Πού πας ρε Καραμήτρο-γλου;

Υπάρχει κάτι που να λειτουργεί σωστά σε αυτήν τη χώρα; Δεν μπορεί όλα να είναι στρεβλά. Το πιο φωτεινό παράδειγμα, γιατί έχει απήχηση στις μάζες, είναι η ποδοσφαιρική εταιρεία που λέγεται ΠΑΕ Ολυμπιακός. Δείχνει τι σημαίνει υγεία, όχι μόνο στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά και επιχειρηματικά. Δείχνει ότι οι επενδύσεις και η συνετή διαχείριση είναι που φέρνουν

τα έσοδα, όχι η γκρίνια, η μουρμούρα, η μεμψιμοιρία.

Αυτή την Ελλάδα θέλουμε, που θα αξιοποιεί τα ταλέντα της και θα τα πουλάει ακριβά στην Εσπερία

Κόντρα στο αντιποιητικό ρεύμα της εποχής, αυτή η ομάδα δικαιώνει τον χαρακτηρισμό της. Οντως είναι Θρύλος. Την ώρα που όλοι μοιάζουν με ζαλισμένα κοτόπουλα και έχουν χάσει την μπάλα, ο Ολυμπιακός δρέπει τις δάφνες και γεύεται τους καρπούς των επενδύσεων της διοίκησής του.

Μια τέτοια Ελλάδα θέλουμε. Που θα αξιοποιεί τα ταλέντα της και θα τα πουλάει ακριβά στην Εσπερία. Υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για το τι μπορούμε να πετύχουμε από τη μεταγραφή του πιο ταλαντούχου Ελληνα ποδοσφαιριστή στο πιο ακριβό πρωτάθλημα του κόσμου; Οχι, βέβαια. Πώς το επιτυγχάνεις αυτό; Επενδύοντας στο ταλέντο. Να ένα καλό μάθημα για τους μίζερους, εκείνους που νομίζουν ότι όλα είναι μαύρα και ότι δεν υπάρχει διέξοδος, επειδή λεφτά δεν υπάρχουν.

Λεφτά υπάρχουν, αρκεί να ξέρει κανείς πώς να τα κερδίσει. Αυτό είναι το μάθημα από τη μεταγραφή του Μήτρογλου, ενός κακομαθημένου παιδιού που ευτυχώς βρέθηκε στο σωστό σπίτι, διδάχθηκε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει, έμαθε από τα λάθη του και αξιοποίησε τα προσόντα του. Σταμάτησε να παρακαλάει να του πάρουν σοκολάτα και παγωτό, στρώθηκε στη δουλειά και κέρδισε το μεγάλο στοίχημα. Μπράβο Κώστα, μπράβο Ολυμπιακέ. Αφήστε τους άλλους στη μιζέρια τους…

Επενδύουν μόνο στον πόνο

Ο Αλέξης και οι συν αυτώ δεν πρόκειται να διδαχθούν τίποτε από το παράδειγμα του Ολυμπιακού και του Μήτρογλου, γιατί είναι οι κατεξοχήν εκφραστές της Ελλάδας της μιζέριας και της απογοήτευσης. Γι’ αυτό δεν θα δείτε ποτέ τον Αλέξη ή τον Λαφαζάνη σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο να χαίρονται το παιχνίδι. Για την -πολύ άγρια- Ζωή, ούτε λόγος να γίνεται και ας πέρασε ένα φεγγάρι από τον Παναθηναϊκό ο πατέρας της.

Οι προφήτες της καταστροφής, με τα αγέλαστα πρόσωπα, δεν μπορούν να χαρούν ούτε για μια στιγμή. Δεν τους συμφέρει να υπάρχουν ομάδες που δημιουργούν, ούτε αθλητές που ανεβαίνουν, ούτε επιχειρήσεις που κερδίζουν, γιατί τότε δεν θα έχουν πού να διαλαλήσουν τις προφητείες τους. Δεν θα υπάρχει πόνος για να επενδύσουν.

Για να βιώσεις την επιτυχία και τη χαρά πρέπει να έχεις ανοικτούς ορίζοντες, να γελάς και να τραγουδάς, να υμνείς τη ζωή. Ακούσατε ποτέ τον Αλέξη και τους συν αυτώ να τραγουδούν

Αβέρκιος Λουδάρος

The post Πού πας ρε Καραμήτρο-γλου; appeared first on Paraskhnio.gr.