Συλλαλητήριο: Λίγος κόσμος; Εμ τότε, γιατί δεν κάνετε δημοψήφισμα;

Το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα είχε πολύ, πάρα πολύ κόσμο. Οικογένειες με τα παιδιά τους, έφηβοι, νέοι, μεσήλικες, ηλικιωμένοι, η συντριπτική πλειοψηφία, πάνω από 90% όσων πήραν μέρος. Μικρή μειοψηφία στο πλήθος οι ακροδεξιοί και οι γραφικές φιγούρες.

Αυτός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση, αλλά και οι διοργανωτές …έχασαν το μέτρημα. Δεν ήταν ούτε 140.000 που κατ΄εντολήν είπε η αστυνομία (σ.σ. ιστορικά, πάντα οι αστυνομία δίνει αριθμούς που βολεύουν το γκουβέρνο), αλλά σε καμία περίπτωση και

Η αλήθεια, είναι η εξής: Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση που έγινε στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια που θυμόμαστε. Μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτήν της πλατείας Συντάγματος, του Οκτωβρίου 1981, με ομιλητή τον Α.Παπανδρέου.

Σημασία όμως δεν έχουν τα νούμερα, όπως και αν ο καθένας τα υπολογίσει. Σημασία έχουν τα μηνύματα και όχι μόνο ως προς τη λύση του θέματος με τα Σκόπια.

Στην κυβέρνηση, το “ανεξέλεγκτο” πλήθος των διαδηλωτών προκαλεί φόβο, καθώς τα στελέχη της δεν έχουν συνηθίσει σε λαικές αντιδράσεις, παρά τη μέχρι σήμερα μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζεται. Το ογκώδες συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, “αύριο” μπορεί να ανάψει σπίθα και για ανάλογα κατά της οικονομικής πολιτικής …

Στη ΝΔ, που η ηγεσία της μάλλον δεν θα έλεγε όχι σε μια σύνθετη ονομασία αν εκείνη βρισκόταν στην κυβέρνηση, από τη μία πλευρά φοβούνται τη στροφή προς τα “πιο δεξιά” και από την άλλη, προσπαθούν με την αναβάθμιση της συμμετοχής στο συλλαλητήριο να περιχαρακώσουν τον πολιτικό τους χώρο, ώστε να μη δημιουργηθούν ρήγματα που οδηγούν σε δημιουργία νέου “εθνικού” κόμματος.

Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, δεν θέλουν να χάσουν την επαφή τους με τον “μετριοπαθή” χώρο της κοινής γνώμης που τάσσεται υπέρ μίας συμβιβαστικής λύσης στο θέμα με τα Σκόπια, ώστε η χώρα σε “συμμαχία” με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να ασχοληθεί με το μεγάλο θέμα της εξόδου της από την οικονομική κρίση που τη μαστίζει τα τελευταία 8 χρόνια.

Δεν είαι καθόλου τυχαίο, που τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ, κουβέντα δεν λένε για Δημοψήφισμα για το Σκοπιανό, όπως ζήτησε ο Μίκης Θεοδωράκης, τον οποίο, οι μεν ΣΥΡΙΖΑΙ-οι αποκαθήλωσαν από το …πάνθεον των ηρώων τους γιατί δεν τους βολεύει και οι Νεοδημοκράτες έκαναν…Θεό.

Γιατί άραγε αφού ο κόσμος στο Σύνταγμα ήταν λίγος, η κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύεται τη λαική στήριξη στην πολιτική της, προχωρώντας σε Δημοψήφισμα; Και γιατί η ΝΔ εστιάζει γενικώς στα μηνύματα του συλλαλητηρίου, χωρίς να μιλάει για Δημοψήφισμα; Πολύ απλά, γιατί το ΟΧΙ, το έχουν στο τσεπάκι τους! Και με ένα ΟΧΙ στο τσεπάκι, με τι…μούτρα θα πάνε στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ που επείγονται για λύση, ώστε να περάσουν τα Σκόπια στις αγκάλες τους;

Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και αν δεν αρέσει. Ποτέ να μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι υπερχρεωμένη, έχει την ανάγκη των δανειστών της και έχει εκχωρήσει σε αυτούς μεγάλο μέρος της Εθνικής Ανεξαρτησίας της.

Στην ευνοικότερη λοιπόν για μια οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση περίπτωση, οδηγούμαστε σε συμφωνία με τους γείτονες των 2,03 εκατομμυρίων κατοίκων και των 31 μόλις δισεκατομμυρίων ΑΕΠ, με σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει, έστω στα σέρβικα, τον όρο Μακεδονία, με αποκήρυξη εκ μέρους τους του αλυτρωτισμού σε κείμενο υπογεγραμμένο από ΕΕ και ΝΑΤΟ. Στη χειρότερη για μια οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση περίπτωση, το θέμα μένει ως έχει, τα Σκόπια αναγνωρίζονται ως Μακεδονία από τους πάντες πλην ημών και φυσικά, μπαίνουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ από …το παράθυρο, έστω τυπικά ως FYROM.

Θα διερωτηθούν ίσως κάποιοι, “μα αφού αυτά τα γνωρίζουμε, γιατί είχε τόσες χιλιάδες κόσμου το συλλαλητήριο;” Η απάντηση είναι πολύ απλή: Βαρέθηκε, απηύδησε, σιχάθηκε όλος αυτός ο κόσμος να βλέπει επί 8 χρόνια τη ζωή του να καταστρέφεται, δεν αντέχει άλλο να πληρώνει τις επιταγές που του ζητούν οι δανειστές μέσω των κυβερνήσεων και είπε: ΟΛΑ ΣΑΣ ΤΑ ΔΩΣΑΜΕ, έ, όχι και το όνομα της Μακεδονίας!

Αυτή είναι η δική μας αποκωδικοποίηση της κατάστασης. Και θα αντιγράψουμε από κείμενο καλού συναδέλφου την εξής ατάκα: Το συλλαλητήριο, ήταν …συλλυπητήριο τηλεγράφημα στην κυβέρνηση και στο πολιτικό σκηνικό στο σύνολό του.

Βασίλης Βαλαμβάνος, [email protected]