Σύγκρουση τώρα…Για ζωή και ελευθερία

του Βύρωνα Πολύδωρα

Η παράδοση του κάθε λογής ενδοτισμού, για να μην πούμε δωσιλογισμού, λέει: να περισώσουμε ό,τι είναι δυνατό, δια της υποταγής στον εχθρό.

Το ακαταμάχητο δήθεν επιχείρημα των τοκογλύφων λέει: να πληρώσεις υψηλό τόκο για να λάβεις τα χρήματα που τώρα χρειάζεσαι και που κανείς δεν σου δίνει.

Πάντοτε υπάρχει η επίκληση του «μη χείρονος» κακού. Όμως πάντα επισυμβαίνει ταυτοχρόνως και το κακό και το χείρον που τάχα θα αποφεύγονταν. Όπως όταν για παράδειγμα μετά τη συμφωνία (ειρήνης) του Μονάχου που υπέγραψαν ο Τσάμπερλαιν με τον Χίτλερ (30.9.38), ο Τσώρτσιλ είπε στον

Τσάμπερλαιν: «Δεχθήκατε ολίγη ατίμωση για να αποφύγετε τον πόλεμο. Θα έχετε και την ατίμωση και τον πόλεμο».

Στο προκείμενο. Δεχθήκαμε, με τους αμφιλεγόμενους χειρισμούς των κυβερνώντων του 2010, το ΔΝΤ και την τρόϊκα, λιτότητα και θυσίες του λαού για να αποφύγουμε τα χειρότερα, δηλαδή χρεωκοπία και έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων, καυσίμων και άλλων φοβήτρων. Και φτάσαμε σήμερα, το 2014, «αισίως» στην άτυπη χρεωκοπία, στη μαζική πτωχοποίηση και στην καταστροφή, ανεπανόρθωτη; μιας οικονομίας και μιας ολόκληρης κοινωνίας, της Ελληνικής. Με τα συνοδευτικά πάντα παραρτήματα της κούφιας ρητορικής για success story και πρωτογενή πλεονάσματα, για ευκαιρίες απασχόλησης, για διανομές περισσευμάτων και άλλες «ευεργεσίες». Πως να δεχθεί αυτή την εικονική πραγματικότητα ένας λαός που θέλει να διατηρεί ακόμα τη λογική του και υποφέρει, ζώντας στο πετσί του τη σκληρή και οδυνηρή πραγματικότητα; Που τη μαρτυρούν οι περίπου 5.000 αυτοκτονίες, τα 2.000.000 των ανέργων, τα 4.000.000 των νεοπτώχων, οι χιλιάδες των σιτιζομένων στα συσσίτια της Εκκλησίας και των Δήμων, οι πετσοκομμένες συντάξεις και μισθοί, τα κατασχόμενα «εφ’ άπαξ», τα θνήσκοντα ασφαλιστικά ταμεία κυρίως λόγω PSI, η διαλυμένη δημόσια υγεία και περίθαλψη, η συντεχνιοκρατούμενη και αυτοϋποβαθμιζόμενη συνεχώς παιδεία, τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα, κατά κανόνα οικογενειακών επιχειρήσεων, όπου συντελείται ο «θάνατος του εμποράκου», και πάνω απ’ όλα η τραγωδία της εξόντωσης της μεσαίας τάξης με την αβάσταχτη φορολογία, με τις δημεύσεις των περιουσιών των Ελλήνων και με το «αυτοκούρεμα» των καταθέσεων για να πληρωθούν οι φόροι από τους αιώνια και αδιόρθωτα νομοταγείς και εκδερομένους πολίτες. Ας σημειωθεί εδώ, πως στους κύκλους της ιστορίας πάντοτε η φορολογική επιδρομή ήταν casus belli για κοινωνικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις. Και δεν μιλάμε για γκρέμισμα φορομπηχτικών κυβερνήσεων καν. Αυτό είναι το ελάχιστο. Και το αυτονόητο.

Υστερόγραφο 1. Η τιμωρητική διάθεση των κομπλεξικών τοκογλύφων μάς απαγορεύει…. να τρώμε γνήσιο ελαιόλαδο. Μόνον νοθευμένο με σπορέλαιο. Και με μια απύθμενη κακεντρέχεια προκαλούν: «Ενώ χρωστάτε, ποιοι νομίζετε πως είσαστε για να έχετε τέτοιες διατροφικές προτιμήσεις και συνήθειες;». Έλεος!

Υστερόγραφο 2. Καθώς με τη δήμευση των περιουσιών και τις απαλλοτριώσεις και τις εξώσεις που επιχειρούν (με την έννοια της πολεμικής επιχείρησης) οι δανειστές μας του Δ΄ Ράϊχ, δεν ντρέπονται να λέγουν: «Και ποιοι είναι αυτοί οι «ψηλομύτες» και ψευτοϋπερήφανοι της Ελλάδας που δεν θέλουν να έχουν αστέγους στην Αθήνα; Ψυχή δεν έχουν και οι Βρυξέλλες ή το Βερολίνο που χρόνια τώρα ανέχονται και συντηρούν αστέγους ή το Παρίσι με τους closhards;». Και προτείνουν ανενδοίαστα τη μετανεωτερική αθλιότητα, την κοινωνία των ακτημόνων και αστέγων. Και πάλι έλεος!

Παράξενοι ορισμοί που χαρακτηρίζουν τους εμπνευστές τους ως αιώνιους και αδιόρθωτους φεουδάρχες, ελληνοτουρκιστί κοτζαμπάσηδες. Συμπέρασμα: Σύγκρουση τώρα. Για ζωή και ελευθερία!

The post Σύγκρουση τώρα…Για ζωή και ελευθερία appeared first on Paraskhnio.gr.