Καρκινοπαθείς δίνουν το φάρμακό τους σε άλλους για να σώσουν ζωές

Τσακίζει κόκαλα η ιστορία, ενός ανασφάλιστου ασθενή, ο οποίος δεν μπορεί να λάβει τη θεραπεία του, που διηγούνται οι γιατροί του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού.

Οι ίδιοι αναρωτιούνται: «πώς είναι δυνατόν να μην έχει παρέμβει εισαγγελέας».

Η ιστορία που διηγούνται είναι πρόσφατη. «Τη Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου, εθελοντής γιατρός μας, βρήκε μια ηλικιωμένη κυρία να τον περιμένει με μάτια εμφανώς πρησμένα από το κλάμα. Η γυναίκα απευθύνθηκε στον ιατρό λέγοντας: “Γιατρέ, είσαι η μόνη μου ελπίδα”. Η “μόνη ελπίδα” σε τι; Η μόνη ελπίδα να πάρει ο 23χρονος, ανασφάλιστος εγγονός

της, που πάσχει από χρόνια μυελογενή λευχαιμία, το απαραίτητο φάρμακο GLIVEC, το κόστος του οποίου ανέρχεται σε περίπου 2.000 ευρώ το μήνα. Η μόνη ελπίδα για τη φτωχή οικογένεια, αφού αδυνατεί να καλύψει το κόστος που απαιτείται για να διατηρηθεί ο νέος στη ζωή. Η ζωή του 23χρονου διατρέχει άμεσο κίνδυνο, αφού εδώ και πολλές ημέρες δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει την απαραίτητη θεραπεία».

Οι γιατροί απευθύνθηκαν στους αρμοδίους του υπουργείου Υγείας, οι οποίοι _ όπως καταγγέλλουν _ σιωπούν. Σημειώνουν ωστόσο, ότι οι ίδιοι μέσα σε μία μόλις μέρα εξασφάλισαν την αγωγή του 23χρονου για ένα μήνα, με ένα μοναδικά συγκινητικό τρόπο. Δύο ασθενείς που λαμβάνουν κι αυτοί την ίδια αγωγή, αποφάσισαν μετά την ανακοίνωση του προβλήματος, να δώσουν δέκα χάπια ο ένας και είκοσι χάπια ο δεύτερος για να μπορέσει ο ασθενής να εξασφαλίσει «ζωή ενός μήνα».

«Αυτό αποτελεί το ουσιαστικό, το μεγαλειώδες μήνυμα της αλληλεγγύης», προσθέτουν. «Να δίνει το πανάκριβο φάρμακό του ο ένας ασθενής στον άλλο, κόβοντας λίγο από το δικό του νήμα που τον κρατά ζωντανό».