[ ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ] Οι κουκούλες και οι γραβάτες

ΔΕΝΕΦΤΑΙΓΕ η κακιά η ώρα. Δεν ήταν η µεµονωµένη πράξη ενός παράφρονα που ξαφνικά τον κατέλαβε νερωνική µανία. Το χέρι του ήταν εξασκηµένο. Είχε ανάψει πολλά στουπιά πριν από το προχθεσινό, το µοιραίο. Είχε κάψει και ξανακάψει γιατί µπορεί να καίει ατιµώρητα. Γιατί κάποιοι - ιδιωτικώς αλλά και δηµοσίως - ανέχονται την παρανοµία του ως ακραία έκφραση µιας «δίκαιης οργής». Η τραγωδία ήταν προγραµµατισµένη. Ηταν η εκπυρσοκρότηση του συλλογικού ήθους που υποσκάπτει καθηµερινά τους θεσµούς.