ICAP CRIF: Σε τροχιά ανάπτυξης η εγχώρια αλευροβιομηχανία

Ο κλάδος της αλευροβιομηχανίας αποτελείται από μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν ως κύρια δραστηριότητα την παραγωγή αλεύρων σίτου και υποπροϊόντων.

H Σταματίνα Παντελαίου, Διευθύντρια Οικονομικών & Κλαδικών Μελετών της ICAP CRIF αναφέρει ότι η συνολική κατανάλωση αλεύρων ακολούθησε ελαφρά ανοδική πορεία το 2023. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την εκτίμηση, διαδραμάτισαν οι αυξημένες τουριστικές αφίξεις στη χώρα μας και συνεπώς η ενίσχυση της ζήτησης από το επαγγελματικό κανάλι (HO.RE.CA.).

Ο ρυθμός ανόδου, ωστόσο επηρεάστηκε

από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και οι γεωπολιτικές εξελίξεις (πολεμική σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας). Για τη διετία 2024-2025 προβλέπεται ότι η κατάσταση θα έχει ομαλοποιηθεί και η κατανάλωση αναμένεται να αυξηθεί με ελαφρώς υψηλότερο ρυθμό (μέσος ετήσιος ρυθμός περίπου 2%).

Η εγχώρια παραγωγή αλεύρων σίτου παρουσιάζει διαχρονικά, μικρές ετήσιες διακυμάνσεις. Τη διετία 2018-2019 η παραγωγή αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 4%, αλλά η ανοδική αυτή πορεία διεκόπη το 2020, λόγω της πανδημίας Covid-19 που έπληξε την παγκόσμια αγορά.

Η εγχώρια παραγωγή σημείωσε αρνητικό ρυθμό μεταβολής, καθώς παρουσίασε συρρίκνωση της τάξης του 6% με την αγορά των επαγγελματικών προϊόντων των αλευρόμυλων να επηρεάζεται εντονότερα.

Το 2021 ξεκίνησε δύσκολα, αφού τους πρώτους 5 περίπου μήνες η εστίαση, που αποτελεί ένα από τα κύρια κανάλια διανομής του κλάδου (εστιατόρια, ξενοδοχεία, catering), λειτούργησε με αυστηρά μέτρα, λόγω της υγειονομικής κρίσης. Ωστόσο, η εγχώρια παραγωγή παρουσίασε άνοδο 3% σε σχέση με το 2020. Το 2022 η παραγωγή του κλάδου συνέχισε να αυξάνεται, αλλά με μικρότερο ρυθμό.

Συγκεκριμένα, ο όγκος της παραγωγής εκτιμάται ότι παρουσίασε άνοδο κατά 2%. Η εγχώρια παραγωγή καλύπτει ουσιαστικά τη ζήτηση, καθώς οι εισαγωγές κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα, η δε εισαγωγική διείσδυση κυμάνθηκε στο 3% περίπου τα τελευταία χρόνια. Οι εξαγωγές του κλάδου κυμαίνονται επίσης σε χαμηλά επίπεδα με την εξαγωγική επίδοση να διαμορφώνεται περίπου στο 4% την τελευταία πενταετία.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονισθεί ότι, η πολεμική σύρραξη μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας που αποτελούσαν δύο από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σίτου στον κόσμο, οδήγησε τις τιμές του σιταριού σε πολύ υψηλά επίπεδα. Αρκετές από τις ελληνικές αλευροβιομηχανίες επηρεάστηκαν σε κάποιο βαθμό, καθώς εισήγαγαν ποσότητες πρώτης ύλης (σιτάρι) από αυτές τις χώρες. Έτσι στράφηκαν σε νέους, ακριβότερους προμηθευτές.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής διαδραμάτισαν το υψηλό ενεργειακό κόστος, καθώς και οι αυξήσεις στα μεταφορικά έξοδα που άρχισαν να παρατηρούνται ήδη από το 2021.