Η ζυγαριά της Αριστεράς

Όταν χάνεται μια ανθρώπινη ζωή θρηνώ γιατί είναι το μοναδικό πράγμα στη γή πού δεν μπορεί να αντικατασταθεί,να διορθωθεί.Κι όταν μάλιστα χάνεται ένας νέος άνθρωπος με βίαιο τρόπο η καρδιά πονάει ακόμη περισσότερο.Αυτά για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου,επειδή το μόνο εύκολο πράγμα στην Ελλάδα είναι ο αφορισμός,κι άν σού κολλήσουν τη ρετσινιά, άντε μετά να καθαρίσεις.

Να ήταν όμως μόνον αυτό…Η υποκρισία,το έχω ξαναγράψει,σ’ αυτόν τον τόπο περισσεύει και περισσεύει μπόλικα.Παρακολουθώντας τη συζήτηση στη Βουλή

για το θάνατο του 34χρονου το διαπίστωσα για μια φορά ακόμη,το πώς διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα.Καί διερωτήθηκα αν πραγματικά,με τη λήξη του εμφυλίου το 1949,ηττήθηκε η Αριστερά.Γιατί αν κάτσουμε να διαβάσουμε αμερόληπτα τις σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας,από τότε έως σήμερα,μάλλον τη βλέπω από το ’74 και μετά να… κυβερνά.

Στήνουν λοιπόν τη ζυγαριά τους -στο μανιπουλάρισμα ομολογουμένως είναι μαστόροι- και βάζουν στα τάσια της τά γεγονότα καταπώς τους συμφέρει.Μέσα από ένα τραγικό γεγονός,πού ξεκινάει από ένα ποδοσφαιρικό μάτς,αναγορεύουν το θύμα ώς νεομάρτυρα και αναπίπτανται αμέσως οι παντιέρες της επανάστασης.Τί άλλο θέλει η ζυγαριά, γέρνει και λέει,όλοι οι άλλοι πλήν ημών είστε φασίστες,αντιδημοκράτες !

Όμως η ζυγαριά είναι πάντα ελλιποβαρής.Δέν είδα –δυστυχώς το καταντήσαμε τετριμμένο- να βάζουν στη ζυγαριά τους τρείς νεκρούς,η μία έγκυος,της Μαρφίν.Τούς έκαψαν τά συγγενικά γκρουπούσκουλα.Τότε δέν είδα να συλλαμβάνονται οι πραγματικοί φονιάδες,ποιος να το τολμήσει.Απλώς καταδικάστηκαν αργότερακάποιοι διευθυντάδες της Τράπεζας και η υπόθεση έκλεισε.

Κύριοι εσείς πού αγορεύτε εντός του Κοινοβουλίου,όλοι ανεξαιρέτως,εσείς φέρατε εκεί μέσα τη Χρυσή Αυγή.Εσείς με τις φαύλες οικονομικές πολιτικές σας και την σημερινή κατάντια του λαού τη γιγαντώσατε.Καί δεν βάζετε μυαλό,με τά συνεχή σφάλματα σας την πριμοδοτείτε κι άλλο.