“Δεν πρόκειται για ένα απλό πραξικόπημα στην Αίγυπτο”

Twitter @EmOikonomidis

Στο πρόσωπο του Γιόσκα Φίσερ, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ είχε βρει για δυο ολόκληρες θητείες στην Καγκελαρία μιας Γερμανίας διαφορετικής από τη σημερινή, τον δικό του… Γκένσερ. Υπό την έννοια ότι ο ηγέτης των Πρασίνων λειτούργησε στην κυβέρνηση συνεργασίας με το SPD υπό τον σημερινό “διαχειριστή συμφερόντων” στον τομέα της ενέργειας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ο Χανς-Ντίντριχ Γκένσερ είχε λειτουργήσει στο πλευρό του Χέλμουτ Κολ, στα χρόνια που είχαν προηγηθεί, δηλαδή της αδιασάλευτης πολιτικής ηγεμονίας

Για τον Φίσερ έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί πολλά, τόσο για τον χαρακτήρα όσο και για τις πολιτικές επιλογές του. Το βέβαιο ωστόσο είναι ότι δεν αμφισβητείται μέχρι και σήμερα, η ικανότητά του να διαβάζει με επάρκεια τις διεθνείς εξελίξεις. Ίσως και να βλέπει λίγο πιο μακριά από τον μέσο όρο του υπάρχοντος πολιτικού δυναμικού στην Ευρώπη, ειδικα όταν μιλάμε για τη… γνωστή “παιδική χαρά”, όπως εύστοχα έχει χαρακτηρίσει την πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η “Monde”.

Με άρθρο που υπογράφει λοιπόν, ο Γιόσκα Φίσερ αναφέρεται στα γεγονότα της Αιγύπτου, επιχειρώντας να τα εξηγήσει, αλλά και να προβλέψει τις εξελίξεις που έρχονται.

Οι πρόχειρες διαπιστώσεις του ξεκινούν από την αφετηρία της επισήμανσης ότι πρόκειται πράγματι για στρατιωτικό πραξικόπημα, μόνο που δεν έχει καμία σχέση με οποιοδήποτε αντίστοιχο έχει καταγραφεί στο ιστορικό παρελθόν της ανθρωπότητας. Και των δημοκρατικών καθεστώτων.

Σύμφωνα με τον Γιόσκα Φίσερ, την εκτροπή που επιχείρησε ο στρατός αγκάλιασαν όλες οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, πλην φυσικά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, κυρίως όμως τη στηρίζει ένα μεγάλο μέρος της “ζωηρής” νεολαίας της Αιγύπτου, εκείνης που το 2011 πρωταγωνίστησε στην Αραβική Άνοιξη και την ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ, για να διαπιστώσει ότι η επανάσταση δεν ήταν ούτε “Αραβική” αλλά ούτε και “Άνοιξη”.

Ο Γιόσκα Φίσερ επισημαίνει ότι στο συλλογικό υποσυνείδητο της αιγυπτιακής κοινωνίας, και κυρίως των γενιών που έρχονται και ανησυχούν για το μέλλον που θα κληρονομήσουν, λειτούργησε η αγχώδης εθνική υποχρέωση να σταματήσουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, προτού προλάβει να γίνει… Χαμάς, ή ακόμη χειρότερα… Αλ Κάιντα.

Ο Γερμανός πρώην υπουργός Εξωτερικών δίνει και το στίγμα της κλίμακας αξιολόγησης αυτής της “διόρθωσης επανάστασης”, όπως την έχει εκκωφαντικά χαρακτηρίσει ο μεταβατικός Πρόεδρος της Αιγύπτου Αντλί Μανσούρ, ξαναδιαβάζοντας… Κλίντον.

“Φυσικά και είναι η οικονομία”, σημειώνει, χωρίς να προσθέσει την αποστροφή περί του… ανόητου που δεν καταλαβαίνει το αυτονόητο της διαπίστωσης. Αν η νέα πολιτική πραγματικότητα της Αιγύπτου επιτρέψει στη χώρα να αρχίσει να χτίζει “μικρά θαύματα” ανάπτυξης, όπως στην ιστορική αρχαιότητα του παρελθόντος της έχτιζε… πυραμίδες, κανείς δεν θα θυμάται ότι η Αίγυπτος χρειάστηκε ένα πραξικόπημα για να απαλλαγεί από τον Μοχάμεντ Μόρσι και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Διαφορετικά, το Κάιρο θα αναζητήσει την 3η Δημοκρατία μετά την Άνοιξη. Είτε πάλι με τη δύναμη των όπλων, είτε παραδομένο στην ωμότητα του επιχειρησιακού εξτρεμισμού του πολιτικού Ισλάμ. Ναι, εκείνου που σήμερα μαζεύει τα συντρίμια του…