Economist: Θέμα χρόνου το Grexit – Πιθανότητες 60% – Πολιτικά τα εμπόδια για συμφωνία

Θέμα χρόνου θεωρεί την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ το Economist Intelligence Unit, με τις πιθανότητες στο 60% σε ορίζοντα πέντε ετών. Οι αναλυτές θεωρούν απίθανη τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, ενώ τονίζουν ότι πολιτικά εμπόδια από όλες τις πλευρές, δεν επιτρέπουν την εφαρμογή του

Εν όψει του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου το EIU τονίζει ότι πέραν των πολιτικών δυσκολιών που αποτρέπουν την ελληνική κυβέρνηση από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για να κλείσει η β΄αξιολόγηση, η θεμελιώδης διαφωνία για τους δημοσιονομικούς στόχους και τη βιωσιμότητα του χρέους μεταξύ των θεσμών, αποτελούν τη βασική αιτία για την αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης.

Οι αναλυτές δεν αναμένουν συμφωνία στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, ωστόσο εν όψει των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη, αρχής γενομένης τον Μάρτιο με την αναμέτρηση στην Ολλανδία, δεν αποκλείεται οι δανειστές να καταλήξουν σε ένα συμβιβασμό με την Ελλάδα, προκειμένου να αποτραπεί ένα νέο ελληνικό δράμα με τον κίνδυνο χρεοκοπίας. Ωστόσο, εάν οι δανειστές επιμείνουν στη νομοθέτηση νέων μέτρων λιτότητας από την ελληνική κυβέρνηση, τότε θα αυξηθεί το ρίσκο πρόωρων εκλογών.

Το πιο σημαντικό στοιχείο για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, δεν είναι απαραίτητα η βιωσιμότητα του χρέους. Το πραγματικά σημαντικό είναι το εάν η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα, δεδομένης της εμπειρίας που έχουν αποκομίσει οι δανειστές τα τελευταία επτά χρόνια, αλλά και το κατά πόσο το τρίτο οικονομικό πακέτο διάσωσης της Ελλάδας είναι σε θέση να καταστήσει τη χώρα ανταγωνιστική αλλά και να οδηγήσει σε επαρκή ανάπτυξη.

Ακόμα και με βάση το καλύτερο σενάριο, το οποίο προβλέπει την εφαρμογή του προγράμματος- θα ήταν δύσκολο για την Ελλάδα να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της και να πετύχει αξιοσημείωτη ανάπτυξη όσο θα είναι εντός ευρωζώνης. Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, η οποία είναι δύσκολο να “διορθωθεί” χωρίς υποτίμηση νομίσματος, θα συνεχίσει να αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη. Οι μεταρρυθμίσεις του προγράμματος διάσωσης είναι απίθανο να ενισχύσουν την ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα.

Παράλληλα, η περικοπή δαπανών και η αύξηση των φόρων παρατείνουν την υποχώρηση της εγχώριας ζήτησης και εμποδίζουν την ανάπτυξη. Χωρίς μείωση χρέους, που η Γερμανία δεν θα την επέτρεπε, το βάρος του χρέους θα πιέζει την οικονομική δραστηριότητα για δεκαετίες.