Bloomberg: Η Ελλάδα…τύφλα στο μεθύσι

Πιο σίγουρος από ποτέ εμφανίζεται ο αρθρογράφος του Bloomberg, Μαρκ Γκίλμπερτ, σχετικά με το ενδεχόμενο εσκεμμένης εξόδου της Ελλάδας, είτε αποπομπή της από το ευρώ.

Ένας έξυπνος γλεντζές, γράφει, ξέρει πότε είναι ώρα να φύγει από το πάρτι, ένας έξυπνος μπάρμαν γνωρίζει πότε είναι η ώρα να σταματήσει να σερβίρει τον πελάτη και να καλέσει την «πόρτα» για να τον διώξει. Για την Ελλάδα το ευρω-πάρτι μπορεί να τελείωσε, είτε φύγει σκοντάφτοντας από μόνη της, είτε αν την πετάξουν έξω για κακή διαγωγή.»

ΤΟ ΑΡΘΡΟ

«Καθώς οι εβδομάδες από τις ελληνικές εκλογές έγιναν μήνες, η νέα κυβέρνηση που εξελέγη τον Ιανουάριο δεν φαίνεται να έχει προχωρήσει στην κατεύθυνση του παντρέματος των υποσχέσεών της για μέτρα ενάντια στη λιτότητα και στις μεταρρυθμίσεις που οι πιστωτές της απαιτούν από εκείνη για να της δώσουν κι άλλα χρήματα. Η σημερινή είδηση ότι η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύει αποθεματικά των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης για «έκτακτη ανάγκη» αποδεικνύει πως τα χρήματα, πράγματι τελειώνουν. Και κανένα από τα σενάρια για το τι θα γίνει παρακάτω, δεν φαίνεται να είναι συμβατό με την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ.

Η –δύσκολη να την παραδεχθείς- αλήθεια είναι πως η Ελλάδα φαίνεται να μην έχει ούτε τη διάθεση ούτε τη δυνατότητα να πληρώσει τα χρέη της, που συνοδεύουν την ιδιότητα του μέλους της ευρωζώνης. Παραχωρώντας άλλωστε τον έλεγχο του νομίσματός της, η χώρα έχει αποκλείσει την υποτίμηση σαν επιλογή για να βγάλει την οικονομία από το σπιράλ της ύφεσης. Κάποιοι έξυπνοι άνθρωποι έχουν αρχίσει να λένε ότι ίσως η Ελλάδα να είναι σε καλύτερη θέση, αν είναι μόνη της.

Αξίζει να θυμηθεί κανείς, πως η Ελλάδα βρέθηκε εξαρχής στη ζώνη του ευρώ-εξαπατώντας. Η χώρα δεν μπορούσε να συμβαδίσει με το όριο του 3% του ελλείμματος του ΑΕΠ για να κερδίσει την ιδιότητα του μέλους, και έτσι προσέλαβε την Goldman Sachs για να εφαρμόσει «δημιουργική λογιστική» ώστε να κατασκευάσει τους αναγκαίους αριθμούς το 1999.

Και όταν το έλλειμμα αρνήθηκε πεισματικά να πέσει στο απαιτούμενο επίπεδο τα επόμενα χρόνια, η Ελλάδα βρήκε έναν ευκολότερο τρόπο για να παραποιήσει τα στοιχεία: είπε ψέμματα, ξανά και ξανά. Οπότε, υπάρχει ένα σοβαρό επιχείρημα ότι δεν έπρεπε να επιτραπεί εξαρχής στην Ελλάδα να μπει στο ευρώ και θα έπρεπε ίσως να είχε εκδιωχθεί μόλις η κακοδιαχείρισή της αποκαλύφθηκε.

Μία δεκαετία αργότερα, ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο το πότε τελικά θα έρθει η μέρα του ”λογαριασμού”. Ο Ντέιβιντ Πάουελ του Bloomberg Intelligence υπολογίζει ότι η Ελλάδα μπορεί να ξεφύγει χωρίς να πληρώσει τη δόση της 12ης Μαΐου των περίπου 774 εκατομμυρίων ευρώ προς το ΔΝΤ. Στις 20 Ιουλίου όμως, πρέπει να πληρώσει 3,5 δισ. στην ΕΚΤ, της οποίας η γενναιοδωρία μέσω του ΕLA είναι προς το παρόν το μοναδικό πράγμα που υπάρχει ανάμεσα στις ελληνικές τράπεζες και τη χρεοκοπία.

Η λίστα του τι μπορεί να συμβεί έπειτα στην Ελλάδα, περιλαμβάνει: Έλεγχο κεφαλαίων για να αποφευχθούν οι εκροές που τον τελευταίο χρόνο έχουν συρρικνώσει τις ελληνικές τράπεζες κατά 15%, η χώρα να έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, να πληρώνει τους εργαζόμενους του Δημοσίου Τομέα με «υποσχετικές» και να κηρύξει στάση όλων των πληρωμών, καθώς πράγματι δεν έχουν μείνει καθόλου λεφτά.

Παρότι η Κύπρος κατάφερε να παραμείνει στη θέση της στο «τραπέζι του ευρώ» όταν χρειάστηκε έλεγχο κεφαλαίων, η Γερμανία ίσως εμφανιστεί σκληρότερη απέναντι στην Ελλάδα, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο κίνδυνος μετάδοσης φαίνεται να έχει μειωθεί. Εν τω μεταξύ, η ιδέα πως η χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει και να συνεχίσουν να της συμπεριφέρονται ως ίσο εντός του ευρώ στερείται σοβαρότητας. Μάλιστα, σύμφωνα με τις τιμές στην αγορά παραγώγων, η χρεοκοπία φαίνεται να είναι πιθανότερη από ποτέ.

Ο Ρίτσαρντ Γούλναφ, διαχειριστής ομολόγων στο fund M&G Optimal Income στη Βρετανία έγραψε τη Δευτέρα ότι ίσως η επιστροφή στη δραχμή να είναι η λύση στα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας: «Η ικανότητα της Ελλάδας να προσφέρει στους πολίτες της είναι τόσο κατεστραμμένη όσο και το διάσημο γλυπτό της Αφροδίτης της Μήλου. Οι πολιτικοί θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν ότι το αόρατο χέρι της συναλλαγματικής ισοτιμίας είναι ένα σημαντικό εργαλείο και η δραχμή ελεύθερης διακύμανσης, αν και επώδυνη, μπορεί να είναι η καλύτερη ευκαιρία για οικονομική λύση, δεδομένης της έκτασης των προβλημάτων της Ελλάδας.»

Ο Ρότζερ Μπουτλ, επικεφαλής της Capital Economics στο Λονδίνο έγραψε στην Telegraph τη Δευτέρα ότι η μόνη διέξοδος από μία «παρατεταμένη εμπειρία κοντά στο θάνατο» είναι να έχει η Ελλάδα το δικό της φθηνότερο νόμισμα: «Η υποτίμηση του νομίσματος έχει παίξει διαχρονικά κεντρικό ρόλο στη θεραπεία που προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις χώρες με προβλήματα. Και, ας μην κρυβόμαστε, για την Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές.»

Καθώς οι δημοσκοπήσεις σταθερά δείχνουν μια ευρεία πλειοψηφία Ελλήνων, να θέλουν την παραμονή στο ευρώ, είναι αμφίβολο το κατά πόσο θα επικύρωναν σε δημοψήφισμα ή έκτακτες εκλογές, μια πολιτική αποδοχής της δημοσιονομικής προσαρμογής –ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση στην αγορά εργασίας, ψαλίδι στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων- μέτρα αναγκαία για κράτος-μέλος.

Ένας έξυπνος γλεντζές ξέρει πότε είναι ώρα να φύγει από το πάρτι, ένας έξυπνος μπάρμαν γνωρίζει πότε είναι η ώρα να σταματήσει να σερβίρει τον πελάτη και να καλέσει την «πόρτα» για να τον διώξει. Για την Ελλάδα το ευρω-πάρτι μπορεί να τελείωσε, είτε φύγει σκοντάφτοντας από μόνη της, είτε αν την πετάξουν έξω για κακή διαγωγή.»