Ο Μίκης Θεοδωράκης στην Μακρόνησο

Στη Μακρόνησο, έναν χώρο ιστορικής μνήμης που καθόρισε την πορεία πολλών χιλιάδων αγωνιστών της μεταπολεμικής Ελλάδας, πέφτει απόψε η αυλαία για την καλοκαιρινή περιοδεία της μουσικής παράστασης «Μίκης Θεοδωράκης, ”Ποιος τη ζωή μου;”» με θέμα τη ζωή και το έργο του κορυφαίου Ελληνα δημιουργού.

Τέσσερις χιλιάδες τυχεροί είναι αυτοί που κατάφεραν να εξασφαλίσουν τη μετάβασή τους με τα πλοία που έχουν ναυλωθεί αποκλειστικά για τη μεταφορά των θεατών της παράστασης (δεν υπάρχουν κανονικά δρομολόγια πλοίων

που να καλύπτουν τη μετάβαση στη Μακρόνησο από το Λαύριο ή από κάπου αλλού). Η ζήτηση είναι πολύ μεγαλύτερη, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα από πλευράς διοργάνωσης να αυξηθεί ο αριθμός.

Ενα σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός, μια μέρα γιορτής της δημοκρατίας και ένα μήνυμα συμφιλίωσης τώρα που η χώρα μας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, θα λάβει χώρα στον τόπο ο οποίος έχει καταχωρισθεί στη νεότερη συλλογική μνήμη ως «εθνικό αναμορφωτήριο». Πρόκειται για μια διαδρομή στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας μέσα από τις μουσικές και τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, με 25 ηθοποιούς και χορευτές, 4 τραγουδιστές και 11 μουσικούς να μας ταξιδεύουν από «τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού» στη μεταπολίτευση μέχρι τις μέρες μας σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη. Ερμηνεύουν: Γρ. Βαλτινός, Αλ. Σακελλαροπούλου, Αρης Λεμπεσόπουλος, Ελ. Μουτάφη. Τραγουδούν: Κ. Μακεδόνας, Γ. Νέγκα, Κ. Θωμαΐδης, Αν. Λινάρδου.

Μια μουσική παράσταση γεμάτη μνήμες και συγκίνηση που ακουμπά στο σήμερα με περισσότερα από 50 τραγούδια-σταθμούς του Μίκη Θεοδωράκη, μόλις 2,5 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Λαυρίου, σε έναν τόπο ιστορικό, ο οποίος στην πορεία των χρόνων αποτέλεσε ουκ ολίγες φορές χώρο βασανιστηρίων, στρατόπεδο συγκέντρωσης, λοιμοκαθαρτήριο και στη νεότερη ιστορία τόπο βασανισμού για χιλιάδες αντιφρονούντες προς το καθεστώς της χούντας. Πολλοί αγωνιστές της δημοκρατίας έχυσαν το αίμα τους στα ξερά της χώματα, μια και αρνήθηκαν να υπογράψουν την περίφημη δήλωση μεταμέλειας. Ενας από αυτούς ήταν και ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος στη Μακρόνησο έζησε «καταστάσεις που πλήγωναν το σώμα σου κι άλλες που βούλιαζαν την ψυχή σου».

Η παράσταση θα δοθεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, κοντά στο λιμανάκι της Μακρονήσου και συγκεκριμένα μπροστά από το κτίριο των Αρτοκλιβάνων, ένα επιβλητικό κτίριο που προοριζόταν να λειτουργήσει ως μουσείο (κάτι που δεν έγινε), ως εκ τούτου τα σημάδια του χρόνου κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Πριν και μετά την παράσταση θα προβάλλονται βίντεο σχετικά με την ιστορία της Μακρονήσου, ενώ θα ακούγονται διάφορες σπάνιες και ανέκδοτες μουσικές εκτελέσεις έργων του Μίκη Θεοδωράκη.

Το «Ποιος τη ζωή μου…» δίνεται δωρεάν για τους θεατές με δελτία εισόδου. Για κάθε δελτίο καταβάλλεται το ποσό των 12€, που αντιστοιχεί στην ακτοπλοϊκή μεταφορά από Λαύριο προς Μακρόνησο και επιστροφή (κάθε άτομο μπορεί να προμηθευτεί μέχρι 4 δελτία των 12€, ενώ σε όλα τα δελτία θα αναγράφονται τα ονοματεπώνυμα των επιβατών-θεατών, κατόχων των δελτίων). Το συμβολικό ποσόν των 12€ που καταβάλλεται, αντιστοιχεί κατά κύριο λόγο στην κάλυψη μέρους των εξόδων της ακτοπλοϊκής μεταφοράς των θεατών και του εξοπλισμού της παράστασης από το Λαύριο προς τη Μακρόνησο με επιστροφή (σημειώνουμε ότι όλοι οι ηθοποιοί και οι συντελεστές της παράστασης συμμετέχουν αφιλοκερδώς). Σε κάθε δελτίο αναγράφεται η ώρα αναχώρησης και επιστροφής του πλοίου για κάθε επιβάτη-κάτοχο του δελτίου. Οι ώρες αναχώρησης και επιστροφής θα τηρηθούν αυστηρά και δεν θα επιτρέπονται αλλαγές.

Πριν από δέκα χρόνια

Είχαν «αναστηθεί» και οι νεκροί

Δεν είχαν αγαλλιάσει μονάχα οι ζωντανοί. Είχαν «αναστηθεί» και οι νεκροί, όπως είχε υποσχεθεί ο Μίκης Θεοδωράκης για τις συναυλίες που είχαν δοθεί στις 29, 30 και 31 Αυγούστου 2003 στη Μακρόνησο.
Η μνήμη και το τραγούδι του συνθέτη είχαν φέρει στις ψυχές των θεατών, μέσα από τη μνήμη και τη μέθεξη, τον Γιάννη Ρίτσο, τον Μάνο Κατράκη, τον Τάσο Λειβαδίτη, τόσους και τόσους Μακρονησιώτες. Ηταν μια τεράστια δικαίωση που έλαβαν στο όνομα των δεκάδων χιλιάδων κρατουμένων της Μακρονήσου: το δικό τους έργο να απλώνεται στο νησί και στις καρδιές και τα «έργα» αυτών που τους είχαν στερήσει την ελευθερία να έχουν καταρρεύσει προ πολλού, τα ονόματά τους να έχουν βουλιάξει στο άγνωστο και η πράξη τους να έχει στιγματιστεί ως μία από τις πλέον επαίσχυντες του 20ού αιώνα.
Οι συναυλίες είχαν γίνει με την υποστήριξη του υπουργείου Αιγαίου και πρωτοβουλία του Νίκου Σηφουνάκη, με σκοπό να τιμήσουν όσους δοκιμάστηκαν στο κολαστήριο.