Φαλτσέτος: Ο Στουρνάρας μας ζήτησε να βάλουμε πλάτη, αλλά θέλει δικαστές με μεροκάματο Μπαγκλαντές

Απίστευτες αποκαλύψεις κάνει μιλώντας στο nocomments o πρόεδρος Εφετών και πρόεδρος της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, Γιώργος Φαλτσέτος για την κατάσταση στη Δικαιοσύνη. 450.000 υποθέσεις παραμένουν εκκρεμείς στα Δοικητικά Δικαστήρια με το κόστος για το Δημόσιο να είναι τεράστιο. Την ίδια ώρα μιλά για την σύγκρουση δικαστών-κυβέρνησης λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ο Στουρνάρας μας ζήτησε να βάλουμε πλάτη και τη βάλαμε. Αλλά θέλουν δικαστή ανειδίκευτο εργάτη με μεροκάματο Μπαγκλαντές».

Μάλιστα αποκαλύπτει την περίπτωση δικαστή που το βράδυ εργαζόταν ως ταξιτζής για να ζήσει.

Συνέντευξη στην Άννα Ξένου

Γιατί καθυστερούν λοιπόν οι δικαστικές αποφάσεις;

Η μεγάλη εκκρεμότητα που δημιουργείται είναι από την ανεπάρκεια, την αδυναμία, τη δομή και την καθυστερηση στη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, η οποία τώρα έχει αποσυντονιστεί πλήρως, με τα μέτρα εξόδου από το Δημόσιο. Ετσι όπως είναι δομημένη η Δημόσια Διοίκηση, παράγει υποθέσεις για το δικαστήριο, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα του Πολίτη. Το 40% των υποθέσεων θα μπορούσαν να μην έρχονται στα διοικητικά δικαστήρια. Αυτή τη στιγμή, στα διοικητικά δικαστήρια εκκρεμούν 450.000 υποθέσεις. Πόσες υποθέσεις να χειριστεί λοιπόν ο κάθε δικαστής; Έχουμε αυξήσει τους ρυθμούς και τους αριθμούς. Στο τέλος δεν θα υπάρχουν δικαστές, γιατί θα πηδάνε από τα παράθυρα και θα φεύγουν.

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΣΚΕΙ ΑΚΡΙΤΑ ΕΝΔΙΚΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΙΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

Οι συνεχείς αλλαγές στους νόμους πώς επηρεάζουν τη Δικαιοσύνη;

Αυτό είναι το άλλο μεγάλο πρόβλημα. Η πολυνομοθεσία, νόμοι επί νόμων, αλλεπάλληλες υπουργικές αποφάσεις, οι υπάλληλοι δεν μπορούν να τα αφομιώσουν όλα, εκδίδονται αποφάσεις contra legem. Η έλλειψη κωδικοποίησης, την οποία έχουμε επισημάνει εδώ και χρόνια. Την έκανε ο Ιουστινιανός κάποτε. Ζητάμε να συγκεντρωθεί όλο αυτό το διάσπαρτο νομικό υλικό και να κωδικοποιηθεί, ώστε ο Πολίτης να βρίσκει αυτό που τον αφορά και η Δημόσια Διοικηση να μπορεί να χρησιμοποιεί τους νόμους και να τους ερμηνεύει, αλλά και οι τροπολογίες να ξέρουμε σε ποιον νόμο βρίσκονται. Σήμερα, μπορεί να βρεις θέμα πολεοδομικό σε φορολογικό νομο. Μιλάμε για ένα αλαλούμ. Κι ένα τρίτο το οποίο επιβαρύνει τα διοικητικά δικαστηρια είναι το ίδιο το Δημόσιο, το οποίο ασκεί άκριτα, υπερβολικά ένδικα μέσα, ακόμα και για θέματα τα οποία είναι λυμένα. Το Δημόσιο ασκεί εφέσεις ,αναιρέσεις, μόνο και μόνο για να αποφύγει να καταβάλλει στον Πολίτη αυτά που οφείλει σήμερα.

Η έλλειψη κωδικοποίησης εξυπηρετεί κάποια σκοπιμότητα;

Απλώς δεν καταφέραμε να οργανωθούμε ποτέ σε κράτος ευρωπαϊκό. Είμαστε ένα περιφερειακό βαλκανικό κράτος. Είτε είναι αβελτηρία των υπουργών, είτε αυτό το «δε βαριέσαι, θα περάσει η τετραετία» , δεν οργανωθήκαμε. Απελπίζομαι όλα αυτά τα χρόνια με αυτήν την κατάσταση. Γι’αυτό και φτάσαμε την οικονομία στο σημείο που έφτασε.

Έχει υπολογιστεί το κόστος απο την καθυστέρηση στην έκδοση των δικαστικών αποφάσεων;

Το κόστος είναι τεράστιο. Για τον Πολίτη, για το Δημόσιο, αλλά και για τις επενδύσεις τις οποίες λέμε ότι χρειαζόμαστε. Ο επενδυτης, χρειάζεται απαραίτητα ασφάλεια δικαίου για να μπορέσει να επενδύσει. Πρέπει να ξέρει αν έχει να κάνει με δικαστήρια Μπαγκλαντες ή ευρωπαϊκά. Η ποιότητα των δικαστικών αποφάσεων στην Ελλάδα είναι ασφαλώς ευρωπαϊκή, αλλά αργούμε πάρα πολύ. Ειδικά στην εκδίκαση των φορολογικών υποθέσεων. Τον Ιούνιο του 2011 οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις ανέρχονταν στις 163.000 και μας ζητήθηκε η επίσπευση και το κλείσιμο των υποθέσεων αυτών. Ο στόχος ήταν υπερβολικά φιλόδοξος, αλλά των πιάσαμε και μέχρι που άρχισαμε τις κινητοποιήσεις τα είχαμε καταφέρει. Τώρα πήγαν πάλι όλα πίσω.

Και το είπα στον κύριο Στουρνάρα. Μας ζητήσατε να βάλουμε πλάτη και τη βάλαμε. Αν όμως εσείς θέλετε δικαστή ανειδίκευτο εργάτη με μεροκάματο Μπαγκλαντές θα μας γυρίσουν την πλάτη. Όπερ και εγένετο. Δείτε λοιπόν πόσο στενόμυαλα μας αντιμετωπίζει η Πολιτεία, πόσο αντιδραστικά αντιμετωπίζει την κατάσταση.

ΜΙΣΘΟΣ ΠΑΡΕΔΡΟΥ ΙΣΟΣ ΜΕ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑΣ

Οι μισθοί οι δικοί σας πόσο έχουν μειωθεί;

Οι μισθοι μας είναι ανειδίκευτου εργάτη. Να σκεφτείτε ότι ο Πάρεδρος παίρνει γύρω στο 1.000 ευρώ, μεροκάματο γύρω στα 40 ευρώ. Όσο μια καθαρίστρια με τετράωρη απασχόληση στα Βόρεια Προάστια που πάει και καθαρίζει σπίτια. Του Πρωτοδίκη, κατά τι αυξημένος, δηλαδή στα 50 ευρώ ημερησίως. Και μιλώ για ημερήσια αποζημίωση, γιατί ο δικαστής δεν είναι μόνο το οκτάωρο του δικαστηρίου. Είναι και τα οκτάωρα και τα δεκάωρα στο σπίτι του για να διεκπεραιώσει τις υποθέσεις του. Θα πρέπει να μελετήσει, να ψάξει στον υπολογιστή του, θα γράψει την απόφαση, θα την συζητήσει, με κόπο και ιδρώτα. Κάθε δικαστής εκδίδει στον πρώτο βαθμό αποφάσεις που ανέρχονται σε 1500 εώς 1800 σελίδες το χρόνο. Και αντιγραφή να κάνει κανείς, καταλαβαίνετε πόσος χρόνος χρειάζονται. Υπήρχε ένα επίδομα, το παλιο λεγόμενο βιβλιοθήκης, το οποίο περιορίστηκε φοβερά. Ο καθένας από τους δικαστές πληρώνει τον υπολογιστή του, το τηλέφωνό του, το χαρτί του όλα όσα χρειάζεται για την έκδοση των αποφάσεων. Συν τα έξοδα που κάνουμε λόγω του ότι οι οικογένειές μας ζουν κάποιες φορές σε άλλες πόλεις. Άρα και τα έξοδα αυτά καταβάλλονται εξ ιδίων.

Όμως και άλλες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων έχουν υποστεί μειώσεις στους μισθούς και στα επιδόματά τους όπως είναι οι δάσκαλοι.

Εγώ πιστεύω ότι τα 800 ευρώ που παίρνουν οι δάσκαλοι είναι ντροπή. Ή τα 2.000 χιλιάρικα που παίρνει ο γιατρός είναι ντροπή. Αλλά και τα 1.000 ευρώ που παίρνει ο δικαστής είναι όχι μόνο ντροπή αλλά όνειδος. Δε ζητήσαμε πλούτη, δεν μπήκαμε στο δικαστικό σώμα για να έχουμε κότερα, καράβια και πισίνες. Είναι αυτό που επιτάσσει το Σύνταγμα να ζούμε αξιοπρεπώς. Πόσο αξιοπρεπώς μπορεί να ζήσει ένας δικαστής των 1.500 ευρώ που ο ίδιος ζει στην Αθήνα και πηγαίνει για δικαστήριο στην Καλαμάτα; Ξεφτίλας είναι! Πώς θα τον σέβεται η κοινωνία άμα τον δει ρακένδυτο ή να τρώει σε φαστφουντάδικο. γιατί δεν του περισσεύουν να τρώει σε εστιατόριο;

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΣΤΟΝ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ

Σε μια συνάντηση που είχαμε πέρυσι με τον κύριο Στουρνάρα του είπα ως αν είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και πρέπει να σωθεί από τους μισθούς των δικαστών, εγώ να προτείνω μια κομουνιστική θεώρηση του πράγματος. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι την καθαρίστρια του ΙΚΑ να παίρνουμε όλοι 1.000 ευρώ. Να κλείσουν οι στρόφιγγες των τραπεζών, να μην παίρνουμε τίποτα και να ζήσουμε όλοι με ένα χιλιάρικο, για δύο για τρία χρόνια, να σώσουμε τη Χώρα. Δεκτόν; Ε, όχι κι έτσι, μου είπε ο κύριος Υπουργός. Ε,βέβαια, όχι κι έτσι όταν έχεις και άλλους πόρους. Οι δικαστές στην πλειοψηφία τους δεν έχουν άλλους πόρους. Τι να κάνουν, να βρουν κι άλλη δουλειά;

ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΙΚΑΣΤΗΣ -ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΑΞΙΤΖΗΣ

Ξέρω δικαστή που δούλευε ταξιτζής, το βράδυ για να μην τον βλέπουν. Ο άνθρωπος δεν είναι πια εν ενεργεία, παραιτήθηκε.

Εγώ έχω το γιο μου, 32 χρόνων, έχει σπουδάσει Πληροφορική και είναι άνεργος επί ενάμιση χρόνο. Κάθε οικογένεια βιώνει πλεόν καταστάσεις τραγικές.

Δεν μπορεί ο βουλευτής να αποζημιώνεται με 6.870 ευρώ, την ώρα που ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου με 3.700 και Αρχηγός ΓΕΕΘΑ με 2.500 ευρώ.

Είναι συνειδητή. εκ μέρους της Πολιτείας, η μετατροπή της Δικαιοσύνης σε μια γραφειοκρατική υπηρεσία. Καταλαβαίνετε τί είδους Δικαιοσύνη θα είναι αυτή; Αυτός είναι ο κίνδυνος ο μεγάλος και αυτήν την αντιπαλεύουμε.

ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Οι πολίτες πλέον αναμένουν από τις Δικαστές ουσιαστικές νομικές παρεμβάσεις. Εσείς πώς αντιμετωπίζετε αυτήν την πρόκληση;

Η κριτική ως ένα βαθμό είναι δίκαιη. Οι δικαστές και η Δικαιοσύνη γενικότερα, πρέπει να γίνουν το ανάχωμα των μέτρων που πλήττουν όλον τον ελληνικό Λαό. Πρέπει να γίνουν οι προστάτες των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του Έλληνα Πολίτη.

Ως τώρα λειτούργησε αυτό που λέμε δημόσιο συμφέρον. Και ο δικαστής υπέστη αυτόν τον καταιγισμό, ότι αν δε ληφθούν τα μέτρα βυθιζόμαστε, καταποντιζόμαστε, θα χρεοκοπήσουμε. Τελικά, μετά από τρία χρόνια εφαρμογής αυτών των μέτρων, πιστεύω κι εκτιμώ ότι δεν απέδωσαν σε τίποτα. Ούτε τη χρεοκοπία γλιτώσαμε, ούτε την καταστροφή. Τίποτα δε λύθηκε, παρ’όλες τις θυσίες, παρ’όλο το αίμα που χύθηκε από τον ελληνικό Λαό. Σήμερα, Δημόσιο συμφέρον πλέον είναι και το ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα του Πολίτη. Δεν είναι γράμμα κενό του νομου στο Σύνταγμα και πρέπει να προστατευτούν. Όλα αυτά χρειάζονται μια ζύμωση και ο δικαστής δεν ήταν έτοιμος να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη και να βγάλει αντισυνταγματικά τα μέτρα. Τώρα όμως δεν πάει άλλο παρακάτω. Πιο κάτω βρίσκεται η πλήρης ένδεια και πολύ άγριες συνθήκες που θα οδηγήσουν στην αλληλοσφαγή, στην αλληλοεξόντωση.

Άρα θα πρέπει να περιμένουμε άλλες παρεμβάσεις από τους δικαστές;

Όπου τους παίρνει και σε ατομικό επίπεδο ο καθένας, τουλάχιστον εγώ αυτό εισηγούμαι.

Keywords
Τυχαία Θέματα