1966 «Summer in the city»

Κορναρίσματα, βαβούρα, ο θόρυβος του δρόμου. Και ό,τι έρχεται μαζί με αυτά. Νεύρα, γκρίνια, αγανάκτηση και ένα ταξί να φύγω. Και όμως. Το «Summer in the city» των Lovin' Spoonful έγραψε ιστορία ως ένα από τα κλασικά καλοκαιρινά τραγούδια. Βγήκε το 1966 και έκτοτε κυκλοφορεί ελεύθερο. Ειδικά τα καλοκαίρια.Γιατί κάθε καλοκαίρι, την ώρα που τρως το ψαράκι στην ταβέρνα δίπλα στο κύμα, όταν κάνεις το μακροβούτι σου και παίζεις ξένοιαστα ρακέτα, κάποιος άλλος (που σε λίγο θα είσαι εσύ) λειώνει στην πόλη, τρέχει να προλάβει το λεωφορείο και κυνηγάει το deadline που του ξέφυγε. Γιατί και στην πόλη έχουν ψυχή. Οι Lovin' Spoonful κέρδισαν την αιωνιότητα πηγαίνοντας κόντρα σε αυτό που οι ίδιοι ήταν, αλλάζοντας δηλαδή λίγο το στυλ τους στη μουσική, αλλά και κόντρα στα καλοκαιρινά '60s, όπου όλοι τραγουδούσαν για δρόμους και παραλίες.Μπορεί να μην είχαν τον πιο ζηλευτό βίο, τη μια από στραβές επιλογές, την άλλη από ατυχίες, αλλά το «Καλοκαίρι στην πόλη» τούς κρατάει εδώ. Τώρα και πάλι περιοδεύουν και παίζουν το «Summer in the city», χειμώνα - καλοκαίρι, σαν μια χαρά ροκ μπάντα που είναι. Αλλά είναι αυτό που λένε! «Πρόσεχε τι θα ευχηθείς». Ευχήθηκαν μια ζωή καλοκαίρι και το δαιμόνιο τζίνι τούς την έδωσε. Δεκαετία του '60, Γκρίνγουιτς Βίλατζ, διάφοροι μυστήριοι καλλιτεχνικοί τύποι είχαν μαζευτεί στην περιοχή, μουσικοί της φολκ, ο νεαρός Ντίλαν, ποιητές, συγγραφείς και ελεύθερα μυαλά που ζούσαν για τη στιγμή. Και οι Lovin' Spoonful ανάμεσά τους. Πειραματίζονταν με τον ήχο τους και το πώς ιδανικά θα συνδύαζαν διαφορετικά στοιχεία της αμερικάνικης μουσικής. Καθόλου περίεργο αφού και οι ίδιοι έρχονταν από διαφορετικές «σχολές», συνδυάζοντας Τσακ Μπέρι και Ντουέιν Εντι, κάντρι, μπλουζ, ροκ. Πάνω στην αισιοδοξία της εποχής και το «παίξε όπως εσύ γουστάρεις» (της ροκ σκηνής) το «Summer in the city» πιάνει το πνεύμα των καιρών. Που λέει απλά πως: κοίτα να δεις, είναι summer και είσαι in the city, αλλά έρχεται το βράδυ και θα βγεις και τα κορίτσια είναι ωραία κ.λπ. Κάτι σαν «κοίτα την καλή πλευρά».Για δεκαετίες μετά, το ριφ του «Summer in the city», η «γκαραζιέρικη» κοψιά του και τα ανάλαφρα στιχάκια του βάζουν ένα χεράκι για να τη βγάλεις καθαρή καλοκαίρι στην πόλη. Σε βοηθάει, και αν είσαι ο DJ, να έχεις ένα σιγουράκι που θα κάνει τα παιδιά να κουνηθούν και να παραγγείλουν μια παγωμένη μπίρα. Τη θέλει τη δροσιά του το «Summer in the city».Για το συγκρότημα ήταν μια μουσική στροφή το τραγούδι, λιγότερο φολκ και ονειρικό από εκείνα που έγραφαν συνήθως. Πιο ευθύ, πιο άμεσο. Με πολύ περισσότερα κορναρίσματα επίσης. Ο Τζον Σεμπάστιαν - έλεγε στο «Rolling Stone» - πως είχαν καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσουν ήταν το ένα σινγκλ τους να έχει εντελώς διαφορετικό ήχο από το προηγούμενο. Η σύνθεση είναι του Μαρκ Σεμπάστιαν, του αδελφού του Τζον και του Στιβ Μπουν. Και ανήκει στο άλμπουμ τους «Hums of the Lovin' Spoonful». Ο Μαρκ, ενώ σπούδαζε στην Ακαδημία Μπλέαρ, είχε γράψει τους στίχους και τους είχε παρουσιάσει σαν ποίημα στο λογοτεχνικό περιοδικό της σχολής του.