Αργύρης Σαλιαρέλης: Τα διαμάντια ήταν… δανεικά

Γράφει ο Άρης Σπίνος

Η εποχή Κοσκωτά έφερε στη ζωή μας και τον πολυτάραχο βίο του Αργύρη Σαλιαρέλη. Κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξή του μέχρι που μάθαμε πως έγινε ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού, ύστερα από ιδιωτικό συμφωνητικό που παρουσίασε στο Πρωτοδικείο Αθηνών και στο οποίο φέρεται ότι ο Κοσκωτάς του παραχωρούσε το σύνολο των μετοχών του. Φυσικά, το συμφωνητικό αυτό ο Κοσκωτάς

ουδέποτε το αναγνώρισε και το χαρακτήρισε πλαστό. Ο Αργύρης Σαλιαρέλης όμως προσέφυγε στη δικαιοσύνη, η οποία θεώρησε πως η υπογραφή του Κοσκωτά ήταν πραγματική. Την απόφαση του δικαστηρίου είχε προσβάλει τότε ο πατέρας του σημερινού προέδρου της «ΠΑΕ Ολυμπιακός», Μιλτιάδης Μαρινάκης. Το δικαστήριο απεφάνθη υπέρ του Σαλιαρέλη.
Ο Σαλιαρέλης, όταν έγινε γνωστός, συστήθηκε παντού ως έμπορος διαμαντιών με ιδιόκτητα αδαμαντορυχεία στα μακρινά βουνά της Αφρικής.
Ο πύργος, στην άκρη της Αίγινας, που ξεχωρίζει ως εκθαμβωτική κατοικία μόλις το πλοίο πλησιάσει το λιμάνι και όπου κατοικούσε ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος, Ζαΐμης, που αργότερα πέρασε στον Αλέξανδρο Τσακαλότο, αποτελεί σήμερα την «οικογενειακή φωλιά» του αμφιλεγόμενου επιχειρηματία. Οι δικαστικές περιπέτειες του Σαλιαρέλη, τον Ιούνιο του 1993 τον έκαναν ακόμα πιο γνωστό. Τότε έγινε και το deal μεταβίβασης των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Κοσκωτάς, ύστερα από την αποδεδειγμένη πλέον κατάχρηση της Τράπεζας Κρήτης περίπου 3 δισ. δραχμών που είχε κάνει, αντιμετωπίζει προβλήματα και κινδυνεύει με προφυλάκιση.

Μέσω… Κορυδαλλού «έπιασε» λιμάνι

Το ιδιωτικό αεροπλάνο του Αργύρη Σαλιαρέλη με πιλότους το ζεύγος Θραφτ, προθυμοποιείται να τον φυγαδεύσει στο εξωτερικό. Φυσικά ο Σαλιαρέλης στο δικαστήριο ισχυρίστηκε ότι δεν είχε καμία σχέση μ’ αυτό και πως την πρωτοβουλία την πήραν μόνοι τους οι πιλότοι, αφού δωροδοκήθηκαν από τον Κοσκωτά. Ο ανακριτής, όπως φυσικά και όλη η Ελλάδα, δεν τον πίστεψε και του έδειξε το δρόμο προς τις φυλακές Κορυδαλλού, στην αρχή με προφυλάκιση και αργότερα με δέκα χρόνια κάθειρξη.
Όπως διηγείται μεταξύ ούζου και ελιάς ο ίδιος ο Σαλιαρέλης σε φίλους του, την προηγούμενη μέρα που ήταν να πάει στον ανακριτή τηλεφώνησε σε πασίγνωστο πολιτικό προκειμένου να τον ρωτήσει, μιας και ήταν φίλοι, αφού υπήρξε χρηματοδότης του «αν έχει κάνει κάτι για αύριο». Το τηλέφωνο το σήκωσε η σύζυγος του πολιτικού, που η ίδια σήμερα δεν είναι στη ζωή. Ο Σαλιαρέλης με άνετη φωνή και παίρνοντας δύναμη από τη σιγουριά της φιλίας των δύο ανδρών της λέει: «Θέλω να ενημερώσετε τον πρόεδρο ότι αύριο είναι η ημέρα που παρουσιάζομαι στον ανακριτή». Η αγέρωχη και στιβαρή, έμπειρη φωνή της «γυναίκας σκιάς» του πασίγνωστου πολιτικού τού απάντησε κοφτά και χωρίς ν’ αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης στα λόγια της. «Αργύρη, μην ανησυχείς. Ο πρόεδρος δεν σ’ έχει ξεχάσει». Φαίνεται όμως πως όχι μόνο απλά τον είχε ξεχάσει, αλλά τον είχε παραξεχάσει. Τα δέκα χρόνια κάθειρξης ήταν καταπέλτης για τον Αργύρη. Η παρουσία του στον ανακριτή το επόμενο πρωί κράτησε μόνο δέκα λεπτά. Με ομόφωνη απόφαση εισαγγελέα και αν