Eγγραφο- «βόμβα» Σόιμπλε για το χρέος- Ασφυκτική επιτήρηση στην Ελλάδα, ελάχιστο ρίσκο για την Γερμανία

Σοβαρά ερωτήματα για το τι πραγματικά συμφωνήθηκε στο τελευταίο eurogroup, για την αξιοπιστία του προγράμματος, για τους όρους που καλείται να εκπληρώσει η Ελλάδα και, βεβαίως, για το ποιος λέει τελικά την αλήθεια στους πολίτες εγείρουν τα κρίσιμα έγγραφα του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών που έφερε στο φως της δημοσιότητας η Realnews.

Τα δύο κείμενα, τα οποία έχει στην κατοχή της η Realnews -οι επιστολές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

προς τον πρόεδρο του γερμανικού Κοινοβουλίου Νόρμπερτ Λάμερτ και τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων, σε απάντηση ερωτήσεων του SPD- προκαλούν σύγχυση ως προς τους στόχους και τις εκτιμήσεις των εταίρων μας, αλλά δεν επιτρέπουν αμφιβολίες σε ό,τι αφορά το εύρος και το βάθος των ελέγχων που σκοπεύουν να μας επιβάλουν.

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις μετά το eurogroup, ο στόχος για το χρέος διαμορφώθηκε στο 124% για το 2020 και κάτω του 110% για το 2022. Στη δισέλιδη επιστολή του, ωστόσο, προς τους επικεφαλής των Κ.Ο. της Μπούντεσταγκ εν όψει της ψήφισης, προχθές, του ελληνικού πακέτου, ο Β. Σόιμπλε κάνει λόγο για στόχο 126,6% για το 2020 -διαφορά που ισοδυναμεί με απόκλιση περίπου 5 δισ. ευρώ- και 115% για το 2022.

Στην ίδια επιστολή ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών αιτιολογεί την αντίθεση της κυβέρνησης στο ενδεχόμενο νέου «κουρέματος», αναφέροντας ότι «δεν θα καθίστατο δυνατή η συνέχιση του εν λόγω προγράμματος διάσωσης με τη μορφή που έχει σήμερα» και ότι «η εξασφάλιση των δανείων προς την Ελλάδα προϋποθέτει εγγυήσεις για τη Γερμανία σε ό,τι αφορά την αποπληρωμή των εν λόγω δανείων». Οι εγγυήσεις αυτές, συνεχίζει ο Β. Σόιμπλε, θα πρέπει να διασφαλίζουν το ελάχιστο δυνατό ρίσκο για τη Γερμανία. Στην παράγραφο 7 του εγγράφου διευκρινίζεται ότι «η προσφορά για την επαναγορά του χρέους θα αφορά όλους όσοι εμπλέκονται στην αγορά ελληνικών ομολόγων, και γι’ αυτό θα συμπεριληφθούν και οι ιδιώτες ομολογιούχοι». Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρη η αναφορά σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και μικροομολογιούχους, που θα υποστούν για ακόμη μία φορά απώλειες. Στην παράγραφο 9 δηλώνεται κατηγορηματικά ότι «μια παράταση του προγράμματος για δύο χρόνια δεν ισχύει», αλλά η παράταση αφορά «τους στόχους υλοποίησης, προκειμένου να δοθεί στην Ελλάδα περισσότερος χρόνος για την οικονομική αναπροσαρμογή της μεγαλύτερης από την αναμενόμενη ύφεση». Το μίνιμουμ πλεόνασμα θα πρέπει να επιτευχθεί έως το 2016, αντί για το 2014, αναφέρεται, αλλά τονίζεται ότι «επιμήκυνση του προγράμματος δεν προκύπτει από όλα αυτά», στοιχείο που καταρρίπτει και τον όποιο ισχυρισμό για ενδεχόμενη χαλάρωση της λιτότητας στο ορατό μέλλον.

Στο ίδιο έγγραφο καταδεικνύεται ακόμη η αδυναμία της Ελλάδας να απορροφήσει διαθέσιμα κοινοτικά κονδύλια. Παρά το γεγονός ότι η εθνική συμμετοχή περιορίστηκε δραστικά, επισημαίνεται ότι από τα 20,4 δισ. ευρώ για την περίοδο 2007-2013 η Αθήνα έχει απορροφήσει μόλις τα 7,1 δισ. ευρώ. Για τη διετία 2012-13 διατίθενται 13,4 δισ. ευρώ και, σύμφωνα με τον Β. Σόιμπλε, «ο στόχος που έχει τεθεί για τη