Είναι αυτό κοινωνική δικαιοσύνη;

Εξαγγελίες για πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων και της φοροδιαφυγής. Καταιγισμός ρεπορτάζ από τα κανάλια για παραβάσεις ελευθέρων επαγγελματιών και νοθείας καυσίμων στα πρατήρια. Όλοι μαζί κατηγορούν τους πολίτες για την «φορολογική τους συνείδηση». Τί γίνεται όμως όταν εντοπίζεται έλλειμμα ναυτιλιακού πετρελαίου σε αραγμένα τάνκερ; Ή έλλειμμα ναυτιλιακού πετρελαίου και βενζίνης σε αποθήκες και διυλιστήρια; Όταν πρόκειται για ποσότητα

Το Υπουργείο Οικονομικών είναι ενήμερο. Οι καταλογιστικές πράξεις του τελωνείου όμως θάβονται. Δεν έχουμε καν παραπομπή των υπευθύνων στη δικαιοσύνη. Υπεύθυνοι ιδιωτικής εταιρείας έχουν παραπεμφθεί, αλλά οι δίκες τους συνεχώς αναβάλλονται. Παράλληλα η εταιρεία συνεχίζει κανονικά τις δραστηριότητές της και «ανοίγει» τον κύκλο εργασιών της, εξελισσόμενη σε κολοσσό. Οι αντιπρόσωποι του λαού στη βουλή σιωπούν και τα ΜΜΕ δεν αγγίζουν το θέμα. Αντίθετα οι εμπλεκόμενοι φέρονται να ενδιαφέρονται για «φιλέτα» που προορίζονται για ιδιωτικοποίηση και δεν είναι καθόλου απίθανο να αποκτήσουν σημαντικό μερίδιο. Φαντάζουν μάλιστα σαν φαβορί και παρουσιάζονται σαν σωτήρες της ελληνικής οικονομίας.

Το κράτος χάνει δισεκατομμύρια. Χρήματα που αναζητούνται και αρπάζονται από τις τσέπες των μισθωτών και των συνταξιούχων και «αναπαύονται» στους λογαριασμούς ολίγων, κερδοσκόπων, με την ανοχή του ελληνικού δημοσίου. Την ίδια ώρα άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες με παρόμοιες δραστηριότητες δηλώνουν στην ετήσια φορολογική τους δήλωση μερικές χιλιάδες ευρώ ως εισόδημα. Όταν το 1960 οι έμποροι, οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες κάλυπταν το 50,8 % των άμεσων φόρων, σήμερα πληρώνουν μόνο το 7,9%.

Είναι αυτό κοινωνική δικαιοσύνη;