλα στο εδώλιο των κατηγορουμένων )
Πρόεδρος προς τον αστυνομικό: Να σας πω, δε χρειάζεται να είστε εδώ μπροστά, περάστε λίγο πίσω.

Πρ: Θα πάρετε εκείνο το κάθισμα και θα ανοίξετε το μικρόφωνο.
(Προσέρχεται ο Ρουπακιάς, κάθεται)
Πρ: Πού κατοικείτε;
Ρουπακιάς αναφέρει διεύθυνση.
Πρ: Από πότε;
Ρουπ: Πριν 3 χρόνια, κανα μήνα από όταν έγινε το συμβάν.
Πρ: Πριν;
Ρουπ: Βρυούλων 69, στη Νίκαια. Πριν ήμουν στα 3,5 χρόνια κοντά στην πλατεία Χαλκηδόνος. Άλλαξα κατοικία και πήγαμε στη Βρυούλων…
Πολ. αγωγή: Δεν ακούγεται, κυρία πρόεδρε, να δοκιμάσουμε το άλλο μικρόφωνο.
Πρ: Για πείτε μας το επάγγελμά σας;
Ρουπ: Ήμουν οδηγός σε βυτιοφόρο καυσίμων σε διάφορες πετρελαϊκές εταιρίες.
Πρ: Μέχρι πότε;
Ρουπ: Μέχρι πρόσφατα. Είναι εποχιακό το επάγγελμα.

Πρ: Κάνατε και κάτι άλλο;
Ρουπ: Βοήθαγα την αδελφή μου, είχε δυο ψαράδικα… και στα δύο δούλευα. Μετέφερα ψάρια από το ένα στο άλλο.
Πρ: Τώρα θα μας πείτε, με τη ΧΑ τι σχέσεις είχατε και από πότε;
Ρουπ: Ήτανε μέσα καλοκαιριού του 12 τον Ιούλιο; 15-20 Ιουλίου με αρχές Αυγούστου του ’12. Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι ήμουν υποστηρικτής της ΧΑ.
Πρ: Ναι, τι έγινε λοιπόν το καλοκαίρι του ’12; Και σίγουρα μιλάτε για μετά τις εκλογές.
Ρουπ: Ναι, μετά τις εκλογές, μετά απο κανα δίμηνο.
Πρ: Τότε σε ποια τοπική πήγατε;
Ρουπ: Μετά από κανα δίμηνο, τρίμηνο που πήγα στη ΧΑ, άκουσα που λέγανε… πήγα στην τοπική της Νίκαιας, ήταν πάρα πολύ κοντά στο σπίτι μου, 5-6 στενά.
Πρ: Εκεί πήγατε γιατι κάποιος σας είπε ή είχατε κάποιο γνωστό;
Ρουπ: Είχα διαβάσει στο ίντερνετ και πήγα με τη σύζυγό μου, δεν πήγαμε να γραφτούμε, πήγαμε να δούμε πρώτα. Μου άρεσε το περιβάλλον και αυτά που λέγανε.
Πρ: Υπεύθυνος ήταν ποιος τότε;
Ρουπ: Ο κ. Πατέλης ήταν τότε.
Πρ: Μέχρι τότε, είχατε διαβάσει ποτέ για τη ΧΑ, για γραφεία;
Ρουπ: Όχι, ήμουν και ψηφοφόρος σε άλλο κόμμα, δεν είχα καμία σχέση.

Πρ: Σας άρεσαν οι ομιλίες λοιπόν. Και με τι συχνότητα πηγαίνατε;
Ρουπ: Στην αρχή αραιά, υποστηρικτής ήμουν, υπήρχε μία φόρμα υποστηρικτή, ένα Α4 κι έδινες και 20 ευρώ συνδρομή για να μπορέσεις να γραφτείς. Εγώ, με το ενοίκιο, είχα δεν είχα το 20ρικο, ούτε εγώ ούτε η σύζυγός μου δεν γράφτηκα ποτέ.
Πρ: Δηλαδή για να γραφτεί κανείς σε αυτή τη φόρμα ήταν προϋπόθεση…;
Ρουπ: Τα 20€ και τα στοιχεία του, αυτά.

Πρ: Γίνεται πιο τακτική εκεί η παρουσία σας;
Ρουπ: Ναι, σε διανομές τροφίμων, σε φυλλάδια, σε ρουχισμό, όπου χρειαζόταν. Και αργότερα μου είπανε πήγαινε στη Μεσογείων και επειδή έλειπε ο Τσακανίκας, μου χρεώσανε ότι ήμουν ταμίας, 7-8 άτομα ήταν, ήταν ο Πατέλης, η συζυγός του…
Πρ: Τον Τσακανίκα πότε τον είδατε;
Ρουπ: Μετά από κάνα χρόνο.
Πρ: Ο Καζαντζόγλου;
Ρουπ: Όχι, αργότερα, όχι, συγγνώμη, ήτανε, μιλάμε για την αρχή που πήγα εγώ.
Πρ: Εσάς προοδευτικά, άλλες αρμοδιότητες σας ανέθεσαν;
Ρουπ: Όχι.
Πρ: Καμμία σχέση με τα οικονομικά;
Ρουπ: Μετέπειτα, αυτό που μου χρεώσαν σαν ταμίας, μου ζητήσαν να είμαι βοηθός του Τσακανίκα γιατί έμενε στη Γλυφάδα, δούλευε και ο άνθρωπος, και Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή, κάποιες φορές
Πρ: Βοηθός του Τσακανίκα…
Ρουπ: Ναι, 5μμ-9μμ, αρκετές φορές ερχόταν αργά ή και καθόλου, λόγω της δουλειάς του. Καθόμουν εγώ στο πόδι, οι αρμοδιότητες τώρα για αυτή τη θέση, δε μπορώ να το χαρακτηρίσω, ήταν, εεε, μου έδινε κάποια κουπόνια ο Πατέλης, συνδρομές, όταν μαζευόταν κόσμος, για οικονομική ενίσχυση, το κυλικείο επίσης και δυο βιτρίνες με αναμνηστικά μπλουζάκια. Και στη Μεσογείων 3-4 φορές.
Πρ: Να κάνετε τι στη Μεσογείων;
Ρουπ: Να για να φέρω κάποια πράγματα.
Πρ: Ασφάλεια, καθήκοντα;
Ρουπ: Όχι.
Πρ: Ποτέ;
Ρουπ: Όχι, λόγω του σωματότυπου και της ηλικίας, με βλέπαν πιο σοβαρό, δεν είχα ασχοληθεί με το θέμα.
Πρ: Ομιλίες;
Ρουπ: Όχι, αλλά αν εννοείτε για τη Σπάρτη, χαιρετισμός ήταν, 50-70″, δεν το χαρακτηρίζω ομιλία. Υπάρχει κάποια διαφοροποίηση με τον Πατέλη, τον άκουσα χθες, δεν το ζήτησα εγώ, μου λέει «να ρθεις σαν ταμίας να πεις κάποια πράγματα», του λέω «τι να πω εγώ;»

Πρ: Θυμάστε τι είπατε;
Ρουπ: Ότι σε όλες τις τοπικές έχουμε κάνει ένα τουρ, ότι ξεκινήσαμε από δω και το επίμαχο, ότι «Χρυσαυγίτης δε γεννιέσαι, ούτε γινεσαι, ΧΑτης πεθαίνεις».
Πρ: Αυτό πώς το εννοούσατε και το είπατε;
Ρουπ: Έλα ντε, τό ‘δεσα έτσι, το είχα ακούσει από ένα βουλευτή, από τον Αλεξόπουλο, στη Νίκαια.

Πρ: Σε άλλες εκδηλώσεις της τοπικής είχατε λάβει μέρος;
Ρουπ: Ναι, Θερμοπύλες, Ίμια το 2012-2013, στον Μελιγαλά, δε θυμάμαι άλλο.
Πρ: Σε κατασκήνωση;
Ρουπ: Στη Νέδα τον Αύγουστο του ’13.
Πρ: Ήσασταν πολλά άτομα;
Ρουπ: Καμμιά 15ριά.
Πρ: Ο σκοπός;
Ρουπ: Ήταν μια 2ήμερη, το Σάββατο δούλευα, το έμαθα τελευταία στιγμή, με τον γιό μου πήγαμε, με το που φτάνω είχανε στήσει κάποιες σκηνές και τη δικιά μου είχαν στήσει, και με το που φτάνω βλεπω 4 όπλα. Να εκφραστώ όπως τό ‘πα; Του λέω του Πατέλη, «ρε μαλάκα τι είναι αυτά;» μου λέει «τα έφερε ένας συναγωνιστής». Ήταν όπλα με πλαστικές μπίλιες που τα έφερε λέει ένας συναγωνιστής.
Πρ: Δε μάθατε τίνος ήταν, ποιος τα πήρε μετά;
Ρουπ: Εγώ κοιτούσα να μαζέψω τη σκηνή, δε ρώτησα.
Πρ: Αυτά χρησιμοποιήθηκαν για κάποιο σκοπό;
Ρουπ: Έχουν βγει φωτό που πυροβολάνε στον αέρα, δε ρίξανε για σκοποβολή αλλά για φώτο μόνο.

Πρ: Ποιος φωτογραφήθηκε;
Ρουπ: Ο γιος μου, νομίζω και ο Πατέλης
Πρ: Ήταν κάποιοι είδους άσκηση;
Ρουπ: Δεν το γνωρίζω αυτό το πράγματι αν γίνεται για σκοπό να κάνεις χρήση… έχω πάει και στο στρατό, αλλιως το όπλο το κανονικό που ρίχνεις με τη βολίδα και αλλιώς το άλλο… αν είναι δυνατόν, αλλιώς συμπεριφέρεται το ένα και αλλιώς το άλλο.

Πρ: Από αυτή την κατασκήνωση, κάτι άλλο χαρακτηριστικό;
Ρουπ: Υπήρχε ένας καταρράκτης… έχω ακούσει αυτά που λέγανε, ότι πηγαίναμε στο ποτάμι… εγώ ήμουν στις σκηνές, ανέβηκα το ποτάμι, αν το κατέβηκα και αντίθετα δεν το γνωρίζω.

Πρ: Σημαίες είχατε μαζί σας;
Ρουπ: Υπήρχε μια ελληνική και μια με τον μαίανδρο, της ΧΑ.
Πρ: Της ΧΑ αυτή;
Ρουπ: Ναι, με τον μαίανδρο.
Πρ: Ποιος την είχε φέρει;
Ρουπ: Πιθανότατα το γραφείο.

Πρ: Φωτογραφηθήκατε;
Ρουπ: Ναι, πάνω σε ένα βράχο.
Πρ: Και στην ελληνική;
Ρουπ: Ναι, μία ελληνική και μία με τον μαίανδρο.
Πρ: Και με τις δυο βγάλατε;
Ρουπ: Πιθανότατα, δεν το θυμάμαι, ξέρω ότι υπάρχει φώτο σε ένα βράχο αλλά δεν το θυμάμαι τώρα ακριβώς.
Πρ: Αυτή τη σημαία την είχατε ξαναδεί εσείς;
Ρουπ: Ναι, στα γραφεία αλλά μιλάμε για τον μαίανδρο, όχι για την άλλη των SS με τον Πατέλη.

Πρ: Για την άλλη τι ξέρετε να μας πείτε;
Ρουπ: Τίποτα. Μου την έδειξε η κυρία Κλάππα, δεν την ξέρω καθόλου. Αν φωτογραφήθηκε άλλος δεν ξέρω… δεν ήμαστε όλοι μαζί.
Πρ: Εσείς πώς…
Ρουμπέκας από υπεράσπιση παρεμβαίνει: Αφήστε τον να το πει.
Ρουπ: Δεν ήμαστε όλοι μαζί… κάποιοι έκαναν μπάνιο.
Πρ: Αυτή η άλλη, ποιος την έφερε στο χώρο;
Ρουπ: Δε γνωρίζω. Εμένα μου έδειξε τη φωτογραφία η κυρία Κλάππα, νομίζω ήταν ο κύριος Καζαντζόγλου που την κράταγε. Δε γνωρίζω τη σημαία.
Πρ: Το ερώτημα είναι πού, πώς βρέθηκε.
Ρουπ: Δε γνωρίζω
Πρ: Εχθές ο συγκατηγορούμενός σας μίλησε για τη σημαία πώς έφτασε, ποιος την παρέλαβε, κτλ, γνωρίζετε κάτι για αυτό;
Ρουπ: Δεν το γνωρίζω, το άκουσα απο τον Καζαντζόγλου και τον Πατέλη το πώς εφτασε, εγώ δε γνωρίζω, πρώτη φορά μου την έδειξε τη φωτογραφία η κυρία Κλάππα.

11.07 (Συνέχεια της απολογίας του κατηγορούμενου Ρουπακιά)

Πρ: Σχετικά εσεις έχετε δώσει κάποιον όρκο;
Ρουπ: Ναι. Όρκο.
Πρ: Για πείτε μας.
Ρουπ: Ήμαστε στη Νέδα και λέει ο Πατέλης πάμε λίγο πιο κει, αν θυμάμαι καλά ηταν ο Καζαντζόγλου, ο Τσακανίκας και ο Πατέλης και εκφώνησαν έναν, δεν ξέρω αν ήταν όρκος… έναν λόγο…
Πρ: Ποιος τον εκφώνησε αυτόν τον λόγο; Ήταν γραπτό κείμενο;
Ρουπ: Ο Τσακανίκας μετά, διάβασα στις καταθέσεις κτλ, ότι ήταν των αρχαίων Ελλήνων στη Σαλαμίνα, ήταν ο Τσακανίκας, ο Καζαντζόγλου, εγώ με άλλους δύο, δεν θυμάμαι, υπάρχει βίντεο να το δείτε.

Πρ: Εσεις τι θυμάστε, να επαναλαμβάνετε το κείμενο του όρκου;
Ρουπ: Όχι, στο τέλος θυμάμαι να λέω «ορκίζομαι.
Πρ: Σε τί ορκιστήκατε, θυμάστε;
Ρουπ: Ανούσιο τελείως, δε θυμάμαι.
Πρ: Τι ώρα ήταν;
Ρουπ: Εεε…10… δε θυμάμαι.
Πρ: Φωτιζόταν από κάπου;
Ρουπ: Αγροτικές λάμπες… δε φωτιζόταν… όχι…
Πρ: Γιατί μιλάμε για μια κατασκήνωση. Είχατε αναμμένες λάμπες, πυρσούς;
Ρουπ: Επειδή είναι τουριστικός τόπος… κατάλαβα τώρα για τι μιλάτε. Υπήρχαν δάδες, γιατί ήταν τουριστικός χώρος… πιο πέρα ήταν άλλοι.

Πρ: Και ο όρκος κλπ πώς εκλεισε, με κάποιον χαιρετισμό;
Ρουπ: Ναι, με χαιρετισμό αρχαιοελληνικό, αυτό που λένε κάποιοι χιτλερικό και τέτοια. Ο σκοπός είναι… να σας πω κάτι. Κανονικά έπρεπε να μη γίνεται ο χαιρετισμός. Να σας πω εγώ, ως Ρουπακιάς. Είναι τι νιώθεις εκείνη την ώρα.
Πρ: Εσείς τι νιώθατε εκείνη την ώρα; Γιατί εσείς το θέτετε το θέμα.
Ρουπ: Είναι αρχαίος ελληνικός χαιρετισμός…
Πρ: Μόνο αρχαιος; Μόνο εκεί τον έχετε δει;
Ρουπ: Όχι και οι Ρωμαίοι χαιρετάγανε ετσι, και ο Χίτλερ χαιρέταγε έτσι, άμα θέλετε να το πάμε εκεί, αλλά δεν το εκλαμβάναμε έτσι… Πότε προλάβαμε και γιναμε ναζιστές; 600.000 άτομα ψήφιζαν ΧΑ…
Πρ: Εσείς πρώτη φορά πότε τον είδατε;
Ρουπ: Εκεί σηκώνανε δυο-τρεις το χέρι τους… ρώτησα και έκατσα και μου εξήγησαν… ο Σπύρος Δημητριάδης ήταν υπεύθυνος πολιτικής δράσης και έκατσε και μου το εξήγησε.
Πρ: Δε σας προβλημάτισε, να του αντιτάξετε ότι, αυτά που λες ότι είναι σωστά αλλά μπορεί κάποιοι να δούνε και να πούνε ότι είναι ο χιτλερικός ο χαιρετισμός;
Ρουπ: Να σας πω κάτι… όχι…

Πρ: Για να μας πείτε τώρα, 17 Σεπτεμβρίου 2013, είχατε πάει στα γραφεία;
Ρουπ: Ναι. Ήταν 5-9 τα γραφεία ανοιχτά. 5:05 ήμουν εκεί.
Πρ: Ανοιχτά τα γραφεία; Ποιοι ήταν μέσα;
Ρουπ: Ο Πατέλης, η σύζυγός του, έμπαιναν διάφοροι…
Πρ: Άλλοι από τους συγκατηγορούμενους;
Ρουπ: Δε θυμάμαι, ερχόντουσαν συνέχεια.
Πρ: Για εκείνο το απόγευμα μιλάμε.
Ρουπ: Μόνο ο Πατέλης και η σύζυγός του.
Πρ: Μέχρι τι ώρα;
Ρουπ: Μέχρι τις 9. Μου λέει ο Πατέλης «να πεταχτείς να πάρεις κάτι τρικάκια», γιατί θα ερχόταν ο αρχηγός την πέμπτη. Ήταν να μιλήσει ο Λαγός την Πέμπτη αλλά δεν ξέρω τι έγινε, βγήκε απο το γραφείο του και μου είπε αυτό το πράγμα.

Πρ: Για τον Λαγό ή τον αρχηγό την Πέμπτη; Ποιος θα μιλούσε;
Ρουπ: Κανονικά θα μιλούσε ο Λαγός. Εμείς κάθε Πέμπτη φέρναμε βουλευτές. Έτσι ήξερα ότι θα μιλήσει ο Λαγός. Και βγαίνει 8 παρά 10 ο Πατέλης και μου λέει «σε παρακαλώ« θα πεταχτείς για τα τρικάκια;»
Πρ: Σε κάθε ομιλία για κάθε Πέμπτη υπήρχαν τρικάκια;
Ρουπ: Επειδή θα ερχόταν ο Μιχαλολιάκος. Μου είπε θα έρθει ο αρχηγός και…
Πρ: Άρα γύρω στις 8 παρά σας ενημερώνει ο Πατέλης και σας λέει τι;
Ρουπ: Μπορείς να πεταχτείς μέχρι το Περιστέρι με το αυτοκινητό σου να πάρεις τρικάκια, γιατί τα χω παραγγείλει σε ενα τυπογραφείο; Μου έδωσε μια διεύθυνση…
Πρ: Αυτό είναι πολύ βασικό να μας πείτε, πού πήγατε, πού σας έστειλε, γιατί όλα τα μαγαζιά, τα τυπογραφεία έχουν κάποιο αρχείο και θα μπορούσαμε να αποτανθούμε, τι έγινε με τα τρικάκια, με την παραγγελία. Ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί ότι παρήγγειλε τρικάκια.
Ρουπ: Tο καταλαβαίνω. Θελω να σας πω μόνο ότι έγινε πριν το χρονικό με τον Φύσσα και ήταν μια καθημερινή ημέρα για μας και δε μπορώ να θυμηθώ τώρα… δε μπορώ.

Πρ: Tα πληρώσατε τα τρικάκια;
Ρουπ: Όχι, δεν τα πλήρωσα. Ο Πατέλης τά ‘χε παραγγείλει.
Πρ: Eίχατε συνεργαστεί και άλλες φορές;
Ρουπ: Πρώτη φορά πήγα.
Πρ: Tι ποσότητα παραλάβατε;
Ρουπ: Δύο πακέτα.
Πρ: Περίπου πού πήγατε, δε μπορείτε να θυμηθείτε;
Ρουπ: Εγώ, όταν πήγα εκεί, έκατσα και μια μιάμιση ώρα, γιατί δεν ήταν έτοιμα…
Πρ: Πού ήταν;
Ρουπ: Δυο στενά πάνω από την πλατεία Μπουρναζίου.

Πρ: Θα μπορούσατε να ψάξετε να δείτε;
Ρουπ: Επικεντρώθηκα περισσότερο στο τι έγινε στο Κοράλλι.
Πρ: Λοιπόν, πήγατε σε ένα τυπογραφείο, που δε θυμάστε ούτε πού είναι, ούτε τι ώρα, πήρατε την παραγγελία…
Ρουπ: Έκατσα περίπου μιάμιση ώρα, 10:30 τα πήρα, δε βάζω και το χρόνο που ήταν να γυρίσω σπίτι μου ή που θα τα πήγαινα.
Πρ: Όταν ο Πατέλης σάς στέλνει στο συγκεκριμένο μαγαζί, τι άλλο σας λέει;
Ρουπ: Τίποτα, αυτό, «να πας να πάρεις κάποια τρικάκια να τα διανείμουμε».

Πρ: Τι θα τα κάνατε στη συνέχεια;
Ρουπ: Τίποτα, επειδή έφυγα 8 η ώρα, λέω θα προλάβω να ξαναγυρίσω, να ειναι ανοιχτή η τοπική μετά. Ήταν κλειστή όμως.
Πρ: Παίρνοντάς τα στα χέρια, επικοινωνήσατε με κάποιον;
Ρουπ: Γύρισα πίσω, ήταν κλειστή, πήγα στο σπίτι μου. Μετά από κανένα δεκάλεπτο πήρα τον Πατέλη ότι «τα έχω πάρει, τι να κάνω». Μου λέει θα πας στην αρχή Καισαρείας, 30, στο Περιβολάκι, ήταν η τοπική, Καισαρείας 1…
Πρ: Καισαρείας 1. Να κάνετε τι εκεί;
Ρουπ: Θα ειναι ο Καζαντζόγλου κει να πάρει τα τρικάκια.
Πρ: Και γιατί να σας στείλει Καισαρείας 1; Γιατί όχι έξω από την τοπική;
Ρουπ: Όχι, όχι στην τοπική, ιδιαίτερα βράδυ στην τοπική δεν πηγαίναμε, είχαμε προβλήματα.
Πρ: Έτσι κι αλλιώς 9-9μιση δεν έχετε ανοιχτή την τοπική; Τι φοβηθήκατε;
Ρουπ: Ναι, πέρασα από την τοπική, βλέπω ότι ήταν κλειστά.
Πρ: Το ραντεβού γιατί δε σας τό ‘δωσε έξω απο την τοπική, δε μπορώ να καταλάβω.
Ρουπ: Όταν κλείνει, δεν ξαναπηγαίνουμε μετά και έχουμε πει τουλάχιστον δυο στενά από την τοπική.
Πρ: Αυτό ποιος τό ‘χει πει;
Ρουπ: Ο Πατέλης, ότι τουλάχιστον δυο στενά πάνω από την τοπική.
Πρ: Τι ώρα φτάσατε Καισαρείας; 11;
Ρουπ: 12 παρά τέταρτο, περίπου τώρα, ετσι;
Πρ: Με μηχανάκι; Πεζός;
Ρουπ: Εγώ με αυτοκίνητο. Να σας δώσω να καταλάβετε, εγώ απέχω 5-6-7 στενά από την τοπική, με το αυτοκίνητο ειναι 4-5 λεπτά, βάζω τα παπούτσια και κατευθύνομαι στην τοπική.
Πρ: Εκεί γύρω στις 12 παρά τέταρτο;
Ρουπ: Ήταν ο Καζαντζόγλου με ένα μαύρο αυτοκίνητο, ανοίγω το πορτ μπαγκάζ, βγάζω τα τρικάκια και εκείνη την ώρα χτυπάει το κινητό του, κάτι λέει,το κινητό ήταν σε ένα τσαντάκι και το αφήνει. Επειδή είχα ανοιχτά τα παράθυρα, ήταν ζέστη, το άφησε τον ουρανό, το άφησε στο κάθισμα του συνοδηγού, δε θυμάμαι…
Πρ: Τι φορούσε ο Καζαντζόγλου εκείνο το βράδυ;
Ρουπ: Άσπρη φόρμα.

Πρ: Ωραία, του δίνετε τις σακούλες και λέτε πού θα τα πάει, τι θα τα κάνει;
Ρουπ: Τα πιάσαμε διακεκομμένα. Δεν είπαμε για τον Δήμου, για τα τηλέφωνα…
Πρ: Πείτε μας για τον Δήμου, με τη σειρά όλα.
Ρουπ: Πήρα τον Πατέλη τηλέφωνο και του είπα αυτά τα πράγματα και μου λέει «θα πας 12 παρά να συναντήσεις τον Καζαντζόγλου». Με παίρνει κατά τις 11:25, και μισή, ο Δήμου και μου λέει «έλα ρε Γιώργο, μου στείλανε ένα μήνυμα ‘όλοι στην τοπική σε 10 λεπτά’», μου το διάβασε. Εγώ το πήρα στραβά…
Πρ: Εσείς είχατε λάβει τέτοιο μήνυμα;
Ρουπ: Όχι… μου λέει «εσύ το ‘χεις λάβει;» τού ‘πα όχι.
Πρ: Με ποιον μιλήσατε; Ο πρώτος;
Ρουπ: Ο Πατέλης. Δε θυμάμαι. Ή ο Καζαντζόγλου, δε θυμάμαι.
Πρ: Απάντησε;
Ρουπ: Όχι. Παίρνω τον άλλο και δεν. Παίρνω τον Δήμου και του λέω δεν ξέρω τι έχει γίνει, πήγαινε και έρχομαι και γω. Εμένα το μυαλό μου πήγε στο κακό.
Πρ: Δηλαδή; Τι σκεφτήκατε;
Ρουπ: Ότι επειδή είχαμε πολλά πεσίματα από αναρχικούς, μήπως μας έχουν βάλει καμιά μολότωφ, μήπως έχουν σπάσει την είσοδο στην τοπική, μας είχε πει ο Πατέλης «όσοι είναι κοντά να τρέξετε»…
Πρ: Αυτό πότε το είχε πει ο Πατέλης;
Ρουπ: Παλιότερα σε ομιλία του, να σας πω, Καισαρείας, ο 1ος – 2ος όροφος ήταν ξενοίκιαστος, λέω μην έχουν πετάξει καμιά μολότοφ.

11.44: (Συνέχεια της απολογίας του κατηγορούμενου Ρουπακιά)

Πρ: 11 η ώρα επικοινωνείτε με τον Πατέλη για το τι θα κάνετε με τα τρικάκια. 11 και μισή σας παίρνει ο Δήμου γι αυτό το μήνυμα. Επιχειρείτε να επικοινωνήσετε με Πατέλη και Καζαντζόγλου. Μετά;

Ρουπ: Παίρνω ξανά πίσω τον Δήμου και του λέω «πήγαινε εσύ, δεν ξέρω τι έχει γίνει, πήγαινε συ και έρχομαι». Και μετά βάζω τα παπούτσια μου και φεύγω με το αυτοκίνητο και πάω προς την τοπική και η ώρα ήταν κεινη η ώρα που ήταν να πάω στον Καζαντζόγλου. Περνάω από έξω από την τοπική, βλέπω κλειστά τα φώτα, προχωράω ευθεία στην Καισαρείας, βλέπω τον Καζαντζόγλου, του δίνω τα τρικάκια και έχουμε μείνει εκεί με το τηλέφωνο. Να σας πω;
Πρ: Κάτι είπατε προηγουμένως για τον Καζαντζόγλου… ότι ανάψατε τσιγάρο; Συζητήσατε για αυτό που σας είπε ο Δήμου;
Ρουπ: Όχι, γιατι θεωρούσα ότι έχει πάρει το μήνυμα και είναι γνώστες όλοι.

Πρ: Φτάνετε με τα τρικάκια στον Καζαντζόγλου. Δεν του είπατε για τον Δήμου, ότι πήρατε ένα μήνυμα;
Ρουπ: Όχι, το μυαλό μου πήγε ότι το μήνυμα το είχε πάρει και ο Καζαντζόγλου.
Πρ: Ένας λόγος παραπάνω αυτό που λέτε, δεν ευσταθεί, για το εξής: Γιατί είπατε οτι επιχειρώ να πάρω Πατέλη, Καζαντζόγλου και δεν τους βρήκατε, και τον Καζαντζόγλου τον βλέπετε μπροστά σας. Και δεν τον ρωτάτε; Δεν είναι περίεργο; Ή εγώ το βλέπω έτσι;
Ρουπ: Ο Καζαντζόγλου πιστεύω ότι έχει πάρει το μήνυμα, δεν έμεινα πάνω από 2 λεπτά και μετά φεύγει ο Καζαντζόγλου…
Πρ: Πού θα πήγαινε ο Καζαντζόγλου; Πού θα τα πήγαινε;
Ρουπ: Θα τα μοίραζε, μήπως τα πέταγε κιόλας.
Πρ: Μόνος του; Δύο πακέτα ένας άνθρωπος;
Ρουπ: Δεν ξέρω, τώρα έχω ακουσει ότι πήγε και ο Σταμπέλος…

Πρ: Εσείς τι κάνετε στη συνέχεια;
Ρουπ: Με το που φεύγει, ανοίγω το πορτ μπαγκάζ και, σας λέω πάλι, δε θυμάμαι πού είδα το κινητό του, τώρα, στο καπώ ήτανε; Δεν ξέρω.
Πρ: Για πρώτη φορά πότε το είδατε το κινητό;
Ρουπ: Ή στο κάθισμα ή στον ουρανό, για να κλείσω το πορτμπαγκάζ εκεί θα ήταν.
Πρ: Και τι το κάνατε μετά;
Ρουπ: Ήθελα να τον ειδοποιήσω. Πώς θα τον πάρω μετά; Το έβαλα στο ντουλαπάκι.
Πρ: Ακολούθως;
Ρουπ: Έκανα δεξιά, μετά πάλι δεξιά και πήγα προς την τοπική. Εκεί βλέπω γύρω στα 8-10 μηχανάκια. Κανα-δύο ήταν μονά, μόνο αναβάτης, ήταν αναμμένες οι μηχανές, έτοιμες να φύγουνε.
Πρ: Ποιους είδατε; Έχετε πει κατά καιρούς…
Ρουπ: Έχω δώσει κάποια ονόματα… Κομιανός, Σταμπέλος, Δήμου και έχω δώσει & τον οδηγό του δήμου που ήταν ένας… στο πολεμικό ναυτικό τελικά ανακάλυψα ότι ήταν ο κ. Σκάλκος.
(Ακούγεται από τους συγκατηγορούμενους: «εμένα;»)

Πρ: Ποιους είδατε εκείνο το βράδυ;
Ρουπ: Δεύτερη ερώτηση που μου κάνει η κυρία Κλάππα, της λέω «είδα τους σωματότυπούς τους»…
Πρ: Έχετε πει «ανακαλώ εκείνη, ισχύει η άλλη…». Εδώ, τώρα. Ποια πρόσωπα θυμάστε ότι είδατε έξω απο την τοπική;
Ρουπ: Δε μιλάω για πρόσωπα αλλά για σωματότυπους, με κράνη και αναμμένες τις μηχανές, 8-10.
Πρ: Είναι αρκετές και αν υποθέσουμε ότι οι μισές είχανε 2 άτομα πάνω, καναδυό είπατε ήταν μονές, ήταν ικανός αριθμός ανθρώπων…
Ρουπ: Δεν ηταν 50 που λέει η αστυνομία πάντως.
Πρ: Δεν είδατε κανέναν στο πρόσωπο;
Ρουπ: Όχι, δε χρειάζεται αφού ακούς.
Πρ: Δε σήκωσε κανείς κράνος;
Ρουπ: Και με το κράνος κάτω ακούς, η Καισαρείας είναι ένα στενάκι που δεν έχει αρκετό φωτισμό, δεν ήταν έξω από την τοπική που έχει κολώνα ΔΕΗ…

Πρ: Από τον σωματότυπο λοιπόν, μπορείτε να πείτε και με τι ποσοστό βεβαιότητας και ασφάλειας ότι ήταν ποιοι;
Ρουπ: Σας είπα, Κομιανός, Σταμπέλος, Δήμου και οδηγός του ο Σκάλκος. Τώρα, αν ο Σταμπέλος ακολουθησε ή οχι ή ήταν διερχόμενος ευθεία την Καισαρείας, δεν ξέρω.
Πρ: Όταν είχατε πει ότι «αναγνώρισα τους: Πατέλη…»;
Ρουπ: Ήταν στον κ. Γεωργουλέα, να σας πω. Όταν με πιάσανε, στη ΓΑΔΑ, στην προανακριτική, μου ζητάγανε επιμόνως και παράτυπα να τους πω ηθικούς αυτουργούς…
Πρ: Τίνος πράγματος ηθικούς αυτουργούς;
Ρουπ: Αυτό με τον Φύσσα. Και τους λέω, «είμαι ζαλισμένος», «πηγαίνετε στον κύριο Γεωργουλέα», «τι είναι ηθικοί αυτουργοί;» μου λένε «αυτοί που σε έβαλαν να το κάνεις». «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα». Θεώρησα δεδομένα όταν πήγα στην κα Χανιώτη να πω αυτά ακρβώς που είπα στην προανάκριση και έφτιαξα μια ιστορία με το μυαλό μου να τους πω για ηθικούς αυτουργούς.

Πρ: Για να επανέλθουμε στα άτομα που είναι έξω από την τοπική. Έχετε πει διάφορα άτομα…
Ρουπ: Δεν την επιβεβαιώνω.
Πρ: Όχι για τη (προανακριτική της) 10/10.
Ρουπ: Ναι, πάνω στην ταραχή και στην συναισθηματική ταραχή… δεν έχω περάσει τέτοια πράγματα άλλη φορά… 40 κάμερες να με πηγαίνουν…
Πρ: Και τι, δίνουμε ονόματα έτσι…;
Ρουπ: Εντωμεταξύ, την κατάθεση που έκανε ο Γεωργουλέας είναι τελείως διαφορετικά από την Κλάππα, το ξέρετε νομίζω αυτό, ρώταγε πράγματα και μετά η γραμματέας έκανε μια περίληψη.
Πρ: Σ’ αυτήν την τελευταία, τον Απρίλιο του 2014, έχετε αναφέρει Κομιάνο, Δήμου και τον Σταμπέλο.
Ρουπ: Έχω μιλήσει για σωματότυπους.
Πρ: (διαβάζει από την απολογία ) «Πρέπει να ήταν Κομιάνος, Δήμου, ενώ ο οδηγός ήταν ένας αδύνατος που ειναι μόνιμος στο ναυτικό αν δε με απατά η μνήμη (…) ο Πατέλης πιθανολογώ ότι ήταν λόγω της ιδιότητάς του ως γραμματέας…»
Ρουπ: Ναι, δεν το αναιρώ και τώρα. «Πιθανολογώ…» Να σας πω γιατί το λέω αυτό. Θα πεταχτούμε λίγο μπροστά, έχω δώσει μια απάντηση πιο κάτω, ότι τα μηχανάκια έκαναν ζικ-ζακ και…

Πρ: Οι Νικ. και Αθαν. Τσορβάς;
Ρουπ: Ήταν το αυτοκίνητο του Θανάση του Τσορβά, ναι.
Πρ: Επανερχόμαστε. Ήταν τα άτομα που μας λέτε είχαν κατεβασμένα τα κράνη, μιλήσατε μαζί τους;
Ρουπ: Είχανε αρχίσει και φεύγανε τα μηχανάκια σιγά σιγά. Τους λεω «τι έγινε παιδιά εδώ;». Ότι την πέσανε σ’ έναν δικό μας στο Κερατσίνι και πάμε να τον απεγκλωβίσουμε.
Πρ: Αυτός που μιλάγατε από την φωνή δεν καταλάβατε;
Ρουπ: Ε… όχι.
Πρ: Αφού ούτε φωνή ακούσατε, ούτε πρόσωπο είδατε, γιατί να πάτε;
Ρουπ: Ήταν το μήνυμα από την τοπική γι’ αυτό, τον Δήμου τον αναγνώρισα γιατί δε φόραγε κράνος.
Πρ: Εκείνη η φωνή, που δεν αναγνωρίσατε από ποιον προέρχεται, τι σας είπε;
Ρουπ: «Την πέσανε σε κάποιον στο Κερατσίνι, σε έναν δικό μας και πάμε να τον απεγκλωβίσουμε».

Πρ: Και μετά εσείς τι κάνατε;
Ρουπ: Μπροστά τα μηχανάκια και εγώ απο πίσω τους.
Πρ: Και το άλλο το αυτοκίνητο;
Ρουπ: Ο Τσόρβας μας βρηκε στο μέσο της διαδρομής στο ύψος της Χαλκηδόνας τώρα αν ήταν από πίσω μου και δεν τον είχα δει, εγώ εκεί τον αντιλήφθηκα.

12.09 (Συνέχεια της απολογίας του κατηγορούμενου Ρουπακιά)

Πρ: Το πού θα πηγαίνατε το ξέρατε;
Ρουπ: Κερατσίνι, τίποτα άλλο. Εγώ, το μόνο που ήξερα, ότι την πέσανε σε ένα δικό μας στο Κερατσίνι.
Πρ: Και, για πείτε μας, τι κάνατε στη συνέχεια;
Ρουπ: Προχωράνε τα μηχανάκια μπροστά, πίσω εγώ, στη συνέχεια της Λαοδικείας, τη Σαλαμίνος… εκεί, περίπου στο ύψος της Χαλκηδόνας, βλέπω από τον καθρέφτη τους δύο Τσορβά και, όπως προχωράνε τα μηχανάκια μπροστά και όπως προχωράνε στο ύψος της Τσαλδάρη, κάνουμε δεξιά και κάνω και εγώ. Είχα οπτική επαφή. Ήμασταν περίπου 70-80 μέτρα, κάνω δεξιά και γω. Είχα οπτική επαφή και στο πρώτο διάζωμα κάνουν αριστερά. Από πίσω τους και γω. Και φτάνουμε έξω από το Κοράλλι. Σημειωτέον ότι εγώ δεν ήξερα καθόλου την περιοχή και μετά που φτάνουμε απ’ έξω, είναι μικρός ο δρόμος, βλέπω τον Φύσσα. Δεν τον ήξερα ως τότε, και βλέπω τον Φύσσα με 20 άτομα… Εξήγησα ότι είχε τελειώσει και ο αγώνας. Τώρα αν ήταν παρέα του Φύσσα τα 20 άτομα…

Πρ: 20 άτομα; Επειδή μιλάτε για έναν αριθμό αρκετά μεγάλο…
Ρουπ: Σίγουρα πάνω απο 15. Ακούστε με. Δεν ήταν παραταγμένοι, ήταν σταματημένοι έξω από την καφετέρια. Περιμένανε, ξέρω γω. Μπροστά ο Φύσσας, ήταν καμια 20αριά άτομα. Όλα γίνανε σε δευτερόλεπτα μέσα. Εγώ με το που φτάνω…
Πρ: Εκτός από αυτήν την εικόνα των 20 ατόμων που λέτε ότι είδατε και τον Φύσσα τον ξέρατε εσείς;
Ρουπ: Όχι, σας το είπα.
Πρ: Άρα είδατε 20 ανθρώπους. Σας έκανε κάτι εντύπωση σε αυτά τα άτομα; Γιατί τον θυμόσαστε;
Ρουπ: Τον Φύσσα δεν τον ήξερα, ούτε το όνομά του. Μετέπειτα, όταν έγινε αυτό στην Τσαλδάρη κατάλαβα ότι ήταν αυτός που μου είπε την επίμαχη λέξη…

Πρ: Εκτός από την ομάδα αυτή, άλλους ανθρώπους αλλού;
Ρουπ: Όχι, με το που στρίβω την Κεφαλληνίας ήταν μπροστά ο Φύσσας με καμιά εικοσαριά άτομα, άλλοι δεν υπήρχανε…
Φωνές από το κοινό: Είσαι ψεύτης!
Πρ: Όποιος το είπε να περάσει έξω.
(Από το κοινό : Είναι ο πατέρας του)
Πρ: Αν θελετε να παραμείνετε μέσα δε θα μιλάτε, δε θα κάνετε φασαρία, το μόνο που καταφέρνετε είναι μια διακοπή και τίποτα άλλο.

Ρουπ: Έκανα αριστερά στην Κεφαλληνίας…
Πρ: Άλλες ομάδες; Άλλες μηχανές συγκεντρωμένες;
Ρουπ: Όχι, δεξιά – αριστερά αυτοκίνητα, ήταν ένα μικρό στενάκι, όταν έφτασα εκεί, ήταν μικρό το στενό, έκοψα ταχύτητα…
Πρ: Κατέβηκαν από τα μηχανάκια όσοι επέβαιναν σε αυτό;
Ρουπ: Τα μηχανάκια πιθανότατα κατεβηκαν, 7-8 μέτρα σταμάτησαν, πιο μετά την καφετέρια, όχι απ’ έξω, και ακριβώς πίσω, πάνω που είχαν έρθει, ήταν δυο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ με τους φάρους αναμμένους και εκείνη την ώρα ξεκαβαλάγανε οι αστυνομικοί και όταν έφτασα μπροστά και τα βλέμματά μας συναντήθηκαν με τον Φύσσα, πιθανότατα με κατάλαβε και μου είπε την επίμαχη φράση. «Τι κοιτάς βρε μουνί, γαμώ το σπίτι σου», γιατί κατάλαβε μάλλον ότι…
Πρ: Γιατί να καταλάβει σε σας, τι;
Ρουπ: Γιατί κατάλαβε ότι ήμουν με τις μηχανές… ήταν μικρό το στενό.
Πρ: Στις μηχανές απηύθυνε κάτι;
Ρουπ: Ήταν μικρό το στενό, έκοψαν οι μηχανές, έκοψα και εγώ, φόραγα ένα μαύρο μπλουζάκι, φανελάκι, όχι της ΧΑ.
Πρ: Φορούσαν κάποια συγκεκριμένα ρούχα αυτοί στις μηχανές;
Ρουπ: Όχι, «χρυσές αυγές» κλπ δε φορούσαν… επειδή ήταν ανοιχτά τα γραφεία, μήπως φορούσαν…
Πρ: Ό,τι είδατε θα μας πείτε.
Ρουπ: Δεν το θυμάμαι. Και έρχεται ένας αστυνομικός, βλέπει τι έχει γίνει, τώρα από μακριά; ή μας άκουσε;
Πρ: Τι «μας άκουσε»; Τι εννοείτε; Σταματήσατε; Ζητήσατε τον λόγο;
Ρουπ: Αυτό που μου είπε ο Φύσσας, σταμάτησα, πήγα να ζητήσω το λόγο και με κατάλαβε ο αστυνομικός, άνοιξα την πόρτα να κατέβω και έρχεται και μου χτυπάει τον ουρανό και μου λέει «έλα, έλα», σαν να μου λέει «φύγε».
Πρ: Κατευθυνθήκατε πού;
Ρουπ: Έκανα δεξιά την Παύλου Μελά, ένα μικρό στενάκι, κοίταζα, δεν είχε πουθενά να παρκάρω, πάω δεξιά την Ξάνθου και βγήκα στην Τσαλδάρη. Η Τσαλδάρη είναι μικρός δρόμος με διάζωμα είναι ένας διπλός δρόμος και πέρασα ακριβώς απέναντι. Βλέπω ένα μέρος να βάλω το αυτοκίνητο αλλά το αυτοκίνητο το μισό ήταν απ’ έξω. Σημειωτέον, δεν είναι δικό μου το αμάξι, κατεβαίνω, βλέπω αν έχει πουθενά πάρκινγκ και βλέπω ένα στο αντίθετο ρεύμα στην Τσαλδάρη, ξαναμπαίνω, κάνω…
Πρ: Και το παρκάρατε εκεί;
Ρουπ: Ξαναβγαίνω, κάνω όπισθεν, προσπαθώ να παρκάρω, δεν πάρκαρα…
Πρ: Σε όλη αυτή την διαδρομή που κάνατε για να βγείτε σε εκείνο το σημείο να σταθμεύσετε, εκτός από αυτές τις μηχανές και από τα άτομα που μας είπατε, άλλα άτομα που γυρνάγατε γύρω να σταυθμεύσετε, δεν υπήρχαν;
Ρουπ: Φεύγοντας να πάω από την…
Ρουμπέκας (υπεράσπιση) παρεμβαίνει: Παύλου Μελά

Ρουπ: Ακριβώς απέναντι είχαν σταματήσει τα δυο Τσορβάκια, μάλλον ψάχνανε και αυτοί για πάρκινγκ.
Πρ: Άλλους, με κοντάρια κτλ ειδατε; Γιατί υπάρχουν σήματα από την αστυνομία που έτσι περιγράφονται.
Ρουπ: Όχι, δεν υπήρχαν, είμαι κατηγορηματικός. Ούτε σιδηρογροθιές, ούτε σιδηρολοστούς…
Πρ: Γιατί να δώσουν αυτή την περιγραφή, ότι κρατάνε αυτά;
Ρουπ: Δεν ξέρω, κατ’ αρχάς δώσαν 50 άτομα…
Πρ: Σας ρωτάω αν είδατε άλλους.
Ρουπ: Τα μηχανάκια που έφυγαν να πάνε στο Κοράλλι είναι δυνατόν να κρατάνε κοντάρια και σιδερολοστούς;
Πρ: Γιατί; Ο δεύτερος δεν μπορεί να κρατάει κάτι; Για το συνοδηγό;
Ρουπ: Μα για τον συνοδηγό λέω, είναι λογικό; Θα τους έβλεπε ο κόσμος.
Πρ: Άρα είναι και αυτή αναληθής αναφορά των αστυνομικών…
Ρουπ: Αναλήθειες έχουν πει πολλές και το ξέρετε και σεις. 3-4 άτομα μου πέρασαν χειροπέδες και τελικά πήγα χωρίς χειροπέδες στο Τμήμα, το ξέρετε και σεις.

12.31 (Συνέχεια της απολογίας του κατηγορούμενου Ρουπακιά)

Πρ: Θα φτάσουμε και εκεί. Σταθμεύετε εκεί. Τι κάνετε στη συνέχεια; Τα άτομα πού πήγανε; Όταν βγήκατε στην Τσαλδάρη, τι βλέπετε;
Ρουπ: Δεν ξέρω πού πήγαν τα άτομα στις μηχανές. Επειδή εγώ πηγαίνω αντίθετα προσέχω μην έρθει κανείς αντίθετα, να πάω να το παρκάρω. Από κει και πέρα δεν πρόλαβα να παρκάρω καλά, είναι ο Φύσσας με 3-4 άτομα ακόμα στην Τσαλδάρη και όταν διασταυρώνονται τα βλέμματά μας στην Τσαλδάρη 62, δεν τον είχα συναντήσει ξανά…
Πρ: Αυτά τα 3-4 άτομα τι έκαναν;
Ρουπ: Είναι στα 2-3 μέτρα πιο πίσω, μπροστά είναι ο Φύσσας, τώρα πώς βρέθηκαν εκεί, τι έγινε, γιατί μετέπειτα έμαθα πολλά, βλέπω τον Φύσσα με τα 3-4…
Πρ: Είναι μια παρέα αυτοί οι άνθρωποι;
Ρουπ: Ειναι δικοί του, φαίνεται, δε συζητάνε είναι μπροστά ο Φύσσας και πιθανότατα τώρα, εγώ προσέχω μην έρθει κανένα αυτοκίνητο και πηγαίνω γρήγορα να πάω να παρκάρω, πίσω του 3-4 άτομα, ήταν τόσο γρήγορα τα πράγματα…
Πρ: Τι εικόνα σας δόθηκε για τα άτομα; Ότι ήταν παρέα;
Ρουπ: Ότι ήταν φίλοι, δεν ξέρω αν μιλάγανε, αν στεκόντουσαν, εγώ πρόσεχα μόνο το δρόμο να πάω να παρκάρω.
Πρ: Απέναντι, κίνηση;
Ρουπ: Φωνές άκουγα.
Πρ: Προερχόμενες από πού;
Ρουπ: Από το Κοράλλι;
Πρ: Δεν κοιτάγατε μπροστά σας;
Ρουπ: Ήταν όλα σε δεύτερα, με το που φτάνω διασταυρώθηκαν τα βλέμματα, το πεζοδόμιο είναι φαρδύ, ήταν στο 62, στη τζαμαρία…
Πρ: Σε απόσταση εσείς;
Ρουπ: Εκεί που είναι το αυτοκίνητο, είναι διπλός δρόμος η Τσαλδάρη, ανά τακτά υπάρχουν εσοχές με δύο αυτοκίνητα, στο ένα υπήρχε θέση και πήγα να το βάλω εγώ…

Πρ: Το ερώτημα είναι, κοιτάξατε τον χώρο, εκτός από τον Φύσσα με τους 3, τι γινότανε;
Ρουπ: Όχι… άκουσα φωνές…
Πρ: Από το Κοράλλι;
Ρουπ: Όχι, από μπροστά ακούγονταν οι φωνές, δεν έβλεπα ανθρώπους, συγκεκριμένες φωνές.
Πρ: Απέναντι δεν κοιτάξατε ή δεν υπήρχε τίποτα απέναντι;
Ρουπ: Δεν κοίταξα δεν μπορούσα να κοιτάξω, γίναν γρήγορα όλα, πρόσεχα μπροστά το δρόμο, διασταυρώναμε τα βλέμματά μας, μάλλον με θυμήθηκε, 2 λεπτά είχαν περάσει και μου λέει «τι είναι ρε, τι είναι ρε» και μου κάνει έτσι και έρχεται κατά πάνω μου, εγώ ίσα που πρόλαβα να ανοίξω το αυτοκίνητο.
Πρ: Και κινείται προς το αυτοκίνητο;
Ρουπ: Αυτός είναι δυο βήματα πιο μπροστά.

Πρ: Άνθρωπο που εσείς δεν τον ξέρατε, απλά είχατε δει δυο λεπτά πριν;
Ρουπ: Να σας πω, γιατί, τι υποθέτω, μήπως σας βοηθήσω λίγο… (γέλια και μουρμουρητά από το κοινό)
Ρουπ: Μου λέει «τι είναι ρε, τι είναι ρε» και έρχεται προς το αυτοκίνητο και λέω «μάλλον με γνώρισε και έρχεται για μένα». Ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου με το αριστερό μου χέρι…
Πρ: Τον έχετε από την πλευρά του οδηγού;
Ρουπ: Ναι και τράβηξα χειρόφρενο και κάνω την κίνηση και παίρνω ένα μαχαίρι που είχα…
Πρ: Έως εδώ, γιατί ολα αυτά; Ήσαστε κλεισμένος μέσα σε ένα αμάξι και έρχεται κάποιος με απειλητικές διαθέσεις και λέτε ότι η πρώτη κίνηση ήταν να ανοίξετε το ντουλαπάκι και να πάρετε το μαχαίρι,
αυτή ήταν η αντίδρασή σας;
Ρουπ: Ναι… ποια να ήταν η αντίδρασή μου; Το λάθος ήταν που έκανα την κίνηση αυτή, που πήρα το μαχαίρι.

Πρ: Αν κάποιος σήμερα σας λέει «έλα δω ρε» και σεις μέσα στο αμάξι;
Ρουπ: Μα τι να κάνω, να κλείσω τα παράθυρα; Μέχρι και λεωφορείο ερχόταν…
Πρ: Και σήμερα έτσι θα αντιδρούσατε;
Ρουπ: Δε θα έπαιρνα το μαχαίρι.
Πρ: Υπήρχε κάνας λόγος να βγείτε έξω, να επιχειρήσετε να φύγετε;
Ρουπ: Πού να πάω να φύγω αντίθετα;
Πρ: Όπως μπήκατε αντίθετα, να φύγετε αντιθετα (σε ανεβασμένο τόνο). Αυτός ήταν ο τρόπος αντίδρασης; Έχουμε έναν άνθρωπο να κινηθεί μέσα στο αυτοκίνητό του, έχει την ευχέρεια να φύγει με το αυτοκίνητο και αντ’ αυτού ανοίγει την πόρτα και παίρνει το μαχαίρι;

Ρουπ: Να μιλήσω; Η Τσαλδάρη είναι ένας στενός δρόμος, ένα ανεβαίνει, ένα κατεβαίνει. Δε μπορεί δεύτερο αυτοκίνητο, είχε κίνηση ο δρόμος. Πού να πατήσω γκάζι να φύγω; Αντίθετα;
Πρ: Κάνατε την κίνηση να μπείτε αντίθετα, το να πατήσετε να κλείσετε τα παράθυρά σας και να βάλετε ασφάλεια…;
Ρουπ: Τι λέτε τώρα;
Πρ: Αυτός που ερχόταν είχε ρόπαλα; Κρατούσε μαχαίρι; Έκανε κατι να φοβηθείτε;
Ρουπ: Όχι τίποτα δεν κράταγε αλλά ήταν 4 άτομα και όταν βλέπω έναν και άλλους τρεις να έρχεται κατά πάνω μου, εγώ δεν έχω ξαναανακατευτεί με τέτοια, με γηπεδικά και τέτοια… Το να φύγω αντίθετα, ήταν μονόδρομος, να κλείσω παράθυρα, πότε, δεν προλάβαινα, έκανε 2-3 βήματα και ήρθε σε μένα.

Πρ: Εσείς είχατε αφήσει τις μηχανές; Για κάποιον λόγο αφήσατε δηλαδή εκείνο και πήγατε αλλού.
Ρουπ: Εγώ πήγα να παρκάρω, για να πάω εκεί που ήταν να πάω, και τελικά ο εγκλωβισμένος ήταν λήξαν..
Πρ: Ποιος ηταν ο εγκλωβισμένος;
Ρουπ: Δεν ξερω… ο Άγγος ήταν εκεί…
Πρ: Δώσατε προτεραιότητα σε κάποιον που ερχόταν απειλητικά και αλλάζετε προορισμό και δεν πάτε να συνδράμετε στον εγλωβισμένο;
Ρουπ: Μα για εκείνους πήγαινα, στο Κοράλλι. Δεν άλλαξα προορισμό. Αλλά επειδή το αυτοκίνητο ήταν το μισό έξω..
Πρ: Δε με καταλάβατε. Ακολουθείτε τις 10 μηχανές και αντί να συνδράμετε εκείνους για τους οποίους ξεκινήσατε, εσείς ασχολείστε με έναν.
Ρουμπέκας (υπεράσπιση) παρεμβαίνει: Άλλο σας λέει, εσείς δεν καταλάβατε.

Ρουπ: Ο σκοπός ήταν να πάμε να απεγκλωβίσουμε έναν δικό μας στο Κερατσίνι, να απεγκλωβίσω στο Κερατσινι πήγα. Δε βρήκα να παρκάρω.
Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Το παρκάρισμα ήταν.

13.27 (Συνέχεια της απολογίας του κατηγορούμενου Ρουπακιά)

Πρ: Μήπως ο προορισμός σας ήταν ο Φύσσας για τον οποίο και σταματήσατε;
Ρουπ: Όχι βέβαια, και τι ήξερα εγώ, με μισό λεπτο, δε μ’ αφηνετε να ολοκληρώνω και βγαίνει άλλο νόημα, ο προορισμός μου ήταν να πάω στο Κοράλλι, ήξερα εγώ ότι θα τους κυνηγήσουν τη συγκεκριμένη στιγμή; ότι θα βρεθεί στην Τσαλδάρη 62;
Πρ: Πείτε το πάλι.
Ρουπ: Υπέθεσα ότι κάποιοι τους κυνηγήσανε, βρεθήκανε Παναγή Τσαλδάρη 62, παρέα με τα μηχανάκια χρυσαυγίτες τους κυνήγησαν άλλοι πήγανε στην Κεφαλληνίας, άλλοι πήγανε ευθεία…
Πρ: Ποιους συλλάβανε;
Ρουπ: Άλλοι πήγανε ευθεία άλλοι στην Τσαλδάρη. Τώρα, αν σ’ αυτούς μέσα, έτσι φαντάζομαι, ήταν και ο Φύσσας και 4-5 άτομα και την ώρα που ήρθα εγώ, υπέθεσε ο Φύσσας ότι πάμε να τον περικυκλώσουμε.
Πρ: Και γι’ αυτό κινήθηκε όπως κινήθηκε;
Ρουπ: Αυτό πιθανολογώ. Δε μπορω να βρω άλλη λύση, εμένα σκοπός μου ήταν να πάω στο Κοράλλι να απεγκλωβίσω τον δικό μας γι αυτό ακολούθησα τα μηχανάκια, γι αυτό πήγαινα.

Πρ: Εκείνη την ώρα που τον βλέπετε να έρχεται προς το μέρος σας, είδατε κάποιον από αυτους με τα μηχανάκια;
Ρουπ: Όχι κανεναν, τίποτα.
Πρ: Αν εξαιρεσουμε τον Φύσσα και 3-4, δεν υπληρχαν άλλοι να στέκονται δεξιά – αριστερά;
Ρουπ: Αν θεωρησουμε δεδομένο ότι όντως έτσι έγινε, αν ήταν τώρα στην Τσαλδάρη, στο 58, στο 54, δεν ξέρω…
Πρ: Ούτε μπορείτε να προσδιορίσετε η φασαρία, ο θόρυβος από πού προερχόταν;
Ρουπ: Από μπροστά μου, στο πλάι, δεν ξέρω…
Πρ: Βλέπετε λοιπόν να κινείται ένα άτομο απειλητικά, όπως λέτε, προς το μέρος σας;
Ρουπ: Παράλληλα έρχονται και τα υπόλοιπα από πισω, 3-4.

Πρ: Γυναίκες στην παρέα υπήρχαν;
Ρουπ: Νομίζω μία γυναίκα υπήρχε εκεί…
Πρ: Και κινήθηκε και αυτή προς εσάς;
Ρουπ: Εεε… νομίζω πως ναι, όχι τότε. Μου λεει «τι είναι ρε, τι είναι ρε» ανοίγω την πόρτα, μπροστά στην κονσόλα είχα ένα πτυσσόμενο μαχαίρι.
Πρ: Αν δεν είχατε το μαχαίρι θα ανοίγατε την πόρτα;
Ρουπ: Ναι, θα άνοιγα.
Πρ: Λέτε «αν δεν είχα το μαχαίρι θα άνοιγα να φύγω πεζός». Και γιατί δεν το κάνατε χωρίς το μαχαίρι;
Ρουπ: Το πεζοδρόμιο είναι γυρω στα 4 μέτρα όταν ο άλλος έρχεται «τι είναι ρε, τι είνα