Βία Τεμπών…

Η βία είναι η μαμή της ιστορίας, έλεγε ο Καρλ Μαρξ.

Στη ταινία 2001 – Η Οδύσσεια του Διαστήματος του Στάνλευ Κιούμπρικ υπάρχει στην αρχή μία χαρακτηριστική σκηνή με τον πρωτόγονο άνθρωπο που έμοιαζε πριν την εξέλιξη του στους πίθηκους. Εκεί υπάρχουν 2 φυλές οι οποίες στη προσπάθεια διεκδίκησης ενός συνόρου ήρθαν σε σύγκρουση μεταξύ τους.

Η ανάγκη territory (όπως στον σκύλο που μαρκάρει την περιοχή ιδιοκτησίας του μέσα από το κατούρημα του) ιδιοκτησίας έφερε την ορμέμφυτη τάση της Βίας όπου επιβλήθηκε ο πιο ισχυρός στη

κυριαρχία του.

Τα ορμέμφυτα ένστικτα στην ανθρώπινη πρωτόγονη κοινωνία εκδηλωνόντουσαν πιο άμεσα καθώς η εξέλιξη του λόγου στη πορεία της ανθρωπότητας έφερε και τη λογική εξέλιξη κατευνάζοντας άλλοτε τα ένστικτα κι άλλοτε τα έκρυβε. Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ αναγνώριζε ότι η ιδιοκτησία έφερνε τη σύγκρουση και την ανισότητα κατ’ επέκταση.

Έλεγε στο Κοινωνικό Συμβόλαιο χαρακτηριστικά. “Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που ο πρώτος άνθρωπος, έμπηξε τον πρώτο πάσσαλο στη γη…”. “… ο πρώτος που έφραξε ένα κομμάτι γης και σκέφτηκε να πει: “αυτό είναι δικό μου” και βρήκε άλλους ανθρώπους τόσο απλοϊκούς ώστε να τον πιστέψουν, αυτός στάθηκε ο πραγματικός ιδρυτής της “πολιτισμένης” κοινωνίας. Από πόσα εγκλήματα, πόσους πολέμους, πόσους φόνους, πόσες αθλιότητες και φόβους θα είχε γλιτώσει το ανθρώπινο γένος εκείνος που, ξεριζώνοντας τους πασσάλους και φράζοντας την τάφρο, θα φώναζε στους ομοίους του: “Μην ακούτε αυτόν τον απατεώνα. Χαθήκατε αν ξεχάσετε πως οι καρποί ανήκουν σε όλους, πως η γη δεν είναι κανενός”.

Η Βία μπορεί να εκδηλωθεί σε 2 επίπεδα είτε Κάθετα είτε Οριζόντια.

Το Κάθετο Επίπεδο μας πηγαίνει στο πρώτο κύτταρο της Κοινωνίας Ανθρώπων, όπου είναι η σχέση γονιού με το παιδί, αναγνωρίζει την κυριαρχία εκεί. Το Οριζόντιο Επίπεδο είναι μέσω των Αδελφών, όπου η σχέση είναι σε ισότιμη βάση.

Στο Κάθετο επίπεδο έχουμε τη σύγκρουση μεταξύ του Κρόνου και τα παιδιά του. Στο δεύτερο επίπεδο λειτουργεί ο κοινωνικός αυτοματισμός, όπου εκδηλώνεται στη Σύγκρουση μεταξύ ισότιμων κοινωνικών ατόμων και ομάδων άλλοτε. Τα Πολιτικά Συστήματα μπορούν να αναλυθούν υπ’ αυτό το πρίσμα κι ο Καπιταλισμός λειτουργεί σε Κάθετο Επίπεδο ενώ ο Κομμουνισμός σε Οριζόντιο Επίπεδο.

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ για την Ρωσσική Επανάσταση αναρωτήθηκε το εξής τι θα κάνουν άραγε οι Σοβιετικοί όλη τους τη βία όταν θα έχουν ξεκάνει και τον τελευταίο αστό; Η ιστορική διαδρομή έδειξε ότι η βία μετά τον Λένιν οδηγήθηκε μεταξύ ισότιμων αδελφών με τον Στάλιν και τον Τρότσκυ. Ή μπορεί να εξηγηθεί το φαινόμενο που παρατηρείται στην Αριστερά να ‘ναι πολυδιασπασμένη ενώ είναι Σύντροφοι μεταξύ τους. Η ορμέμφυτη τάση της Βίας οδηγεί στον αδελφοκτόνο πόλεμο μεταξύ τους. Μόνο αν απειληθούν από κοινού θα συσπειρωθούν εκ νέου σαν ιστορική ανάγκη της εποχής. Αντίθετα με την Δεξιά που αποδέχεται τον πιο κυρίαρχο και συσπειρώνεται γύρω του άρα μη διασπασμένη.

Ο Θυμός των Τεμπών οδηγεί τον κόσμο να ξεπεράσει την Φοβία του απέναντι στην Εξουσία (κάθετο επίπεδο) και θέλει να την εκδηλώσει.

Τεχνηέντως και μεθοδευμένα αυτή η δικαιολογημένη καθόλα Οργή μπορεί να ξεσπάσει είτε σε Κάθετο επίπεδο είτε σε Οριζόντιο επίπεδο. Είτε δηλαδή μέσω της Κυβέρνησης είτε μέσω Κοινωνικού Αυτοματισμού εν πάση περιπτώσει είναι αναπόφευκτη η Οργή να μην εκδηλωθεί μέσω της Βίας.

Όπως έλεγε ο Ηράκλειτος που επηρέασε τον Μαρξ: “Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν θεούς έδειξε, τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους.”.

* Αναδημοσίευση από την προσωπική σελίδα του Νικόλαος Μπαγιαρτάκης

Keywords
Τυχαία Θέματα