Λύσεις απελπισίας…

Λένε ότι ο άνθρωπος χάνει την αξιοπρέπειά του, όταν παλεύει καθημερινά να μείνει ζωντανός κάτω από άθλιες συνθήκες. Μήπως αυτό συμβαίνει και τώρα; Η κοινωνική και οικονομική κρίση έχουν αναγκάσει τον κόσμο να ξεπεράσει τα όρια προ πολλού.
Kάποιοι συμπολίτες μας δεν έχουν σπίτι, άλλοι δεν έχουν λεφτά, δεν έχουν ούτε τα προς το ζην. Βρίσκουν λύσεις μέσα στην απελπισία τους και η δική τους κραυγή αγωνίας ταράζει την κοινωνική συνοχή, όση έχει απομείνει. Η μείωση των δαπανών, όμως, γίνεται εις βάρος της υγείας και της εκπαίδευσης, με πρώτα «θύματα» τους πολίτες που αντιμετώπιζαν ούτως

ή άλλως προβλήματα.
Η ζωή μίας νέας κοπέλας κρέμεται κυριολεκτικά από μία κλωστή. Ο πατέρας ζητά απεγνωσμένα να μη σταματήσουν να της χορηγούν τα φάρμακα και οι σκηνές πόνου γίνονται πρώτο θέμα συζήτησης. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο πατέρας στην Πάτρα δεν άντεξε άλλο και ξέσπασε, καθώς έκοψαν τα φάρμακα από την άρρωστη κόρη του και την αφήνουν να αργοσβήνει. Μέσα στην απελπισία του ο γονιός έφτασε στο σημείο να φωνάζει μέσα στο νοσοκομείο: «Ή δώστε μου τα φάρμακα ή δώστε μου άδεια να κάνω ευθανασία στην κόρη μου».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο «Παρασκήνιο» του Σαββάτου που κυκλοφορεί…