[ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ ] Η προσμονή

Επιστρέφοντας στο γραφείο ύστερα από μια εβδομάδα στην Αμοργό προσπαθώ να αναλύσω τι μου φταίει. Κακώς. Γιατί αυτό δεν επιδέχεται ανάλυση. Αυτό το «έχω μια ψυχολογία» (που λένε) ξεκινάει εκ των έσω- καθαρά. Μοιάζει με ενοχλητικό βόμβο εντόμου που δεν το βλέπεις μεν, αλλά είναι εκεί, επίμονο, θρασύτατο και καθώς περιμένεις να το δεις εναγωνίως κάπου στον τοίχο (και να πετάξεις τη σαγιονάρα να το λειώσεις) εκείνο βουίζει δίπλα στο αυτί σου, πιο δυνατά από ποτέ. Μου φταίνε όλα.