Τα καλύτερα έρχονται χωρίς προειδοποίηση

Τι γίνεται όταν όλα όσα ήξερες ανατρέπονται; Όταν όλα όσα θεωρούσες ως δεδομένα για σένα, τη ζωή σου, την καθημερινότητά σου ξαφνικά αλλάζουν;

Όταν η «στρωμένη» ζωή που νόμιζες ότι είχες, ξαφνικά «ξεστρώνεται»; Ξυπνάς μια μέρα και η σιγουριά της μόνιμης δουλειάς πάει περίπατο, η ασφάλεια γίνεται ανασφάλεια.

Ξεκινάει η μέρα σου στη δουλειά και το τελευταίο πράγμα που περιμένεις ν’ ακούσεις, είναι ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα είσαι άνεργη! «Δυστυχώς τα νούμερα δεν ήταν τα αναμενόμενα»… Νομίζεις ότι δεν άκουσες καλά, ή ακόμα κι αν άκουσες καλά, νομίζεις ότι δε θα κατάλαβες καλά.

Αρνείσαι να δεχτείς ότι η καθημερινή σιγουριά των τελευταίων χρόνων, αποκτά ημερομηνία λήξης. Και πολύ σύντομη μάλιστα.

Τόσο καιρό άκουγες εταιρείες και εταιρείες να κλείνουν από τη μια μέρα στην άλλη, άνθρωποι να χάνουν τη δουλειά τους, όμως ποτέ δεν περίμενες ότι αυτό θα «άγγιζε» και σένα την ίδια, κάποια στιγμή. Και να που γίνεται!

Συμβαίνει και σε σένα και καλείσαι να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Όποια κι αν είναι αυτή. Τι κι αν χάνεις τη γη κάτω απ’ τα πόδια σου; Τι κι αν οι υποχρεώσεις «τρέχουν»; Προσπαθείς να σκεφτείς ψύχραιμα. Όχι πανικός. Η εταιρεία κλείνει…… Μένω άνεργη…. Αυτές οι σκέψεις γυρίζουν συνέχεια στο μυαλό σου…. Ψυχραιμία! Κάτι θα βρεθεί….. Θες να πιστεύεις ότι σύντομα θα βρεθεί μια λύση για όλα. Κι ας μη ξέρεις πώς ή από πού… Προσπαθείς να δεις τη θετική πλευρά των πραγμάτων…. Υπάρχει; Υπάρχει!

Υπενθυμίζεις συνέχεια στον εαυτό σου ότι μέσα σε όλη αυτή την ξαφνική αναταραχή, υπάρχει κι ένα θετικό. Ξαφνικά έχεις όλο τον χρόνο δικό σου. Από εκεί που κάθε μέρα οι ρυθμοί σου ήταν εξαντλητικοί προσπαθώντας να τα προλάβεις όλα μόνη σου (δουλειά, ένα μικρό παιδί στο σχολείο, διάβασμα για το παιδί στο σχολείο, δραστηριότητες παιδιού που έτρεχες να προλάβεις με το που θα σχόλαγες απ τη δουλειά σου, ένα σπίτι που πρέπει να φροντίσεις), τώρα όλα αυτά μπορούν να μπουν σε μία τάξη!

Βρίσκεις χρόνο για τον εαυτό σου. Κάνεις πράγματα για σένα που είχες καιρό να κάνεις ή που πάντα τα άφηνες για τη στιγμή που θα έβρισκες χρόνο. Αφιερώνεις πολύτιμο χρόνο σε δικούς σου ανθρώπους και κυρίως στο παιδί σου! Το παιδάκι σου, το οποίο σ’ έχει στερηθεί τόσο πολύ λόγω της καθημερινότητας και των γρήγορων ρυθμών της. Επιτέλους, έχετε χρόνο ο ένας για τον άλλον! Μπορείτε να μοιράζεστε όλο τον χρόνο της ημέρας κι όχι 2-3 ώρες, λίγο πριν κοιμηθεί το βράδυ. Να ένα καλό! Το καλύτερο ίσως!

Παίρνεις λοιπόν τις βαθιές ανάσες σου, ανασκουμπώνεσαι, βρίσκεις τη δύναμη που ξέρεις ότι έχεις μέσα σου, σκέφτεσαι ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί …δεν γίνεται κι αλλιώς, και ξεκινάς! Ξεκινάς με ελπίδα και αισιοδοξία για όσα θα έρθουν. Και, που ξέρεις, μπορεί το καλό να μην αργήσει να έρθει.

Μπορεί από εκεί που δεν το περιμένεις, μια ωραία ημέρα, να χτυπήσει ένα τηλέφωνο και ν’ ακούσεις κάτι που δεν περίμενες ποτέ και θα σε κάνει να σκεφτείς ότι τελικά όταν κυνηγάς κάτι, δύσκολα θα σου έρθει.

Τα καλύτερα καμιά φορά έρχονται χωρίς προειδοποίηση. Έτσι, από μόνα τους. Για να σε κάνουν να σκεφτείς ότι όλα θέλουν το χρόνο τους και για να συμβούν χρειάζεται να έρθει και η σωστή στιγμή.