Οικονομία χωρίς τραπεζικό σύστημα! – Τρέμουν πολίτες και επιχειρήσεις (ΑΠΟΨΗ)

Δυστυχώς ζούμε σε μια οικονομία χωρίς πραγματικό τραπεζικό σύστημα. Για όποιον δεν θυμάται, έχουμε ακόμα τα capital controls του 60ευρου.

Η κύρια λειτουργία των σημερινών τραπεζών είναι να υποκαταστήσουν τα πάλαι ποτέ δημόσια ταμεία, και να απομοχλεύουν την οικονομία αφαιρώντας της ρευστότητα.

Την ρευστότητα σήμερα οι τράπεζες

την αφαιρούν με δυο τρόπους: Πρώτον με την εξόφληση των τοκοχρεολυσίων που δεν ανανεώνουν ως νέα δάνεια, άρα μειώνοντας την μόχλευση της οικονομίας άρα και το διαθέσιμο κεφάλαιο για θέσεις εργασίας και εξοπλισμό που δεν ανανεώνεται και δεύτερον με την αύξηση της φορολογίας που προκαλούν οι ανακεφαλαιοποιήσεις που μεταφερόμενες στο χρέος αυξάνουν τα φοροεισπρακτικά μέτρα.

Είμαστε ίσως από τις ελάχιστες χώρες όπου το μπλοκάρισμα των τραπεζικών λογαριασμών μπορεί να ενεργοποιηθεί χωρίς εμπλοκή δικαστικού υπαλλήλου. Και είναι άξιο απορίας πώς οι τράπεζες επιτρέψανε στην οποιαδήποτε κυβέρνηση την πρωτοβουλία Χ. Θεοχάρη να μπορεί κάθε δημόσιος υπάλληλος να μπλοκάρει τον λογαριασμό ενός ιδιώτη ή μιας εταιρίας χωρίς άνωθεν άδεια ή δικαστική απόφαση ή έστω τιμωρία στις περιπτώσεις λαθών.

Οι τράπεζες σε συνδυασμό με τα capital controls και με την τελευταία μανία των κρατιστών και των φοροφαγάδων με το ηλεκτρονικό χρήμα, έχουν μετατραπεί σε μηχανισμό παγίδευσης των πολιτών και των νομικών προσώπων του ιδιωτικού τομέα σε οικονομικό μεσαίωνα.

Σε συνδυασμό με την ανοχή των δικαστικών που επιτρέπουν κατασχέσεις ακινήτων και πρώτης κατοικίας πολιτών για χρέη προς το δημόσιο ως και κάτω από €500. Όλοι τρέμουν μη τυχόν και τους δεσμεύσουν τους λογαριασμούς για οφειλές προς το κράτος.

Και οι υπόλοιποι που δεν τρέμουν είναι αυτοί που ήδη τους έχουν δεσμευτεί οι λογαριασμοί.

Στη χώρα μας ισχύει η θανατική ποινή: η οικονομική θανατική ποινή. Και δεν χρειάζεται καν δικαστική απόφαση!

Τόσο καλά!!!

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως είμαστε σχεδόν στον παγκόσμιο πάτο της οικονομικής ελευθερίας, αν εξαιρέσουμε δικτατορίες και χώρες με πρόσφατες ή ενεργές εμφύλιες ή πολεμικές διαμάχες. Μάλιστα οι 137 χώρες που οι πολίτες τους απολαμβάνουν μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία από των Ελλήνων περιλαμβάνονται και αρκετές που έχουν πρόσφατα βγει από πολυετείς πολέμους ή δικτατορίες.

Κάθε τέλος του μήνα οι εναπομείναντες και εναπομείνασσες επιχειρηματίες προσεύχονται να καταφέρουν να εισπράξουν ώστε να πληρώσουν τις υπέρογκες υποχρεώσεις τους προς το κράτος.

Η δε γραφειοκρατία αντί λόγω μνημονίων να ελαφρυνθεί, έχει γίνει πιο άκαμπτη και πιο αυστηρή απέναντι στις ακόμα ζωντανές επιχειρήσεις.

Η Ελλάδα είναι η κόλαση του επιχειρείν.

Όταν στην αρχή της κρίσης προ 7 ετών η τότε κυβέρνηση ΓΑΠ αύξησε την κεφαλαιακή υποχρέωση για να πάρει κάποιος τραπεζική άδεια από €4 εκατομμύρια σε €18, προφανώς σκεφτόταν με ποιον τρόπο θα βοηθήσει τις υπάρχουσες τράπεζες απέναντι σε έναν πιθανόν υγιέστερο νέο ανταγωνιστή, βάζοντας επιπρόσθετα γραφειοκρατικά εμπόδια τριετούς γραφειοκρατικής περιπέτειας για όποιον τολμούσε να ζητήσει από την τράπεζα της Ελλάδος τραπεζική άδεια.

Γι’ αυτό και έκτοτε δεν εκδόθηκε καμία νέα τραπεζική άδεια.

Θα μου πεις ποιος να έρθει να επενδύσει στην επιχειρηματική κόλαση της υφηλίου.

Σαν τα επαρχιωτάκια περιμένουμε τον θείο από την Αμερική με τα ντόλαρς για να κάνει το μεγάλο εργοστάσιο που θα δουλέψουνε για 3 και 60!

Κατά τα άλλα, ανταγωνιστικότητα…

Από το Capital – Άγης Βερούτης