Φθινοπωρινές υποσχέσεις…

Ποιος κοροιδεύει ποιόν σ’ αυτόν τον τόπο ; Ολοι οι άλλοι (είναι οι λίγοι) , όλους εμάς (είμαστε οι πολλοί).Βρέθηκα Δευτέρα πρωί στην πλατεία Συντάγματος κι είπα να πιώ έναν καφέ σ’ ένα από τά δύο κέντρα πού βρίσκονται ένθεν-κακείθεν της πλατείας.Ολα καλά έως εδώ, και το εσπρεσάκι και τά βουτήματα,αλλά βλέποντας τον λογαριασμό όλα χάλασαν.

Τιμή αλμυρή σε σύγκριση με άλλα αντίστοιχα καφέ του κέντρου.Ρώτησα την σερβιτόρα,μια καθ’ όλα συμπαθητική και ευγενική νεαρά,ποια ήταν η τιμή του καφέ πού μού έφερε όταν ο ΦΠΑ ήταν στο 23%.Η ίδια

με την σημερινή μού απάντησε, με 13% ΦΠΑ προσθέτω εγώ.

Δεν είναι το μοναδικό κέντρο που,δυστυχώς,ακολουθεί αυτήν την συνταγή,είναι πάρα πολλά.Μάς κοροιδεύουν πώς τάχα κατεβαίνουν οί τιμές.Εκεί ψηλά είναι,κι ακόμη παραπάνω.Πού είναι οί συνεχείς έλεγχοι πού έταζε το αρμόδιο υπουργείο,πού είναι οί τιμοκατάλογοι με τις πρίν και τις μετά τιμές πού υπόσχονταν οί καταστηματάρχες ; Πουθενά,μάς δουλεύουν «ψιλό γαζί» κι εμείς το ανεχόμαστε,καλά μας κάνουν !

Αν κάποιοι βαυκαλίζονται ότι θα ξεπεράσουμε αυτήν την κρίση είναι βαθειά νυχτωμένοι.Η κρίση μας είναι οικονομική,αλλά παράλληλα είναι και κοινωνικά δομική, κι αυτή είναι η χειρότερη,γιατί σε ποια κοινωνία προσπαθείς να χτίσεις ένα κράτος ισονομίας,ισοπολιτείας.Ενα κουρέλι θα είναι πάντοτε…

Ας πάψουν λοιπόν τά λόγια τά μεγάλα και οι υποσχέσεις γιατί το σύστημα –πολιτικό και οικονομικό- έχει καταφέρει να διατηρήσει ακέραια όλα τά φαύλα προνόμια του λεηλατώντας τις ζωές μας,αυτό δηλαδή πού εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες κάνει.Καί να μην κοκορεύονται οι της 3ης του Σεπτέμβρη ότι όλα τά είχαν αλλάξει,κι όλα τά είχαν φτιάξει,έναν ελεεινό εκμαυλισμό είχαν καθιερώσει ως θεσμό κι αυτόν πληρώνουμε σήμερα.

Κι όποιες υποσχέσεις ακούμε σήμερα ακόμη καί ο Μαυρογιαλούρος δεν θα έταζε.

Keywords
Τυχαία Θέματα