“ΕΜΦΥΛΙΟΣ” ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ – ΡΗΞΗ ΔΝΤ-ΕΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

ΑΝΗΣΥΧΙΑ – ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, πολιτικές κόντρες κορυφής, δημοσιεύματα και τηλεπαράθυρα κάνουν λόγο για την επικείμενη «νέα καταστροφή» των Ελλήνων. Όλα αυτά, μετά την έκθεση του ΔΝΤ, που ούτε λίγο, ούτε πολύ, μας λέει ότι «κρίνονται αναγκαία για τη δημιοσιονομική προσαρμογή επιπλέον μέτρα (συμπεριλαμβανομένων των φορολογικών παρεμβάσεων) ύψους 3,5% του ΑΕΠ (ήτοι 6,6 δισ. ευρώ περίπου) την τριετία 2014-2016.
Το ΔΝΤ

Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΠΟΥ ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΕ αφορά αυτή την παράγραφο της Έκθεσης. Υπάρχει όμως και η άλλη παράγραφος, στην οποία , ολίγη, έως καθόλου σημασία δεν δώσαμε:

Οι προβλέψεις για το δημόσιο χρέος προϋποθέτουν ένα πρόσθετο κούρεμα (OSI) για να μειωθεί ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ στο 124% μέχρι το 2020. Το χρέος αναμένεται να είναι 175,7% του ΑΕΠ φέτος και 174% του ΑΕΠ το 2014. Σταδιακά θα αποκλιμακώνεται (υπό την προϋπόθεση πάντα ότι η ΕΕ θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της) και θα κινηθεί στο 168,6% του ΑΕΠ το 2015 και στο 142,6% του ΑΕΠ το 2018.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ: ΤΟ ΔΝΤ, θεωρεί ουσιαστικά στην έκθεσή του, ως βέβαιο το κούρεμα του ελληνικού χρέους από τους επίσημους πιστωτές! Αυτό – κατά τη γνώμη μας – είναι το σημαντικό στοιχείο της έκθεσης, που δείχνει δύο πράγματα:

1. Ότι στήνεται σκηνικό «κόντρας» με την ευρωζώνη . Το ΔΝΤ καθιστά σαφές ότι επιμένει στη θέση του για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, σε αντίθεση με την ευρωζώνη, η οποία προσανατολίζεται σε επιμήκυνση των δανείων, χωρίς όμως μείωση της ονομαστικής αξίας τους, υιοθετώντας τη θέση της Γερμανίας, η οποία είναι αντίθετη σε κούρεμα.

2. Ότι η τρόικα έχει διασπαστεί και ότι η Πολιτική σε υψηλό επίπεδο είναι αυτή που θα δώσει τη λύση στο πρόβλημα και όχι οι «λογιστικού τύπου» διαπραγματεύσεις με τον Τόμσεν, τον Μαζούχ και τον Μόρς.

ΓΡΑΦΑΜΕ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: «Μη βιώσιμο χαρακτηρίζουν το χρέος άπαντες, με το ΔΝΤ και τους Αμερικανούς να επιμένουν ότι μόνο ένα γενναίο κούρεμα από τους επίσημους πιστωτές, θα οδηγήσει σε βιώσιμη λύση. Στην άποψη αυτή, αντιτίθεται η γερμανική πλευρά, η ΕΚΤ και γενικώς ο ισχυρός Ευρωπαικός Βορράς. Υποστηρίζουν λύση – μπάλωμα με ένα νέο μικρό πακέτο 10-15 δις που θα καλύπτει το δημοσιονομικό κενό, αλλά παράλληλα θα περιλαμβάνει μέτρα, τα οποία θα “συμπτυχθούν” σε ένα νέο μνημόνιο. Το πως θα κινηθεί η ελληνική πλευρά, είναι θέμα που συζητείται έντονα στο παρασκήνιο. Και είναι επίσης θέμα ικανό να οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις τον Οκτώβριο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός της επίσκεψης Σαμαρά ξανά στις ΗΠΑ στα τελη Σεπτεμβρίου. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση βρίσκονται ήδη μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Ή εξασφαλίζουν στήριξη από τις ΗΠΑ και λένε «όχι ευχαριστώ» στο νέο, μικρό δάνειο που πλασάρει ως λύση η Άγγελα Μέρκελ με ότι αυτό συνεπάγεται, ή δεν εξασφαλίζουν στήριξη και ακολουθούν το δρόμο που χαράζει για την Ελλάδα η Γερμανία».

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ, ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ. ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΕΡΚΕΛ με αφορμή την Ελλάδα, η οποία περιμένει να δει που θα κάτσει η μπίλια. Να σημειώσουμε βέβαια, ότι από τον Σεπτέμβριο, η ευρωπαική πλευρά, έχει προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα: Έχει ημι-αποδεχθεί, τη λύση της έκδοσης ομολόγου 50ετούς διάρκειας που θα αναπληρώσει το δάνειο των 135 δισεκ. Ευρώ του δεύτερου Μνημονίου.
Μέσω των 50ετούς επιμήκυνσης, μειώνονται μεν δραστικά οι αποπληρωμές κεφαλαίου από τα 13,5 δισεκ. στην 10ετία στα 2,7 δισεκ. ευρώ αλλά σωρευτικά οι τόκοι σχεδόν διπλασιάζονται. Από 40 δισεκ. σε σωρευτική βάση σε σχεδόν 75 δισεκ. δηλαδή οι τόκοι αγγίζουν όσο ένα δάνειο.

ΚΑΙ ΦΘΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ»: Ποιός τελικά θα αποφασίσει για Εμάς; Δυστυχώς, το μεγαλύτερο ποσοστό της απόφασης, ανήκει στην ευρωπαική πλευρά. Έχουμε όμως δύο πιθανότητες να οδηγηθούμε σε λύση «πλησίον» αυτής που λέει το ΔΝΤ.

- Η μία πιθανότητα, μικρής βέβαια εμβέλειας, έχει σχέση με τη σύνθεση της νέας Γερμανικής Κυβέρνησης. Όχι πως οι σοσιαλδημοκράτες θα πουν ναι σε διαγραφή ελληνικού χρέους, αλλά είναι βέβαιο πως δε θα στηρίξουν τις ακραίες μέχρι σήμερα θέσεις του Β.Σόιμπλε απέναντι στο πρόβλημα.

- Η δεύτερη πιθανότητα, έχει να κάνει με τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ που αντιμετωπίζει ο ευρωπαικός Νότος. Και κυρίως, η Ιταλία και η Γαλλία. Δεδομένης και της μεγάλης ανόδου, εξ αιτίας της κρίσης, της ακροδεξιάς στην Ευρώπη (πρώτο κόμμα δείχνουν οι δημοσκοπήσεις το κόμμα της Μαρί Λε Πεν) που ανησυχεί τους Γερμανούς και απειλεί τη συνοχή της ευρωζώνης, καθόλου δεν αποκλείεται να υπάρξει μία γενικότερη ρύθμιση χρεών από την οποία να επωφεληθεί και η Ελλάδα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Όλα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού όσον αφορά στο ελληνικό πρόβλημα. Και η «παρέμβαση» του ΔΝΤ που μας εξόργισε, πιθανόν να είναι προάγγελος καλών ειδήσεων για το μέλλον. Μέχρι τότε βέβαια…κουπί στη γαλέρα!…

Βασίλης Βαλαμβάνος, [email protected]