Κοροϊδία η πρόσβαση των μικρομεσαίων στη χρηματοδότηση

Η πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χρηματοδότηση έχει καταντήσει κοροϊδία, αφού η χορήγηση κεφαλαιακών πόρων με τη μόχλευση ευρωπαϊκών κονδυλίων, για τους γνωστούς λόγους, δεν έχει τύχει της καθολικής αποδοχής των τραπεζών μας.

Πόροι από την ΕΙΒ, πόροι άπο EIF, πόροι από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, πόροι από “COSME” & “HORIZON 2020″, πόροι που τελούν υπό τη διαχείριση της Ε.Ε., δεν είχαν ποτέ επιτυχή έκβαση και άφησαν την αγορά “άπορη”, ούτε έδωσαν ποτέ τα απαραίτητα κίνητρα στις ΜμΕ

για την ανάληψη επενδυτικών κινήσεων.
Στην τρέχουσα προγραμματική περίοδο, λόγω πίεσης χρόνου, η λογική προσέγγιση επιβάλλει να μην δημιουργήθουν νέα προιόντα, αλλά να αξιοποιηθούν τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά προιόντα, όπως αυτά αποτυπώνονται στις περιπτώσεις των τυποποιημένων Μέσων Χρηματοπιστωτικής Τεχνικής (ΜΤΧ – off the self financial engineering instruments) με τη δέσμευση όμως ότι θα ενισχυθούν, θα βελτιωθούν, θα επιμηκυνθούν και θα εναρμονιστούν με το ΕΤΕΑΝ.
Εν όψει μάλιστα της νέας Προγραμματικής περιόδου πρωταρχικό μέλημα των υπευθύνων θα πρέπει να αποτελέσει η διαμόρφωση ενός “υβριδικού” εγγυοδοτικού-χρηματοδοτικού εργαλείου, ειδικά προσαρμοσμένου στις ελληνικές ιδιαιτερότητες.

Πιο συγκεκριμένα, ενδείκνυται ο σχεδιασμός ενός εγγυοδοτικού κατά παραγγελία “Taylor made” προϊόντος, το οποίο θα προσομοιάζει στο αντίστοιχο έτοιμο χρηματοδοτικό προϊόν από το ράφι “off the self” με διεύρυνση από 25% στα επίπεδα 35-40% του Ανώτατου όριου εγγύησης χαρτοφυλακίου “Capped Portfolio Guarantee”.
Προς το παρόν, πάντως προτείνεται να υπάρξει καθολική αποδοχή των ενδιαφερόμενων μερών, ώστε τα οφέλη που θα προκύψουν να έχουν αμφίδρομο ευεργετικά χαρακτήρα τόσο για τη πλευρά της ζήτησης (ΜμΕ) όσο και για εκείνον της προσφοράς (τράπεζες).

Μια τέτοια προοπτική θα μείωνε το ρίσκο και θα ωθούσε στην ελαστικοποίηση των κριτηρίων χορήγησης δανείων, με άμεσο περιορισμό των απαιτούμενων εξασφαλίσεων “collaterals” από τις επιχειρήσεις, που άλλωστε δεν υπάρχουν, αφού έχουν εξαντληθεί πρό πολλού. Επειγόντως λοιπόν, αναζητούνται “κατά παραγγελία” της αγοράς, δύο εργαλεία:
• Ενός ενιαίου εγγυοδοτικού εργαλείου, το οποίο θα προορίζεται μόνο για χαρτοφυλάκια νέων δανείων.
• Ενός ενιαίου εργαλείου τιτλοποιήσεων, το οποίο θα περιλαμβάνει τόσο υφιστάμενα όσο και νέα δάνεια προς τις ΜμΕ.

Για να δούμε, αν θα δούμε(!), πότε, πως & τι θα δούμε;