Γενετική μετάλλαξη που εμποδίζει την παραγωγή ιντερφερονης η πιθανή αιτία της βαριάς νόσησης από τον κορωνοϊο

Γράφει η Δρ. Τζούλια Μισιτζή

Ορισμένοι άνθρωποι είναι γνωστό ότι δυσκολεύονται να καταπολεμήσουν λοιμώξεις, επειδή παράγουν αντισώματα που απενεργοποιούν την ίδια τους την ιντερφερόνη, η οποία βοηθά στην ενορχήστρωση της άμυνας του οργανισμού μας.

Το κατά πόσον υπάρχει επαρκής ιντερφερόνη στην αρχή της ασθένειας κορωνοϊού ή αργότερα στην εξέλιξή της, έχει μεγάλη σημασία για τη σοβαρότητα της νόσου.

H παραγωγή της ιντερφερόνης θα έπρεπε να προκαλείται όταν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συναντήσουν γενετικό

υλικό κορωνοϊού, όμως ο ιός φέρει αντι-ιντερφερονικά γονίδια, τα οποία μπορούν να διακόψουν ή να ανταγωνιστούν την παραγωγή της ή τη δράση της.

Τέτοιου είδους αντιδράσεις του ανοσοποιητικού θα μπορούσαν να ευθύνονται για την πρόκληση επικίνδυνης για τη ζωή πνευμονίας από τον covid 19 σε ένα σημαντικό ποσοστό των περιπτώσεων.

Πολλοί ασθενείς βιώνουν τις χειρότερες επιπλοκές εξαιτίας της υπεραντίδρασης του ανοσοποιητικού τους, η οποία συχνά αποκαλείται «καταιγίδα κυτοκίνης».

Αντισώματα που εξουδετερώνουν την ιντερφερόνη παρουσιάστηκαν σε 101 από τους 987 ασθενείς με βαριά λοίμωξη από τον κορωνοϊό, αντιθέτως δεν εμφανίστηκαν σε κανέναν από τα 663 άτομα με ήπια ή ασυμπτωματική λοίμωξη, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου στο επιστημονικό περιοδικό Science.

Οι ασθενείς άνω των 65 ετών είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν την ανωμαλία του ανοσοποιητικού σε σχέση με τους νεότερους.

Η γενετική ανάλυση ασθενών κορωνοϊού που δημοσιεύθηκε στο ίδιο επιστημονικό περιοδικό, αποκάλυψε περίπου 20 μεταλλάξεις που ήταν «βουβές» μέχρι οι ασθενείς να προσβληθούν από τον ιό. Οι ερευνητές ανέλυσαν την ακολουθία του γονιδιώματος 659 ασθενών σε κρίσιμη κατάσταση. Το 3,5% είχε γενετικές μεταλλάξεις που εμπόδιζαν την παραγωγή ιντερφερόνης καθιστώντας τα ανοσοποιητικά τους συστήματα ανίκανα να αντιμετωπίσουν τον ιό, πριν αυτός προλάβει να αναπαραχθεί επί ολόκληρες ημέρες στον οργανισμό τους. Αυτοί οι ασθενείς ενδέχεται να βελτιώνονται με τη δεξαμεθαζόνη, ένα φθηνό φάρμακο που είναι σε θέση να μειώσει τη φλεγμονή.

Τα ευρήματα αυτά δίνουν μια πρώτη εξήγηση στη διαφορά της βαρύτητας της νόσου που παρουσιάζεται μεταξύ των ασθενών αλλά και στην αύξηση του κινδύνου με βάση την ηλικία και βεβαίως ελπίδα για μείωση της θνητότητας.

Πηγη: healthyvoice.gr