1992 «Smells Like Teen Spirit»

Σε πολλά αυτιά έφτανε σαν θόρυβος, ένας θόρυβος που ανεξήγητα για κείνα τα αυτιά εξαπλωνόταν παντού και ασταμάτητα. Οχι μόνο σαν ήχος αλλά και σαν εικόνα. Στρατιές νέων με σκισμένα τζιν, μακριά λαδωμένα μαλλιά και μελαγχολικό βλέμμα έρχονταν από παντού. Οχι μόνο σαν ήχος και εικόνα, αλλά και σαν στάση ζωής. Κάθε οικογένεια, ας πούμε, είχε έναν φαν των Nirvana, κάθε σπίτι άκουγε και λίγο grunge. Ηταν η νέα εφηβική επανάσταση. Τα 90s. Οι πανκς είχαν εξαφανιστεί σαν να είχε ανοίξει η γη και να τους είχε καταπιεί και το έργο παιζόταν σε επανάληψη (το ροκ εν ρολ είχε εγκαινιάσει την επανάσταση στα 50s) αλλά όλα έμοιαζαν διαφορετικά. Σχεδόν πρωτόγνωρα. Καθώς το MTV μεγέθυνε την εικόνα και έκανε το ροκ των Nirvana ακόμη πιο ηχηρό.Το 1991 το «Truth Or Dare» της Μαντόνα έπαιζε παντού στα εξώφυλλα και οι Guns 'n' Roses σαν αυτοκράτορες του ροκ περιόδευαν και κατακτούσαν εδάφη με κιθάρες τους. Οι Metallica έχουν βγάλει το «Black Album» τους και κόσμος πολύς έχει πάει να δει τον Πολ Σάιμον στο Σέντραλ Πάρκ. Στον αέρα υπάρχει ένας μυστήριος ροκ ηλεκτρισμός. Κάτι απροσδιόριστα επικίνδυνο, ή αυτό απλά αυτό που περίμενες να ακούσεις. Οι Nirvana έχουν ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο τους «Bleach» στην ανεξάρτητη Sub Pop και φεύγουν από εκεί μέσα σε μεγάλο σούσουρο για να πάνε στη μεγαλύτερη Geffen με σκοπό να ηχογραφήσουν στο Λος Αντζελες τον επόμενο δίσκο. Σε μια συναυλία που δίνουν στο μεταξύ στο Οκ Hotel του Σιάτλ παίζουν ένα τραγούδι, πολύ καινούργιο - μόλις πριν από λίγο το είχε γράψει ο Κερτ Κομπέιν - που αμέσως κάνει γκελ στο κοινό λάιβ. Το «Smells Like Teen Spirit» επρόκειτο να γίνει ο ύμνος της Generation Χ. Ενας βράχος για να δέσει το ροκ και να βρει την ησυχία του για πολλά χρόνια.Είναι ένα υπνωτικό κομμάτι, μια μαύρη τρύπα στο ροκ, που ρουφάει σαν τουρμπίνα μέσα του τον ακροατή και τον κάνει να συμμετέχει στην τελετουργία. Οσοι το πρωτάκουσαν στην εφηβική τους ηλικία σημαδεύτηκαν. Σε κάνει να ακολουθείς τον βαθύ τόνο του, τον ίδιο τον Κομπέιν που με το κεφάλι σκυμμένο μπροστά και τα μάτια μισόκλειστα φαίνεται σαν υπνωτισμένος και ο ίδιος από το κομμάτι ώσπου γίνεται η έκρηξη, οι κιθάρες οργιάζουν, ρεύματα θορύβου έρχονται με δύναμη από διάφορα σημεία, τα ντραμς δημιουργούν μια κόλαση, μια ηλεκτρική καταιγίδα ξεσπά. «Smells Like Teen Spirit».To ροκ εκείνη τη στιγμή (με τα διακριτικά του grunge) περιθωριοπείται και με έναν καινούργιο τρόπο ταυτόχρονα γίνεται mainstream. Στην πολιτεία της Ουάσιγκτον στα βόρεια - δυτικά των Ηνωμένων Πολιτειών, το Σιάτλ, η πόλη του Τζίμι Χέντριξ, γινόταν το σημείο αναφοράς για όσους άκουγαν ροκ μουσική. Οι Nirvana είναι το εμβληματικό γκρουπ και ο Κομπέιν, μετά τον τραγικό του θάνατο δυο χρόνια μετά, στις 5 Απριλίου 1994, ένας «άγιος».Εν ολίγοις, εκείνοι οι τρεις άνθρωποι - ο Κερτ Κομπέιν (φωτογραφία), ο Κρις Νοβοσέλιτς και ο Ντέιβ Γκρολ (τότε στα ντραμς, σήμερα στην κιθάρα με τους δικούς του Foo Fighters) -, οι Nirvana δηλαδή, εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στο επίκεντρο του ροκ. Ο ίδιος ο Κομπέιν, ένας μελαγχολικός άγγελος που π