Μπρέγκοβιτς: Μου φαίνεται αδιανόητο να είναι κανείς οτιδήποτε άλλο εκτός από αριστερός

«Μου φαίνεται αδιανόητο να είναι κανείς οπουδήποτε αλλού πολιτικά πέραν της Αριστεράς» είπε στην «Αυγή» της Κυριακής ο ανατρεπτικός Βαλκάνιος συνθέτης, που μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα σε Βελιγράδι και Παρίσι, Γκόραν Μπρέγκοβιτς. Έχοντας νιώσει στο πετσί του τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, βλέπει την κρίση σαν ένα «επεισόδιο», το οποίο όμως εύχεται να τελειώσει.

«Mε μουσική που κάνει τα πόδια να χορεύουν και την καρδιά να γελάει» το νέο του άλμπουμ που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες με τίτλο «Champagne for Gypsies», εκτός της γνωστής πλέον και διάσημης Μπάντας του για

Γάμους και Κηδείες, φιλοξενεί και διεθνώς αναγνωρισμένους Τσιγγάνους μουσικούς από διαφορετικά είδη και χώρες του πλανήτη, όπως οι The Gipsy Kings από τη Γαλλία, Stephan Eicher από την Ελβετία, Eugene Hutz (Gogol Bordello) από την Ουκρανία, Αμερική και Βραζιλία, Florin Salam από τη Ρουμανία και Selina O’Leary από την Ιρλανδία.

Με την μπάντα του λοιπόν και έναν νέο δίσκο, ο Βαλκάνιος Γκόραν ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Αθήνα και συγκεκριμένα για το Άλσος Γουδή για μία «ανατρεπτική»  εμφάνιση. Το Σάββατο 6 Οκτωβρίου, ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς θα σερβίρει σαμπάνια στην κεντρική σκηνή του πρώτου Φεστιβάλ Νέων ΣΥΡΙΖΑ γιατί το απολαμβάνει και γιατί θεωρεί πως οι καιροί μας έχουν ανάγκη την «αντίσταση».

Διαβάστε την συνέντευξη του:

* Σε καιρούς ύφεσης ανά την Ευρώπη, εσείς επιλέγετε να σερβίρετε σαμπάνια. Τι μήνυμα επιθυμείτε να περάσετε μέσα από τη νέα σας δισκογραφική δουλειά; Γιατί η ιδιαίτερη αναφορά στους «γύφτους»;

Ο τίτλος του τελευταίου μου άλμπουμ είναι «Σαμπάνια για γύφτους». Πρόκειται για έναν δίσκο που έρχεται σε μια περίοδο που ολόκληρη η Ευρώπη αντιμετωπίζει προβλήματα. Περισσότερο από όλους όμως, το πρόβλημα το αντιμετωπίζουν οι «γύφτοι», στον 21ο πρώτο αιώνα τους πετούν έξω από τις χώρες της Ευρώπης, από την Ιταλία του Μπερλουσκόνι, τη Γαλλία πρόσφατα, τη Σερβία, τη Ρουμανία, σχεδόν παντού. Aκόμα και αυτές τις ημέρες, αν διαβάσεις στις εφημερίδες, τους χτυπούν και τους σκοτώνουν στην Ουγγαρία όπου υπάρχει και κόμμα με ατζέντα ακριβώς την εξόντωσή τους. Ο δίσκος αποτελεί την έκφραση αντίδρασης ακριβώς σ” αυτό, για μένα ήρθε ως αναπόφευκτη αντίδραση.

* Δηλαδή είναι ένας δίσκος υπεράσπισης των πιο καταφρονεμένων και αποσυνάγωγων;

Οι γύφτοι δεν δημιούργησαν ποτέ πρόβλημα στον κόσμο, ήταν πάντα το ταλέντο του κόσμου, άφησαν το στίγμα τους στην κουλτούρα μας, από τον Έλβις Πρίσλεϊ, που στο σώμα του κυλούσε γύφτικο αίμα και τον Τσάρλι Τσάπλιν, μέχρι τη μητέρα Τερέζα και τον Τζάνκο Ράινχαρντ. Ήθελαλοιπόν, να κάνω μια σπονδή στο ταλέντο τους, να τους προσφέρω σαμπάνια, καθώς με την ύπαρξή τους, τη ζωή τους αλλά και τη μουσική τους ενέπνευσαν τους συνθέτες ανά τους αιώνες. Και ενέπνευσαν και εμπνέουν και εμένα προσωπικά. Έτσι, κάλεσα κάποιους γύφτους που θεωρώ πως στιγμάτισαν τη συλλογική κουλτούρα, από τους Gypsy Kings αλλά και νεότερους καλλιτέχνες που θεωρώ πως θα αφήσουν το σημάδι τους, όπως τον Γιουτζίν Χατζ από τους Gogol Bordello