Νίκος Ανδρουλάκης: Επιλογή ανανέωσης ή απλώς «Αντί- Τσίπρας»;

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Ο 33χρονος Νίκος Ανδρουλάκης είναι το σχεδόν απόλυτο φαβορί για να «πάρει στην πλάτη» του, από τη θέση του Γραμματέα, τον βαριά λαβωμένο κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ. Πληροφορίες λένε ότι αυτό θα επικυρωθεί το αργότερο έως την ερχόμενη Τετάρτη στη συνεδρίαση της νέας κεντρικής επιτροπής με την σύνθεση που προέκυψε από το πρόσφατο «παράξενο» συνέδριο του κινήματος. Οι πιο ψύχραιμοι λένε πως αν σταθούν μονάχα στην ανάγνωση ότι «ο Νίκος Ανδρουλάκης

είναι ο Τσίπρας του ΠΑΣΟΚ» τότε ακόμα και αυτή η επιλογή μπορεί όχι μόνο να μην αντιμετωπίσει το αδιέξοδο, αλλά να το περιπλέξει ακόμα περισσότερο.

Οι ίδιοι άνθρωποι λένε πως αν η επιδίωξη είναι μόνο η πρόσχαρη απάντηση στο… «φαινόμενο Τσίπρας» τότε οι ίδιες κομματικές επιλογές με το παρελθόν θα επικρατήσουν, το ΠΑΣΟΚ θα καταδιώκεται από τον ίδιο «σαρκοβόρο» κυβερνητισμό και θεωρητικά σε ένα μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα θα ψάχνει ξανά άλλο πρόσωπο που θα απαντήσει σε ένα άλλο φαινόμενο που θα πορέψει μετά από λίγο η περισσότερο καιρό. Είναι αλήθεια πως αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδωσε το πράσινο φως για την ανάδειξη του νεαρού παλιού συνεργάτη του στο νούμερο δύο της κομματικής ιεραρχίας, αυτό δίνει ένα σήμα και αποτυπώνει προθέσεις. Οι προθέσεις αυτές ωστόσο μοιάζουν σαν ένας πειθαναγκασμός απ την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και δεν αφορούν κάποια πηγαία έμπνευση η κάποια «γονιδιακή» πρόθεση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Θα είναι απλώς μια απάντηση στον «καθημερινό του εφιάλτη» του, που προσωποποιεί ο Αλέξης Τσίπρας. Και τούτο γιατί οι πληροφορίες επέμεναν πως η πρώτη σκέψη του Ευάγγελου Βενιζέλου ήταν η προώθηση για τη θέση του γραμματέα του «παλαιοκομματικού» Πάρι Κουκουλόπουλου. Αυτό βεβαίως θα σήμαινε εμμονή σε τακτικές, νοοτροπίες και μεθόδους όμοιες με αυτές που ταύτισαν τη μοίρα του ΠΑΣΟΚ με την μοίρα του τόπου και οδήγησαν και τα δύο στη κατάρρευση.

Η πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, για ασυμβίβαστο της ιδιότητας του μέλους της κεντρικής επιτροπής με την ιδιότητα των ευρωβουλευτών η των διοικητών ΔΕΚΟ, έδωσε ένα στίγμα της κοσμοθεωρίας του νεαρού πολιτικού μηχανικού. Και βεβαίως οδήγησε στη τριβή μέχρι τα όρια της ρήξης στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η πρόταση αποτυπώνει πραγματικά μια συνολική κοσμοθεωρία η ήταν ακόμα ένα τέχνασμα με στόχο να δείξει ότι ο κ. Ανδρουλάκης εκπροσωπεί την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ ενώ στη πραγματικότητα θέλει απλός να διαβολίσει με πρόσκαιρα «τρικ» την παλιά φρουρά που δείχνει να ισοπεδώθηκε μαζί με το όραμα που περιέφερε.