Η Κεντροδεξιά κερδίζει από την καθαίρεση Μπερλουσκόνι

Twitter@EmOikonomidis

Αν τον παρακολουθήσει κανείς προσεκτικά, θα δυσκολευτεί να μην διαπιστώσει ότι είναι πλέον σκιά του παλιού, θυελλώδους εαυτού του. Ακόμη όμως και σε… σμίκρυνση, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι παραμένει μια ηγετική προσωπικότητα που δεν είναι εύκολο να προσπεράσει και να παραμερίσει κανείς.

Μετά την αποπομπή του από τη Γερουσία, και ενώ ο “Καβαλιέρε” ομιλούσε περί Δημοκρατίας μπροστά σε (λίγους) οπαδούς του Forza Italia, η αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων που παρατηρείται στη γειτονική χώρα, δείχνει

ότι η Κεντροδεξιά… μάλλον κερδίζει από τις εξελίξεις.

Οι δημοσκοπήσεις άλλωστε δείχνουν με εκνευριστική επιμονή εδώ και αρκετούς μήνες, ότι ένα μεγάλο ποσοστό Ιταλών, υπέρτερο του 40% θεωρεί ότι ο μεγιστάνας που έγινε πολιτικός και κυριάρχησε τις δυο τελευταίες δεκαετίες στη χώρα των ατζούρι, είναι θύμα δίωξης…

Η τελευταία μέτρηση που διενεργήθηκε από τη “Lorien”, δείχνει την Κεντροδεξιά να ανακτά οριακό προβάδισμα έναντι της Κεντροαριστεράς, με 35,5% έναντι 35%. Η πρόσφατη διάσπαση του “κηπουρού” Αντζελίνο Αλφάνο ωστόσο, διαμορφώνει συνθήκες πολιτικής υπεροχής για το Δημοκρατικό Κόμμα, βασική πολιτική παράταξη της Κεντροαριστεράς, που συγκεντρώνει 31%, την ώρα που το Forza Italia έχει 19%, η Νέα Κεντροδεξιά 7,5% και η Λέγκα του Βορρά 4%.

Οι εξελίξεις στην Κεντροδεξιά ευνόησαν όπως αναμενόταν και τον Μπέπε Γκρίλο, έστω κι αν το κόμμα του πρώην κωμικού, “Κίνημα των Πέντε Αστερών”… φρέναρε τα κέρδη του, και στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση μετριέται στο 18,5%.

Όσο για τους κεντρώους, το κόμμα που ίδρυσε ο Μάριο Μόντι πριν τον… ξεφορτωθεί πρόσφατα, κινούνται στο 6,5%, δηλαδή στα ίδια ποσοστά συρρικνωμένης κοινωνικής απήχησης που το συνοδεύουν από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του.

Το πολιτικό σκηνικό στην Ιταλία παραμένει εξαιρετικά ευμετάβλητο. Ουσιαστικά όμως… έτσι ήταν από τότε που μπορεί κανείς να θυμηθεί τη Δημοκρατία των ατζούρι. Η βαθιά διαίρεση της Κεντροδεξιάς αποτελεί το κυριότερο εμπόδιο στην προσπάθεια επιστροφής στην εξουσία στις επόμενες εκλογές. Επιστροφή χωρίς… συγκάτοικο την Κεντροαριστερά.

Από την άλλη ωστόσο, με την εξαίρεση του χαρισματικού δημάρχου της Φλωρεντίας, της πόλης της Αναγέννησης, Ματέο Ρέντσι, η ιταλική πολιτική ζωή στερείται ηγετών. Γι’ αυτό και οι Ιταλοί παραμένουν εγκλωβισμένοι στη σχέση… πάθους-μίσους με τον Μπερλουσκόνι. Στερούνται άλλων εναλλακτικών.