ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ; ΕΙΝΑΙ…ΠΑΧΙΕΣ ΟΙ ΜΥΓΕΣ! – ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ 2018 ΚΑΙ ΤΟΥ 2014

Μετά τις ευρωεκλογές του 2014 και ενώ η οικονομία παρουσίαζε ακριβώς τα ίδια θετικά “συμπτώματα” με αυτά που παρουσιάζει σήμερα, η τότε ηγεσία της κυβέρνησης, φοβούμενη το πολιτικό κόστος στις βουλευτικές εκλογές που θα προκαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, προχώρησε σε ανασχηματισμό…

…Και τη θέση…μνημονιακών υπουργών – στελεχών, πήραν στελέχη της λεγόμενης “λαικής δεξιάς”, καραμανλικής “κοπής”

…Τα στελέχη αυτά, πήραν τότε σβάρνα τα κανάλια και τις ρούγες και άρχισαν να μιλάνε για το επερχόμενο τέλος των μνημονίων, για την οριστική αποχώρηση της τρόικας, για την μεγάλη ανάπτυξη που έρχεται, για νέες θέσεις εργασίας, για επικείμενες αυξήσεις μισθών και συντάξεων…

…Τι από αυτά θα μπορούσε να υλοποιηθεί, δεδομένης της αξιολόγησης από τους δανειστές που δεν είχε κλείσει και δεδομένης της πολιτικής αβεβαιότητας, κανένας δεν υπολόγισε…

…Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής λογικής, τα …γευτήκαμε και με το παραπάνω…

…Σήμερα, που η τρίτη αξιολόγηση θα κλείσει, που όλα όσα οι δανειστές ζητούν ψηφίζονται με το παραπάνω, που η οικονομία όσον αφορά στα νούμερα δείχνει πως ανασαίνει, που οι αποδόσεις των ομολόγων πέφτουν εντυπωσιακά και που η αβεβαιότητα υποχωρεί, δίνοντας χώρο στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, αρχίζουν να κάνουν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους οι…Γιακουμάτοι της “Αριστεράς”…

…Ουκ ολίγοι βουλευτές, κάποιοι αιθεροβάμονες του ΣΥΡΙΖΑ και πολλοί των ΑΝΕΛ, βγαίνουν στα κανάλια και διαλαλούν το…εμπόρευμα: Κάνετε υπομονή…ραγιάδες των μνημονίων και από τον Αύγουστο (σ.σ. που είναι και παχιές οι μύγες) εμείς θα αποφασίζουμε για τη χώρα, θα δώσουμε αύξηση σε μισθούς – συντάξεις, θα μειώσουμε όσο μπορούμε τους φόρους, θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας που τώρα δεν μας επιτρέπουν οι δανειστές…

…Και το 2014 αλλά και τώρα, υπάρχουν, ευτυχώς, πολιτικοί με πείρα και γνώση, που θέλουν να βάλουν ένα …φρένο σε αυτές τις υποσχέσεις…Το 2014, έμειναν μειοψηφία. Θα μείνουν και τώρα; Ιδού η απορία…

…Πάντως χθές, ο Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας στην ΕΕΣΕ, ήταν σαφής: «Δεν είμαστε στο τέλος της διαδρομής αλλά σε ξέφωτο» είπε. Και αυτό, πρέπει να το αξιοποιήσουμε με φρόνηση, όχι για εφησυχασμό, αλλά για ανασύνταξη των δυνάμεών μας ως κοινωνία.

Ο κ. Δραγασάκης υπογράμμισε ότι “η έξοδος στις αγορές και ο τερματισμός των μνημονίων είναι ένα ορατός στόχος, όμως η υπέρβαση της χρεοκοπίας και των συνεπειών της και η δημιουργία ενός νέου υποδείγματος ανάπτυξης, χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος, είναι ένα εγχείρημα μεγάλων απαιτήσεων, που απαιτεί συλλογική εγρήγορση, οργανωμένο σχέδιο και σαφείς στόχους. Απαιτεί την ενεργοποίηση της κοινωνίας, την ανάπτυξη του κοινωνικού διαλόγου, τη διαμόρφωση αξιόπιστων συλλογικών υποκείμενων, την οικοδόμηση προωθητικών συναινέσεων και κοινωνικών συμμαχιών στη βάση συγκεκριμένων στόχων”…

Ακόμα πιο σαφές, το δημοσίευμα της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, η οποία αναφέρεται και προσωπικά στον Πρωθυπουργό…

...«Η χώρα χρειάζεται να κάνει πολλά για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη εάν από τον Αύγουστο θέλει να αναχρηματοδοτηθεί πλήρως από τις αγορές» σημειώνει…

…«Ο Τσίπρας υπόσχεται στους οπαδούς του ότι τον Αύγουστο η χώρα θα σπάσει τα δεσμά από τα προγράμματα λιτότητας και θα εκδιώξει τους μισητούς δανειστές για πάντα από την Αθήνα. Αλλά αυτό είναι αυταπάτη. Γιατί έχει δεσμευτεί απέναντι στους δανειστές και με άλλα μέτρα λιτότητας μέχρι το 2022. Το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους βρίσκεται στα χέρια δημοσίων δανειστών. Συνολικά 248 δισ. ευρώ κρατούν ευρωπαίοι δανειστές, άλλα 13 δις ευρώ χρωστά η Ελλάδα στο ΔΝΤ. Άρα η Αθήνα θα παραμείνει υπό την επιτήρηση των δανειστών μέχρι να αποπληρώσει το χρέος της που με τα σημερινά επιτόκια θα διαρκέσει μέχρι το 2059».

Βασίλης Βαλαμβάνος, [email protected]