Το μανιφέστο του Κεφαλογιάννη

Του Δ. Γιαννακόπουλου

Για να προσεγγίσει κανείς πολιτικά τον Μανόλη Κεφαλογιάννη, θα μπορούσε να επικαλεστεί κάποια από τα βιβλία του για την οικονομική κρίση, την πολιτική ταυτότητα της Ευρώπης ή τις συγκριτικές του μελέτες για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Σωστά; Απολύτως λάθος! Μόνο αναζητώντας το «Εγχειρίδιο του Αντάρτη των Πόλεων» γραμμένο δεκαετίες πριν από τον Μαριγκέλα, θα ήταν δυνατόν να ακουμπήσεις έστω και λίγο στην ασυμβίβαστη προσωπικότητα του. «Η ιστορία

δεν έχει στεγανά και όσοι πίστεψαν σε μια κίνηση ευθεία μπροστά, βρέθηκαν ενώπιον πολύ άσχημων εκπλήξεων» έγραφε υποστηρίζοντας σταθερά ότι «ακόμη και στο πισωγύρισμα της η Ιστορία δεν είναι μονόδρομος». Για τον «Μανόλο» της ΝΔ που την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου έθεσε υποψηφιότητα για γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και από αύριο πιάνει δουλειά ενόψει της εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας της 30ης Αυγούστου, η Ιστορία γράφεται ξανά και ξανά από εκείνους που αντέχουν να υποφέρουν τις συνέπειες της και δεν κάνουν πίσω από τη στιγμή που τεκμηριώνουν συγκριτικά τις θέσεις τους.

Ο Σαμαράς
Ο Σαμαράς, όταν τον πήρε τηλέφωνο και του πρότεινε τη θέση αφήνοντας τους άλλους υποψήφιους να διασυρθούν από την ανυπομονησία τους και την υπέρμετρη φιλοδοξία τους, ήξερε τι εστί Κεφαλογιάννης. Ήταν ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος τις ημέρες του δεύτερου Μνημονίου, που καταψήφισε την επιλογή του προέδρου της ΝΔ. Ήταν ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας επί Καραμανλή (2004-2007) που επέλεξε να φύγει, παρά να μείνει και να προκαλέσει προβλήματα διαφωνώντας με καίριες πολιτικές επιλογές. Ήταν ο βουλευτής της ΝΔ που την οκταετία Σημίτη πρωταγωνίστησε σε όλες ανεξαιρέτως τις αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ (από το Ξυστό και τα Δημόσια Έργα, μέχρι τα εξοπλιστικά, τη Siemens, το Χρηματιστήριο και ένα σωρό ακόμη). Κυρίως δε είναι εκείνος που θα κατεβάσει και κομματική πλατφόρμα και θα ξεκαθαρίσει από την αρχή της θητείας του στο τιμόνι της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ ότι κόμμα και κυβέρνηση δεν μπορούν να λειτουργήσουν ούτε συμπληρωματικά, ούτε παρελκυστικά, ούτε παράλληλα, ούτε μαζί κι απέναντι από τους πολίτες και κυρίως από τους Νεοδημοκράτες. Το κόμμα λειτουργεί ως αγωγός και μεταφορέας των προβλημάτων της κοινωνίας και όπου απαιτηθεί πατάει δυνατά τους «κάλλους» της κυβέρνησης.

Χαρακτήρας
Όσον αφορά στις αλλαγές που θα επιδιώξει να κάνει στον μηχανισμό, θα είναι κυρίως προς την κατεύθυνση της άσκησης πίεσης της κομματικής βάσης προς την κυβέρνηση. Δεν πρόκειται για ευχή αλλά για σκοπό. Ο Κεφαλογιάννης ουδέποτε έριξε νερό στο κρασί του σε τέτοια ζητήματα και όσοι πίστεψαν ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, πολύ απλά τέθηκαν εκτός κεντρικής σκηνής ενώ εκείνος συνεχίζει να βρίσκεται μες στο παιχνίδι. Εσωκομματικούς αντιπάλους δεν έχει ή τουλάχιστον δεν αντέχει να χαρακτηρίζει αντιπάλους στελέχη τα οποία εμφανίζονται ως μετεωρίτες στο στερέωμα και μετέπειτα σβήνουν ή καταπίπτουν θορυβωδώς. Στήριξε Σαμαρά δημοσίως το 2009, παρά την