Γέλιο μέχρι Δακρύων…

Σοβαρότητα δεν είναι η έλλειψη χιούμορ. Σοβαρότητα είναι η ικανότητα να διαχωρίζεις τις στιγμές που το χιούμορ είναι χρήσιμο από εκείνες που απαιτούν λεπτομερή προσεκτική διαχείριση κι ευαισθησία.

Στην Ελλάδα δυστυχώς λείπει τόσο η σοβαρότητα όσο και το χιούμορ.

Όταν ένας Εισαγγελέας επικαλείται «φόρτο εργασίας» και αφήνει στην φυλακή επί 30 μήνες έναν κατηγορούμενο χωρίς να του απαγγελθεί κατηγορία δεν κάνει χιούμορ, είναι σοβαρός.

Όταν ο ίδιος Εισαγγελέας την Παρασκευή το μεσημέρι στις 3 φεύγει από το γραφείο

του για να περάσει ήρεμος, γαλήνιος και εφησυχασμένος το σαββατοκύριακο με την οικογένειά του τότε όλοι έχουμε δικαίωμα να χαχανίζουμε.

Όταν ο ίδιος δικαστικός λειτουργός υπογράφει και εγκρίνει πολυήμερες άδειες για καταδικασμένους πολλές φορές σε ισόβια φυλάκιση που έχουν ληστέψει, σκοτώσει, καταστρέψει, τότε όλοι γελάμε μέχρι δακρύων…

Οι δικαστές που αποφασίζουν επιλεκτικά τη φυλάκιση επιχειρηματιών και στελεχών επιχειρήσεων για να δώσουν στην κοινή γνώμη την εικόνα της αδέκαστης δικαιοσύνης είναι οι ίδιοι που διεκδικούν αναδρομικά εκατομμύρια Ευρώ από το Ελληνικό Κράτος. Αυτό είναι σοβαρό.

Το Ελληνικό Κράτος για να συντηρήσει το πελατειακό, τυπολατρικό γραφειοκρατικό του μέγεθος κούρεψε χωρίς αιδώ τα ομόλογα των ελλήνων όχι των ξένων δανειστών. Αυτό είναι σοβαρότητα.

Οι Έλληνες Δικαστές ζητούν από το Κράτος να ακυρώσει τις μειώσεις των δικών τους μισθών –γιατί είναι αντισυνταγματικές- αλλά ταυτόχρονα θεωρούν νόμιμες και σύμφωνες με το Σύνταγμα τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων όλων των υπολοίπων Ελλήνων που έχουν χάσει βιαίως το 30% του εισοδήματός τους … Αυτό είναι χιούμορ…

Όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκφράζει τις ενστάσεις του για τα Μνημόνια και τις οδυνηρές πολιτικές που συνεπάγονται, αυτό είναι σοβαρότητα. Είναι αφορμή για προβληματισμό, συζήτηση και αναζήτηση εναλλακτικών επιλογών.

Όταν ο ίδιος άνθρωπος κλείνει την μύτη του και απειλεί σαν μικρό παιδί ότι αν δεν του κάνουν τα χατίρια θα «σκάσει», τότε το χιούμορ περισσεύει…

Όταν λίγο αργότερα, ο πολιτικός αρχηγός αποφασίζει να απέχει από τις δημόσιες εκδηλώσεις για την ανάληψη της ευθύνης της Ευρωπαϊκής Προεδρίας από τη χώρα του, γιατί δεν ανέχεται να συνυπάρχει με όλους εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας του -ενώ ταυτόχρονα διεκδικεί την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής- τότε τα δάκρυα αναβλύζουν αβίαστα επειδή το γέλιο δεν αρκεί…

The post Γέλιο μέχρι Δακρύων… appeared first on Paraskhnio.gr.