Πτώχευσε και η …

Του Χρήστου Γιαννίμπα

13 Νοεμβρίου 2012. Η είδηση είναι  σε όλα τα ΜΜΕ : «Αίτηση πτώχευσης και για τη NEOSET». Είχαν προηγηθεί οι εκδόσεις «ΛΥΜΠΕΡΗ» [εξέδιδε 55 περιοδικά σε 5 χώρες (Ελλάδα, Κύπρο, Ρωσία, Βουλγαρία, Ρουμανία). «H ελπίδα πεθαίνει τελευταία και για εμάς σήμερα, Τετάρτη 7 Νοεμβρίου, σας ανακοινώνω ότι πέθανε. Πέθανε παίρνοντας μαζί της τους κόπους και τα όνειρα 32 ετών» λέει, μεταξύ άλλων, ο Α. Λυμπέρης σε επιστολή του προς τους εργαζόμενους].

Αυτές όμως ήταν ιδιωτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, που ως γνωστόν έχει όλες τις πληγές του Φαραώ κι όλο το κακό συναπάντημα. Ας γυρίσουμε λοιπόν ένα χρόνο πριν.

19 Νοεμβρίου 2011. Η είδηση είναι σε όλα τα ΜΜΕ : «Η Saab Automobile με 64 χρόνια ιστορίας κατέθεσε σήμερα αίτηση πτώχευσης …».

Μήπως κάποιος μπορεί να μας  απαντήσει στα παρακάτω;

Φταίει που η Saab ήταν «κρατική» εταιρεία;

Φταίει που την είχε καταστήσει «αυτόνομο κρατίδιο» ο Σουηδός Φωτόπουλος (της ΔΕΗ);

Φταίνε οι «τεμπέληδες» Σουηδοί εργαζόμενοι;

Φταίει που η παραγωγικότητα της εργασίας στη Σουηδία είναι «χαμηλή»;

Φταίει που «έκλειναν» λιμάνια και τελωνεία στη Σουηδία και εμπόδιζαν τις εξαγωγές;

Φταίει το διεφθαρμένο σουηδικό κράτος; Μήπως οι διεφθαρμένοι σουηδοί ΔΥ;

Αστεία πράγματα. Τα ερωτήματα είναι προφανώς φιλολογικού χαρακτήρα. Που είναι λοιπόν όλοι αυτοί που χρόνια τώρα μας λένε πως οι κρατικές επιχειρήσεις είναι τούτο κι εκείνο κι όλο το κακό συναπάντημα και ως εκ τούτου για το καλό μας πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν; Που είναι όλοι αυτοί που χρόνια τώρα πιπιλάνε την καραμέλα πως oι ιδιωτικές εταιρείες είναι a priori ηθικές, διαφανείς, αποδοτικές κλπ. γι’ αυτό τα πάντα πρέπει να τα διαχειρίζονται οι ιδιώτες; Που είναι να μας πουν πάλι πως οι δημόσιες αρχές είναι ανήθικες, αδιαφανείς, δυσλειτουργικές και όλο το κακό συναπάντημα, ενώ αντίθετα οι ιδιωτικές εταιρείες οτιδήποτε κάνουν είναι καλώς καμωμένο.

Όλα αυτά τα χρόνια οτιδήποτε έγινε (και γίνεται), έλαβε χώρα σε πολιτικό κενό; Ασκούντο (και ασκούνται) πολιτικές  και αν ναι, έχουν όνομα ή είναι  «αβάπτιστες»; Αν έχουν (και φυσικά έχουν) γιατί δεν ονοματίζονται; Γιατί αποφεύγεται (γενικά) και αποφεύγουν κάποιοι (ειδικά), να τις ονοματίσουν; Τυχαίο; Δεν νομίζω. Επιτέλους θα πουν το έδαφος πάνω στο οποίο φύτρωσαν όλα όσα συμβαίνουν; Ή θα το προσπερνούν και θα κάνουν πως δεν υπάρχει καν έδαφος και οτιδήποτε έγινε ήταν «εν κενώ»;

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να αντιληφθούν οι προύχοντες πως η  ελληνική κρίση ήταν και είναι  η κορυφή του παγόβουνου; Όχι γιατί  το ευρώ (παρά τις αδυναμίες) απέτυχε  στην νομιμοποίησή του στη διεθνή σκηνή. Εκεί μια χαρά τα πήγε και κατάφερε στο σύντομο διάστημα της ύπαρξής του (10 χρόνια δεν είναι πολλά) να γίνει σε ικανοποιητικό βαθμό παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. (Πχ. η Ρωσία ακόμα και σήμερα έχει το 50% των συναλλαγματικών της αποθεμάτων σε ευρώ.) Κάτι άλλο είναι που απέτυχε και δεν ομολογείται. Οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ (και κοινωνικές) βάσεις,