Η αντιμετώπιση του Φασισμού στην Ελλάδα

Γράφει ο Χρίστος Βαχτσιαβάνος
armageddon-news

Ο Φασισμός μέσα σε μία κοινωνία μπορεί να συναντηθεί σε πολλές μορφές κοινωνικών δραστηριοτήτων, αλλά σκοπός του άρθρου αυτού είναι να προσδιορίσει το Φασισμό όπως αυτός εκφράζεται μέσα από τη δράση πολιτικών μορφωμάτων, τους τελευταίους μήνες ιδιαίτερα δημοφιλείς και στη χώρα μας.

Ο όρος «Φασισμός» γεννήθηκε μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ιταλία του Μουσολίνι. Έκτοτε, η αναφορά μας στο συγκεκριμένο

όρο παραπέμπει στην εθνικιστική εκείνη ιδεολογία που έχει ως σκοπό να θέσει το έθνος υπεράνω κάθε αξίας, χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε μέσο που επιτυγχάνει το σκοπό αυτό.

Μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου, ο Φασισμός απέκτησε στην Ελλάδα τη δική του ισχυρή φωνή μέσω του εθνικιστικού κινήματος της Χρυσής Αυγής. Ένα κίνημα που τα προηγούμενα χρόνια απορριπτόταν πλήρως από τους Έλληνες πολίτες, αλλά που στις τελευταίες εκλογές εκμεταλλευόμενο το θυμό, την οργή και την αγανάκτηση της κοινωνίας αναρριχήθηκε σε εξωπραγματικά, για άλλες εποχές, ποσοστά, ενώ, όπως καταγράφουν και τελευταίες δημοσκοπήσεις, η απήχησή του αυξάνεται διαρκώς, παρά τα περιστατικά ωμής βίας και ρατσισμού στα οποία έχουν συμμετάσχει κατά καιρούς μέλη αλλά και βουλευτές του κινήματος.Κάθε γεγονός, όμως, έχει και μια αιτία. Το ίδιο ισχύει και για την έκρηξη… δημοφιλίας της Χρυσής Αυγής. Η απότομη άνοδος της και η σταδιακή αποδοχή των «ακτιβιστικών» ενεργειών της από την κοινωνία οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να λειτουργήσει αποτελεσματικά και δίκαια. Ο ανήθικος τρόπος ζωής, η ανομία, η ατιμωρησία, η έλλειψη κράτους δικαίου και η εκτεταμένη διαπλοκή που κυριάρχησαν μεταπολιτευτικά, σε συνδυασμό, με τη ραγδαία αύξηση της λαθρομετανάστευσης τα τελευταία χρόνια, βοήθησαν –και βοηθούν- φασιστικά μορφώματα να βρουν «πρόσφορο» έδαφος προκειμένου να αναπτύξουν τη δράση τους και τη ρητορική τους. Μόνο αυτό, όμως, δεν αρκεί για να «ευδοκιμήσουν» κινήματα σαν τη Χρυσή Αυγή στην πολιτική ζωή μιας χώρας…Μια πολιτική δεν μπορεί να καθιερωθεί εάν δεν έχει κοινωνικά ερείσματα και υποστήριξη. Η Χρυσή Αυγή δυναμώνει πολιτικά διότι η κοινωνία της το επέτρεψε. Και η κοινωνία έπραξε κατά αυτόν τον τρόπο διότι το έλλειμμα παιδείας της είναι τεράστιο. Αυτό δεν είναι μια μονομερής διαπίστωση που την αντιλαμβάνεται κανείς τώρα, λόγω του φαινομένου που αναλύεται. Μια ματιά στον τρόπο ζωής του νεοέλληνα τις τελευταίες δεκαετίες, από την πιο απλή καθημερινή του συνήθεια, μέχρι τη νοοτροπία του και τις παγιωμένες του αντιλήψεις για την έννοια του πολίτη, καταδεικνύουν του λόγου το αληθές.Με βάση τα παραπάνω, υπάρχουν δύο αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης του Φασισμού στην Ελλάδα. Ο πρώτος είναι, η άμεση αναδιοργάνωση του κράτους, η βελτίωση της λειτουργικότητας του, η εξεύρεση λύσης σε προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία, τα τελευταία χρόνια με έντονο τρόπο μάλιστα (λαθρομετανάστευση, παραεμπόριο, κλπ), ώστε να χτυπηθεί ο Φασισμός στη ρίζα του, εκεί που ποντάρει, πιο συγκ