Όχι άλλα παιχνίδια

Η οδυνηρή κατάληξη της Ελλάδας και τα όσα πέρασε τα δύο τελευταία χρόνια, όντας έρμαιο των κακοδαιμονιών της και των διεθνών οικονομικών συμφερόντων, απέδειξε περίτρανα δύο πράγματα:
Πρώτον, την έλλειψη Ελληνικής στρατηγικής και οράματος – πρόβλημα που ξεκινά πολλές δεκαετίες πριν – και
Δεύτερον, την ανικανότητα της ευρωπαϊκής ένωσης σε επίπεδο δομών και προσώπων να επιδείξει αλληλεγγύη και όχι κανιβαλισμό απέναντι σε μία χώρα – την Ελλάδα-

που έπρεπε την σέβεται για την μοναδική προσφορά της στον παγκόσμιο πολιτισμό και επιστήμες.

Η παραδοχή των παραπάνω είναι και η λύση του προβλήματος. Το ότι σιγά-σιγά η χώρα ανακτά την αξιοπρέπειά της στο εξωτερικό, αποτελεί πρόοδο μέσα στην γκρίζα πραγματικότητα.
Όμως η δυσφήμιση που υπέστη η πατρίδα μας και η έλλειψη σεβασμού που επέδειξαν οι λεγόμενοι εταίροι μας, προκειμένου να αναδειχθούν αυτοί ως εγγυητές της σταθερότητας, επέφερε τελικά αποσταθεροποίηση όλου του Νότου της Ευρώπης.
Εν τέλει, η ευρωπαϊκή προπαγάνδα του Βορρά και των χρηματαγορών, κατονόμασε ως τεμπέληδες και παράσιτα όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τους Ιταλούς, τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους.

Σήμερα, και ενώ αυτές οι κατηγορίες έχουν καταρρεύσει, ως κακό european marketing, παραμένει το τεράστιο αίτημα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης που δυστυχώς ..και παρά τους οικονομικούς και πολιτικούς εκβιασμούς που έχουμε υποστεί ως χώρα, …. δεν ανταμειβόμαστε.

Αυτό που ευγενικά είπε ο Πρωθυπουργός, πως οι εταίροι πρέπει να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους.. εμείς εδώ πιο λαϊκά το λέμε, «όχι άλλα παιχνίδια».

Τήρηση των δεσμεύσεων εδώ και τώρα.
Η Ελλάδα δεν είναι εταιρία που πιστώνεται και χρεώνεται.
Έχει λαό που υποφέρει, που δοκιμάζεται, που αγωνιά και περιμένει ανάκαμψη και ελπίδα.