Χρυσοχοϊδης: “Εκτάκτων συνθηκών” η συγκυβέρνηση με ΝΔ

Συνέντευξη στο “Έθνος” παραχώρησε ο Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, στο πλαίσιο των ζυμώσεων που διεξάγονται στον χώρο της Κεντροαριστεράς, ενώ δεν παρέλειψε να παραθέσει τις απόψεις του για το νέο πολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, με τον “διπολισμό” ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αναλυτικά, το κείμενο της συνέντευξης του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη στο

Ποιες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις περιλαμβάνει η Κεντροαριστερά σήμερα;

Η δημοκρατική παράταξη ήταν πάντα μια συμμαχία λαϊκών και μεσαίων αστικών στρωμάτων στις πόλεις και αγροτικών πληθυσμών στα εξωαστικά κέντρα. Τα μεσαία στρώματα είναι εκείνα που κυρίως έχουν πληγεί από την κρίση και έχουν οδηγηθεί σε φτωχοποίηση. Είτε εργάζονταν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα είτε στον ιδιωτικό. Η ανεργία, που σαρώνει κυρίως τους νέους και τις αγροτικές περιοχές, επιτείνει την αποδιάρθρωση.

Σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο ο «φυσικός» εκφραστής, το κόμμα που υπερασπιζόταν αυτή την κοινωνική συμμαχία στον προγραμματικό του λόγο και στην κυβερνητική του πρακτική, ήταν το ΠΑΣΟΚ.

Ομως μετά την κρίση του 2009 αυτή η συμμαχία διερράγη, η εκπροσώπηση από το ΠΑΣΟΚ συρρικνώθηκε.

Το ΠΑΣΟΚ είχε δώσει «πράσινο» φως στην ημερίδα της 3ης Σεπτεμβρίου για τις ζυμώσεις της Κεντροαριστεράς. Είστε σύμφωνος με αυτή την πρωτοβουλία; Τη βρίσκετε επίκαιρη;

Το κομματικό σύστημα δεν μπορεί να παραμείνει το ίδιο μετά την τρομακτική πενταετία που έχει περάσει η χώρα. Αυτό ήδη εκφράστηκε στις προηγούμενες εκλογές και αφορά τόσο τον χώρο της Κεντροαριστεράς όσο και της Κεντροδεξιάς. Ο κεντροαριστερός χώρος, η δημοκρατική παράταξη, όπως συνήθως ονομάζεται, εκλογικά δεν εκπροσωπήθηκε, ούτε σήμερα δημοσκοπικά εκπροσωπείται από το ΠΑΣΟΚ. Ποσοστά του 12% ή του 6% δεν αντιστοιχούν στο εύρος της παράταξης. Ακόμη κι αν αθροισθούν τα περσινά εκλογικά ή σημερινά δημοσκοπικά ποσοστά της ΔΗΜΑΡ είναι φανερό πως η εικόνα δεν αλλάζει.

Είμαστε υποχρεωμένοι λοιπόν όχι απλά να προσπαθήσουμε να ανακτήσουμε εκλογικά, αλλά να ξαναχτίσουμε δεσμούς με την κοινωνική βάση της παράταξης. Η πρωτοβουλία που αναφέρατε εντάσσεται σ’ αυτή την προοπτική και καλώς έγινε. Είναι επίσης φανερό πως σε λίγο καιρό η αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο δεν θα αρκεί ή δεν αρκεί ήδη για να εκφράσει τις δυνάμεις της κοινωνίας. Δεν υποτιμώ τη σημασία της και τα νέα δεδομένα που δημιούργησε.

Ομως, πολύ απλά, ο κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας, εξόδου από το ευρώ, απομακρύνθηκε. Με απίστευτο κόστος, με κοινωνικά άδικη κατανομή του, αλλά απομακρύνθηκε.Πρέπει να μιλήσουμε για το αύριο. Κι εδώ η δημοκρατική παράταξη πρέπει να προτείνει το δικό της σχέδιο. Είναι λοιπόν επίκαιρη, πολύ επίκαιρη η συζήτηση που έχει αρχίσει.

Μιλάτε για σχέδιο μετά την κρίση. Τι διαφορετικό λέει το ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ για παράδειγμα;

Εννοείτε τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, τη συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων. Η συμμαχία των δύο κομμάτων δεν είναι στρατηγική επιλογή τους. Είναι αποτέλεσμα των εκτάκτων συνθηκών της χώρας και των υποχρεώσεών της που δεν έχουν εκλείψει. Κοιτάξτε τι γίνεται στη Γερμανία τώρα με τον μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών που πάει να σχηματισθεί.

Τι έγινε στην Ιταλία, στην Ολλανδία.

Οι κυβερνήσεις συνεργασίας είναι πλέον πολύ συχνό χαρακτηριστικό στις χώρες της ΕΕ. Αλλο όμως οι πολιτικές συμμαχίες, άλλο η κυβερνητική συνεργασία και άλλο ο προγραμματικός λόγος. Η δημοκρατική παράταξη πολύ περισσότερο από ένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης και κοινωνικής προόδου έχει να δώσει μια εικόνα του μέλλοντός μας, να προτείνει μια θέση της χώρας στον χαοτικό παγκοσμιοποιημένο κόσμο που ζούμε. Δεν είναι θέμα τεχνοκρατικό ή μερικό. Η χώρα βγαίνει σιγά σιγά από μια καταστροφή. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο με πριν. Ο κόσμος έξω εξελίσσεται ραγδαία.

Τι ανάπτυξη θέλουμε; Με τις σημερινές ανισότητες, το κόστος εργασίας, το ίδιο μοντέλο παραγωγής; Τις ίδιες προτεραιότητες;

Με τι κράτος; Τους ασθενικούς θεσμούς, την ανήμπορη δικαιοσύνη, τη λοβοτομημένη και στη συνέχεια συκοφαντημένη δημόσια διοίκηση;

Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη χώρα να ξανακάνει και να ξαναπάθει τα ίδια. Αν το ΠΑΣΟΚ δεν συμμετάσχει δραστήρια, ειλικρινά, προδραστικά, επινοητικά σε έναν τέτοιο διάλογο εθνικό αλλά και παραταξιακό, τότε οι δεσμοί εκπροσώπησής του με την παράταξη θα διαρραγούν ανεπανόρθωτα.

Πώς κρίνετε την κίνηση των «58»; Μέχρι στιγμής υπάρχουν πολλές και ποικίλες αντιδράσεις.

Οτιδήποτε συνεισφέρει στο να συζητηθεί το μέλλον της χώρας και του σχεδίου της δημοκρατικής παράταξης γι’ αυτό το στηρίζω και το υποστηρίζω. Με προβληματίζει ένας νέος στενός δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στο άνοιγμα της νέας περιόδου για τη χώρα. Αναγκαστικά μια τέτοια αντιπαλότητα στηρίζεται στην καταγγελία των λαθών του άλλου, όχι στην προσπάθεια λύσεων για όλους. Δεν μας είναι χρήσιμη μια τέτοια κομματική συνθήκη. Μετά την καταστροφή θέλουμε ανταγωνισμό δημιουργίας, όχι μίσους. Θέλουμε σχέδια του μέλλοντος, αξίες κοινές, προτάσεις διαφορετικές, θεσμικές αλλαγές συναίνεσης, συνείδηση της κοινής μοίρας και της δύσκολης πορείας. Η δημοκρατική παράταξη δεν είναι μια σφήνα στον δικομματισμό. Συνδυάζει τις πολιτικές αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας με τη μεταρρυθμιστική δύναμη της κοινής λογικής. Δηλαδή γονιμοποιεί την αναζήτηση συναινέσεων, εθνικών λύσεων, που ευνοούν τους πολλούς και προστατεύουν τους αδύναμους. Την Ελλάδα δεν θα την ξαναχτίσουν οι μισοί. Θα τη φτιάξουμε όλοι.