Αλλαγές στα εργασιακά -Συζητείται ηλεκτρονική ψηφοφορία και 50%+1 σε αποφάσεις για απεργία

Την καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις διαδικασίες για την απόφαση απεργίας προωθεί η κυβέρνηση στο πλαίσιο των σχεδίων της για αναθεώρηση του συνδικαλιστικού νόμου, σύμφωνα με δημοσίευμα της “Καθημερινής της Κυριακής”.

Πρόκειται για μέτρο που ουσιαστικά θα προστεθεί στη διάταξη του 2018 που προβλέπει ότι η κήρυξη απεργίας από μία πρωτοβάθμια συνδικαλιστικής οργάνωση απαιτεί την παρουσία του 50% συν ένα των οικονομικά ενεργών μελών της.

Η

δεύτερη παρέμβαση που σχεδιάζει η κυβέρνηση αφορά την δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζόμενων και των εργοδοτών.

Τρίτη παρέμβαση που συζητείται στο υπουργείο Εργασίας αφορά τη δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας, όπου οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα μπορούν να δημοσιοποιούν τις ανακοινώσεις του ηλεκτρονικά, ώστε να αποφεύγονται οι αφίσες.

ΟΙ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Στην κατάργηση δύο εργασιακών διατάξεων που έφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και στις οποίες είχε αντιταχθεί ο ΣΕΒ, προχώρησε το υπουργείο Εργασίας, προκαλώντας την αντίδραση της αντιπολίτευσης.

Η τροπολογία που εντάχθηκε την τελευταία στιγμή στο πολυνομοσχέδιο, προτείνει την  κατάργηση της διάταξης περί “βάσιμου λόγου απόλυσης” και της διάταξης περί “ευθύνης του αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων”.

Με την επίμαχη τροπολογία, καταργούνται αφότου ίσχυσαν διατάξεις της εργασιακής νομοθεσίας σχετικά με:

• την ευθύνη αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων (άρθρο 9 ν.4554/2018)

• το βάσιμο λόγο ως σωρευτικό κριτήριο για το έγκυρο της καταγγελίας της εργασιακής σχέσης εργαζόμενου (άρθρο 48 του ν.4611/2019)

• την αναστολή προθεσμιών κατά τη συμφιλιωτική διαδικασία και τη διαδικασία επίλυσης εργασιακών διαφορών (άρθρο 58 ν, 4611/2019).

Αναφορικά με την ευθύνη αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι εργαζομένων, στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι καταργείται η διάταξη του άρθρου 9 του ν. 4554/2018, με την οποία επιχειρήθηκε η γενική νομοθετική ρύθμιση για την κοινή και αλληλέγγυα ευθύνη αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων η οποία στην πράξη προκάλεσε εκτεταμένη σύγχυση και δυσκολίες εφαρμογής που είχαν ως αποτέλεσμα, αφενός την άμβλυνση της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων έναντι του εργοδότη προς τους αντισυμβαλλομένους του στο πλαίσιο συμβάσεων εκτέλεσης έργων, παροχής υπηρεσιών κ.λπ., αλλά και των σχέσεων αυτών με τρίτους στο πλαίσιο συμβάσεων υπεργολαβίας. Αναφέρεται επίσης ότι η διάταξη πρέπει να καταργηθεί ώστε να είναι σαφής η ευθύνη του εργοδότη έναντι των εργαζομένων που αυτός απασχολεί, ανεξαρτήτως των συμβατικών σχέσεων που αναπτύσσει ο εργοδότης με τρίτους ως επιχειρηματίας.

Αναφορικά με την κατάργηση της διάταξης για το βάσιμο λόγο ως σωρευτικό κριτήριο για το έγκυρο της καταγγελίας της εργασιακής σχέσης εργαζόμενου (άρθρο 48 του ν.4611/2019). Το άρθρο 48 του ν.4611/2019 προέβλεπε ότι η καταγγελία της εργασιακής σχέσης θεωρείται έγκυρη, μόνο αν οφείλεται σε βάσιμο λόγο, κατά την έννοια του άρθρου 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4359/2016, έχει γίνει εγγράφως, έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση και έχει καταχωρηθεί η απασχόληση του απολυόμενου στα τηρούμενα για τον ΕΦΚΑ μισθολόγια ή έχει ασφαλιστεί ο απολυόμενος. Σε περίπτωση αμφισβήτησης, το βάρος της επίκλησης και απόδειξης της συνδρομής των προϋποθέσεων έγκυρης καταγγελίας φέρει ο εργοδότης.

Όπως εξηγούσαν από το υπουργείο Εργασίας, τα κύρια σημεία της τροπολογίας έχουν ως εξής:

Η Ελλάδα έχει ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο και τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (ΑνΕΚΧ) που κυρώθηκε από τη Βουλή το 2016.Στη δυσάρεστη περίπτωση απόλυσης εργαζομένου υπήρχαν δύο επιλογές: είτε ο «βάσιμος λόγος απόλυσης» χωρίς αποζημίωση, είτε η καταβολή αποζημίωσης στον εργαζόμενο χωρίς «βάσιμο λόγο απόλυσης».Με το άρθρο 48 του ν. 4611/2019,  της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθε προς ψήφιση τον Μάϊο, λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, πλέον υπάρχει μία μόνον επιλογή: η καταγγελία της σύμβασης να γίνεται μόνο για «βάσιμο λόγο».Η ρύθμιση αυτή όχι μόνο δεν είναι «φιλεργατική» αλλά λειτουργεί εναντίον των εργαζομένων, καθώς:

(α) δυσχεραίνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, και

(β) φέρνει τους ήδη εργαζόμενους σε χειρότερη θέση, καθώς στιγματίζεται για τον υπόλοιπο εργασιακό βίο ο εργαζόμενος που απολύεται.

Επιπλέον, με το άρθρο 58 του ίδιου νόμου επιδεινώνεται ραγδαία μια βασική παθογένεια του ελληνικού συστήματος, που είναι οι καθυστερήσεις στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων.Η νέα κυβέρνηση με την κατάργηση αυτών των άρθρων – με βασικό της μέλημα τη δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας και την αποτελεσματική προστασία των υφιστάμενων – επιτυγχάνει τα εξής:Καταργεί τον «κόφτη» στις προσλήψεις που έβαλε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ενδεικτικά, από το συνδυασμό των πολιτικών της προηγούμενης κυβέρνησης και της εφαρμογής του άρθρου 48, τον Ιούλιο 2019 το ισοζύγιο προσλήψεων-αποχωρήσεων ήταν αρνητικό κατά 14.691 θέσεις.Βάζει τέλος στον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ εκείνων που έχουν εργασία και εκείνων που είναι άνεργοι, ή μόλις ξεκινούν τον εργασιακό τους βίο (insiders/outsiders της αγοράς εργασίας).Αποτρέπει τη μαζική μετατροπή σχέσεων εργασίας σε ορισμένου χρόνου, σε συμβάσεις έργου, και σε υπεργολαβίες, και θα οδηγούσε τελικά σε σημαντική ενίσχυση της «μαύρης», αδήλωτης, εργασίας.