Άρθρο του Νίκου Χατζηνικολάου: Εθνική έρημος…

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ανάγνωση της επίσημης ανακοίνωσης που υπέγραψαν οι ηγέτες των 17 χωρών της ευρωζώνης, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της περασμένης Πέμπτης, οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι η υποστήριξή τους προς την Ελλάδα παρέχεται υπό όρους και δεν είναι διόλου δεδομένη. Επομένως, όσοι έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την αναφορά των 17 στην «ελληνική υπόθεση», ας συγκρατηθούν!

Στο κείμενο αυτό η παραμονή της χώρας μας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλαδή στη ζώνη του ευρώ, τίθεται για πρώτη φορά και επισήμως εν αμφιβόλω…

Συναρτάται δηλαδή ευθέως με την εφαρμογή και την επιτυχία του πακέτου των μέτρων που θα συμφωνηθεί ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα. Συγκεκριμένα και επί λέξει στην επίμαχη δήλωση στήριξης τίθενται «οι προϋποθέσεις», που «θα επιτρέψουν την ανάκαμψη της ανάπτυξης στην Ελλάδα και θα εξασφαλίσουν το μέλλον της στη ζώνη του ευρώ». Η χώρα μας καλείται από τους εταίρους της όχι μόνο «να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις δημοσιονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής», αλλά και «να διασφαλίσει την ταχεία εφαρμογή του προγράμματος».

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, το εξαιρετικά σφικτό και πιεστικό χρονοδιάγραμμα δράσεων, συναντήσεων και αποφάσεων των επόμενων 22 -κρίσιμων για τη χώρα μας- ημερών δημιουργεί έντονη ανησυχία στον πρωθυπουργό, στην κυβέρνηση, αλλά και σε αρκετούς ευμενώς διακείμενους προς την «ελληνική υπόθεση» παράγοντες της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Ο φόβος ενός «ελληνικού ατυχήματος», που θα προκαλούσε πιθανότατα αλυσιδωτές αντιδράσεις στην ευρωζώνη, «στοιχειώνει» το κοινό νόμισμα, όπως χαρακτηριστικά γράφει σήμερα ο ανταποκριτής της Realnews στις Βρυξέλλες Θάνος Αθανασίου.

Ακόμη και αν όλα πάνε καλά μέχρι το Eurogroup της 12ης Νοεμβρίου, ακόμη και αν έχουν ψηφισθεί ως τότε από την ελληνική Βουλή τα νέα σκληρά μέτρα, ακόμη και αν ληφθεί οριστική απόφαση για την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ και υπάρξει τελικά συμβιβασμός και συμφωνία Μέρκελ – Λαγκάρντ για το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους μας, ο φόβος του «ελληνικού ατυχήματος» θα εξακολουθήσει να πλανάται απειλητικός πάνω από την ευρωζώνη. Και αυτό γιατί απλούστατα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η εφαρμογή των νέων, εξουθενωτικών για μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, μέτρων να οδηγήσει σε κοινωνική έκρηξη και συνεπακόλουθα σε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις. Ηδη η πολιτική μας σκηνή, παρά τη φαινομενική νηνεμία, στην πραγματικότητα θυμίζει… κινούμενη άμμο.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ο κίνδυνος της κοινωνικής αναταραχής και της πολιτικής αστάθειας καθίσταται ασυγκρίτως μεγαλύτερος, όσο η πολιτική μας ηγεσία δεν δίνει στους πολίτες πραγματική ελπίδα και προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον. Οσο το θέμα της εθνικής μας στρατηγικής αντιμετωπίζεται με όρους οικονομίστικους και κατ’ ουσίαν «λογιστικούς», όσο το εθνικό μας… όραμα είναι η πράγματι απαραίτητη εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου ή το όντως κρίσιμο νέο «κούρεμα» του χρέους μας και όχι ο επανασχεδιασμός και η ενδυνάμωση της εθνικής μας παραγωγής, όχι η χάραξη μιας νέας φιλόδοξης και ελπιδοφ