Μηνύματα του «Ψηλού» από την Πόλη

Του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σελίδες ζωής ξεφύλλισε και στην Τουρκία ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο Νέστωρας της Ελληνικής Δημόσιας ζωής θυμήθηκε πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις που τον δένουν με τη γείτονα χώρα στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Κωνσταντινούπολη, ως προσκεκλημένος της λέσχης Bab-I Ali, και παραχώρησε συνέντευξη στο Τουρκικό Πρακτορείο Ειδήσεων ANADOLU. Ο Έλληνας πρώην πρωθυπουργός έφερε στη σκέψη του στιγμές του 1967 όταν λόγω της στρατιωτικής χούντας, συνελήφθη από το καθεστώς και

διέφυγε κρυφά στη Τουρκία. «Είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στην Τουρκική πλευρά, στους φίλους Τούρκους. Προετοιμάζοντας την απόδραση μου είχα επικοινωνήσει μέσω του τελευταίου Έλληνα Υπουργού των Εξωτερικών πριν την δικτατορία, Ναυάρχου Τούμπα, με την Άγκυρα και ρώτησα αν θα μπορούσα σε περίπτωση ανάγκης, να φύγω, μέσω Τουρκίας. Έλαβα καταφατική απάντηση. Έτσι, μια νύχτα του Αυγούστου του 1968 διέσχισα το φουρτουνιασμένο Αιγαίο με ένα μικρό σκάφος 10 μέτρων, έφτασα στο Τσεσμέ και έπειτα πέρασα στην Σμύρνη. Τηλεφώνησα στο προσωπικό τηλέφωνο του ΥΠΕΞ Ihsan Sabri Caglayangil, τον ειδοποίησα για την άφιξή μου και μέσα σε λίγη ώρα κινητοποιήθηκε ο κρατικός μηχανισμός. Είχα τότε ζητήσει δικαίωμα διόδου και μυστικότητα. Δυστυχώς, από δικό μου λάθος, οι Τούρκοι δημοσιογράφοι με αντελήφθησαν.»

Ο πρώην πρωθυπουργός έστειλε όμως και μηνύματα για το δέον γενέσθαι από εδώ και πέρα στις σχέσεις των δυο χωρών. Ο Κ. Μητσοτάκης, θύμισε, ότι ως πρωθυπουργός, το Φεβρουάριο του 1992 συναντήθηκε με τον φίλο και ομόλογο του, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, στο Νταβός όπου πετύχανε μια βασική συμφωνία, “πως πρέπει να επιδιώξουμε να λύσουμε φιλικά τις διαφορές μας, με διάλογο που θα στηρίζεται στις εξής βασικές αρχές: τον αμοιβαίο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και των συνόρων των δύο χωρών, τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών που και οι δύο πλευρές είχαμε υπογράψει και τον σεβασμό των αρχών του διεθνούς δικαίου”. Ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος πιστεύει ότι η εξεύρεση λύσης στις διμερείς μας διαφορές είναι δυνατή, τονίζει πως:

«Αρκεί και οι δύο κυβερνήσεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να επιδείξουν πολιτική γενναιότητα και να απευθυνθούν στους λαούς τους με ειλικρίνεια. Υπάρχει ασφαλώς η δαμόκλειος σπάθη του Κυπριακού, η παράταση της εκκρεμότητας, του οποίου εξακολουθεί να δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα.» Και αυτό πρέπει να επιλυθεί, και η επίλυσή του εξαρτάται, εν πολλοίς, από την Τουρκική πολιτική, κατέληξε.