Η “Αυτοδιοικητική Προοπτική” και η ενδογενής ανάπτυξη

* Το άρθρο του Χρήστου Λαδιά δημοσιεύτηκε στη “Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία”

Η πολυσυλλεκτική συμμαχία μας στο χώρο της αυτοδιοίκησης και οι σκοπούμενες δράσεις της έχουν ως βασικούς στόχους τις αναζητήσεις νέων προτάσεων για λύσεις επίκαιρων κοινωνικών και αναπτυξιακών ζητημάτων. Ο γόνιμος διάλογος και οι ολοκληρωμένες προτάσεις μας θα ωθούν τις αυτοδιοικητικές διαδικασίες προς τις εφαρμογές σύγχρονων και δυναμικών πολιτικών. Οι πολιτικές αυτές θα ενισχύουν εκείνες τις δομές όπου το Κράτος εμφάνισε αδυναμίες εφαρμογών ή υστέρησε επί των αναπτυξιακών λειτουργιών του ή ακόμη λόγω της υφιστάμενης

«μνημονιακής» Οικονομίας επέφερε στις Τοπικές Κοινωνίες την απορρύθμιση των κοινωνικών λειτουργιών. Θεωρούμε όμως ότι, οι ηγεσίες των σύγχρονων Κοινωνιών πρέπει να κρίνονται όχι μόνο από την αναλαμβανόμενη εφαρμογή των ολοκληρωμένων προτάσεων αλλά κυρίως από τα αποτελέσματα των εφαρμογών αυτών.

Στο άρθρο μας αυτό προτάσσεται για γόνιμο διάλογο το ζήτημα της ενδογενούς ανάπτυξης το οποίο, πέραν των σκοπούμενων για την επίλυσή του, αναφέρεται ή περιλαμβάνεται στο σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης της Ελλάδας όπως το θεμελιώνουν, η εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης», ο ισχύων νέος αναπτυξιακός νόμος, η Νέα Προγραμματική Περίοδος και ο σύγχρονος Χωροταξικός Σχεδιασμός των θεσπιζομένων η των αναθεωρούμενων Πλαισίων. Η ενδογενής ανάπτυξη συνίσταται από την αξιοποίηση όλων των τοπικών αναπτυξιακών πλεονεκτημάτων και από την ενεργοποίηση της τοπικής επιχειρηματικότητας των τοπικών, κοινωνικών η πολιτιστικών φορέων καθώς και των εθελοντικών οργανώσεων. Είναι ανάπτυξη που σχεδιάζεται και ενεργοποιείται από τη βάση και στηρίζεται στους τοπικούς πόρους και στις καινοτόμες δράσεις.

Η ανωτέρω μορφή ανάπτυξης πρέπει να συζητείται ως συνδυαστική και συμπληρωματική επιλογή για την ανάπτυξη των Τοπικών Κοινωνιών σε σχέση με τις άλλες στρατηγικές διαφόρων Δράσεων που εκπορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή αποτελούν μέρος άλλων πολιτικών εθνικού ή διαπεριφερειακού χαρακτήρα.

Αυτό το πρότυπο της ανάπτυξης πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αναζητείται προκειμένου οι τρόποι εφαρμογής του και οι αναλήψεις δεσμεύσεων για την εφαρμογή του να αποτελούν αντικείμενα γόνιμου διαλόγου. Έτσι, θα δίδονται απαντήσεις στη σημερινή οικονομική ή κοινωνική κρίση και ο βαθμός της αποτελεσματικότητας αυτών θα ενισχύει την εκάστοτε αντιυφεσιακή οικονομική πολιτική.

Η ενδογενής ανάπτυξη πρέπει να αποτελεί την δυναμική ιδέα των σχεδιαζόμενων αναπτυξιακών πολιτικών των Δημοτικών και των Περιφερειακών Συμβουλίων καθώς και των ηγετών αυτών. Όμως, η σύνθεσή της πρέπει να περιλαμβάνει αποδεδειγμένα αποτελεσματικές συνιστώσες τόσον εκ των αξιωμάτων της Περιφερειακής Οικονομικής Θεωρίας όσο και εκ των εκτελουμένων δράσεων του εφαρμοσμένου τομέα της που αποτελεί η Περιφερειακή Ανάπτυξη.

Παρακάτω παραθέτουμε τις σημαντικότερες συνιστώσες των οποίων οι εφαρμογές των και η αριστοποίηση των αποτελεσμάτων των θα είναι οι ισχυρές απαντήσεις στην σημερινή κρίση.

Η ενίσχυση της Επιχειρηματικότητας για την ενδυνάμωση του ρόλου της μικρομεσαίας επιχείρησης στην Περιφέρεια είναι το πρώτο ζητούμενο των προτάσεων του γόνιμου διαλόγου μας για εφαρμογές πολιτικών εξόδου από τη κρίση και για την ανάπτυξη των Περιφερειακών Χωρικών Ενοτήτων. Η μικρομεσαία επιχείρηση διαθέτει ευελιξία και ταχύτητα για την διαφοροποίηση της παραγωγής της και δημιουργεί με γρήγορο τρόπο νέες θέσεις εργασίας στην Περιφέρεια.

Η συνεχής προαγωγή της δυναμικής ιδέας της τοπικής Επιχειρηματικότητας μπορεί να εκφράζεται με τον απλουστευμένο εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου της περιφερειακής ανάπτυξης που μπορεί να εφαρμόζεται ή να συμπληρώνεται αποτελεσματικά με τις αποφάσεις των προαναφερθέντων Συμβουλίων.

Η διαρκής αξιοποίηση των καινοτομιών αλλά και των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων που ενδυναμώνουν την μικρομεσαία επιχείρηση της Περιφέρειας είναι το δεύτερο ζητούμενο της ενδογενούς ανάπτυξης που θα προτάσσουμε στο γόνιμο και εποικοδομητικό διάλογο για συζητήσεις. Επιπλέον, η διάχυσή των αποτελεσμάτων της θα ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της κάθε χωρικής οντότητας και θα αναβαθμίζει το καινοτομικό περιβάλλον της που απαρτίζεται, κυρίως από τα τοπικά ερευνητικά κέντρα και από τα τοπικά δίκτυα που διαχέουν την καινοτομική τεχνολογία.

Η οργάνωση του αστικού ή του περιαστικού χώρου και των λοιπών περιοχών για την εγκατάσταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων είναι επίσης το σημαντικό ζητούμενο για τις σχεδιαζόμενες πολιτικές αφού συναρτάται διαρκώς τόσο με την προστασία του περιβάλλοντος όσο και με την κλιματική αλλαγή.

Συνεπώς, εύκολα διακρίνεται ότι, η ενδογενής ανάπτυξη δύναται να ωθεί τον ρυθμό της ανάπτυξης της κάθε χωρικής μονάδας προς τα πάνω με δυνατότητες συμβολής στην επιδιωκόμενη κάθε φορά ισόρροπη ανάπτυξη των Περιφερειών.

Οι τέσσερις θεσμικές περιπτώσεις των μεταρρυθμίσεων που προαναφέρθηκαν αποτελούν προκλήσεις για νέες συζητήσεις αφού το θεσπιζόμενο πλαίσιο για την περιφερειακή ανάπτυξη έχει δυναμικό χαρακτήρα και χρήζει σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία είτε αναθεώρηση είτε συμπλήρωση κάθε φορά. Ο νομοθέτης θέσπισε για την Αυτοδιοικητική Πολιτεία αρμοδιότητες για τον ρόλο της στην ενδογενή διαδικασία για την οικονομική ανάπτυξη τόσον αποφασιστικές όσο και συμβουλευτικές.

Πάνω σε αυτές τις θέσεις, η «Αυτοδιοικητική Προοπτική» φιλοδοξεί να πραγματοποιήσει γόνιμο διάλογο, να συμμετάσχει σε σχετική διαβούλευση και να αναπτύξει στοχευμένη αρθρογραφία.

Όμως, μόνο η ενεργοποίηση του έλληνα πολίτη μπορεί να αποτελέσει τον πραγματικά δυναμικό μοχλό ανάπτυξης. Η «Αυτοδιοικητική Προοπτική» έρχεται να προωθήσει και να σχεδιάσει διαδικασίες που η ενεργοποίηση αυτή θα έχει άμεσα αποτελέσματα στην επιδίωξη της κοινωνικής ευημερίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.