«Αλεσαν» στο μύλο 100 εκατ.

Του Γιάννη Ντάσκα

Στη χώρα μας, μεγάλα σκάνδαλα εκτυλίσσονται στον χώρο της «φιλανθρωπικής δραστηριότητας» και είναι μεγάλη η έκπληξη ότι τα σκάνδαλα προχωρούν και μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας.
Κορυφαίο χαρακτηριστικό του σκανδάλου τα κληροδοτήματα προς ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στον κοινωνικό χώρο (Ερυθρός Σταυρός) ή στον εκκλησιαστικό χώρο. Πριν από χρόνια, είχαμε αποκαλύψει ότι κληροδοτήματα προς τη Μητρόπολη Κορινθίας κατευθύνονταν στην… οικονόμο Λούλα.
Στα Γιάννενα το σκάνδαλο των κληροδοτημάτων είναι διαχρονικό και κανείς δεν του βάζει «χέρι», γιατί η τοπική Μητρόπολη

έχει καταφέρει να καταστεί από χρόνια πολύ πλούσια με κληροδοτήματα και άλλες δραστηριότητες και κατάφερε να διατηρήσει στον νόμο την εξαίρεση της Μητρόπολης Ιωαννίνων έναντι οποιονδήποτε ρυθμίσεων.
Η υπηρεσία ελέγχου των κληροδοτημάτων έχει κατά καιρούς δεχθεί σφοδρά πυρά για τον τρόπο με τον οποίο (δεν) ελέγχει τη σωστή διάθεση των δωρεών και των κληροδοτημάτων και έχουν προκύψει στοιχεία για πλουτισμό διαφόρων που ενεπλάκησαν στο παρελθόν στην αλυσίδα αυτή.
Μια νέα καταγγελία αυτής της κατηγορίας κάνει τη Λούλα… Λούλη και κάνει μύλο τον Βόλο με τα κορυφαία ράσα της Μαγνησίας. Ο γνωστότατος βιομήχανος των Μύλων Βόλου, κ. Λούλης, έστειλε ένα εξώδικο στον τοπικό και, επίσης, πασίγνωστο Μητροπολίτη Ιγνάτιο και τον κατηγορεί ότι έκανε ο ίδιος και η Μητρόπολη τη χειρότερη δυνατή διαχείριση στην πολύ σημαντική δωρεά των 100 εκατομμυρίων δραχμών που είχε κάνει το 2000 για να γίνει έργο στη μνήμη της μητέρας του.
Πέρασαν 13 χρόνια και το έργο όχι μόνο δεν έχει γίνει, αλλά υπάρχουν και ζητήματα για την τύχη των χρημάτων που είχε δώσει. Στο εξώδικο, το οποίο δημοσιεύουμε, ο κ. Λούλης γράφει διά της δικηγόρου του κ. Καπελάνου-Αλεξανδρή ότι δεν έχει άλλη υπομονή για το έργο της… Αγίας Υπομονής και ανακαλεί τα πάντα.
Η απάντηση του δικηγόρου της Μητρόπολης στην ουσία είναι… άλλα λόγια για να αγαπάμε αλλήλους. Στο τέλος, εμπλέκει και μια παλαιότερη «αμαρτία», την επένδυση στις Νηές για να γίνουν οι Μεσογειακοί Αγώνες. Η επένδυση ματαιώθηκε και έτσι δεν υπήρχαν χρήματα για να γίνει έστω ένα απλό «Κέντρο Αποκατάστασης και Κλειστής Θεραπείας». Διότι, λέει, δεν έφταναν τα 100 εκατομμύρια της δωρεάς.
«Σχεδιασμός ήταν το ποσό αυτό (100 εκατ. δραχμές) να χρησιμοποιούνταν μαζί με αρκετά μεγαλύτερο κεφάλαιο που θα διέθετε η Μητρόπολη, προερχόμενο από την αξιοποίηση της έκτασης στις Νηές. Το ζήτημα της επένδυσης στις Νηές είχε τη γνωστή καθυστέρηση, όχι με ευθύνη της Μητρόπολης, ενώ σήμερα, οκτώ χρόνια μετά ακόμα, δεν έχει ξεκαθαρίσει το θέμα», δηλώνει ο δικηγόρος της Μητρόπολης κ. Βασιλικός.

Η επένδυση
Η «Ελευθεροτυπία» το 2009 το είχε παρουσιάσει ως «Το Βατοπέδι της Μαγνησίας» και μεταξύ άλλων έγραφε υπό τον τίτλο «Το Βατοπέδι πάει νότια», τα εξής: «Η Ιερά Μονή Ξενιάς και η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος, αφού αντάλλαξαν εκτάσεις, αποφάσισαν να βαδίσουν στα σίγουρα βήματα του Εφραίμ. Με την έγκαιρη επιφοίτηση του Αγ. Πνεύματος αποφάσισαν να προχωρήσουν σε διαγωνισμό πουλώντας την έκταση που θεωρούσαν ότι κατείχαν. Το 2003-2004 βγαίνει μια προκήρυξη της Ι.Μ. Δημητριάδος, που λέει ότι πουλάει μια έκταση στις Νηές με τον ανεξήγητο τότε όρο “για δημιουργία γκολφ”. Τον διαγωνισμό κερδίζει το 2004 η εταιρεία Golfing Developments Α.Ε. Τα συμβόλαια δεν έγιναν, όμως, τότε. Τον Ιούνιο του 2006, κι ενώ πλησιάζει η επιλογή πόλης για τους Μεσογειακούς Αγώνες, υποψήφια είναι μόνο η Πάτρα. Δεκαπέντε μέρες πριν τις εκλογές στην Ολυμπιακή Επιτροπή ο κ. Ισίδωρος Κούβελος τηλεφωνεί στον διευθύνοντα σύμβουλο της Διεθνούς Επιτροπής Μεσογειακών Αγώνων κ. Γερόλυμπο και ζητά να καταθέσει φάκελο και ο Βόλος (σύμφωνα με τηλεγράφημα του ΑΠΕ, όπως αποκάλυψε η Free Sunday). Φτιάχνεται ο φάκελος μέσα σε 15 μέρες και πάλι ως εκ θαύματος κερδίζουν ο Βόλος και η Λάρισα τους Αγώνες. Μέσα σε ένα μήνα, η εταιρεία Dolphin Capital Investors Ltd αγοράζει τη νικήτρια του διαγωνισμού εταιρεία Golfing. Τότε συντάσσονται κομμάτι κομμάτι τα πρώτα συμβόλαια με την ήδη αγορασμένη Golfing και παράλληλα με προσύμφωνα εξασφαλίζεται για αγορές ή μακροχρόνιες ενοικιάσεις ολόκληρη η έκταση. Τον Νοέμβριο συμπτωματικά γίνεται πρόεδρος της επιτροπής Μεσογειακών Αγώνων ο Ι. Κούβελος, ενώ στο ίδιο διάστημα ολοκληρώνονται τα δέκα συμβόλαια. Μέχρι τις αρχές του 2007, όλη η έκταση είτε με αγορά είτε με τροποποιήσεις στις εκμισθώσεις (από 30 χρόνια σε 99) εξασφαλίζεται από την εταιρεία Dolphin, ενώ και πάλι συμπτωματικά η Ελλάδα κερδίζει τους Μεσογειακούς.
Η μισή έκταση στις Νηές (η ασφαλέστερη ιδιοκτησιακά) που θεωρείται καλλιεργήσιμη είναι αγορασμένη, ενώ η άλλη μισή που χαρακτηρίζεται δασική απλά μισθώθηκε από την εταιρεία (για ευνόητους λόγους). Στα συμβόλαια, εκτός των άλλων, υπάρχει όρος να δοθούν τα χρήματα (πλην μικρών ποσών που πληρώθηκαν με τα συμβόλαια) από την εταιρεία μόλις στο τέλος 2011. Γιατί, άραγε; Πού ξανακούστηκε να δίνονται χρήματα αγοράς ακινήτου πέντε χρόνια μετά;».

«Δεν τηρήθηκαν τα συμφωνηθέντα κατά πάγια τακτική της Μητρόπολης»

Πρέπει να σημειώσουμε με έκπληξη και απορία ότι ο κ. Λούλης γνωρίζει και τις δυο πλευρές άριστα. Ηταν στο Αγιο Ορος ως διοικητής με τοποθέτηση από τον Κων. Μητσοτάκη και θεωρείται πολύ φιλικά προσκείμενος στην οικογένεια Μητσοτάκη.
Γράφει, λοιπόν, στο εξώδικό του, μεταξύ άλλων: «Στις 30-04-2013 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του β’ εξ υμών, στην έδρα της α’ εξ υμών, με την πληρεξουσία μου δικηγόρο κ. Ελισάβετ Καπελάνου – Αλεξανδρή, η οποία υπογράφει την παρούσα. Η συνάντηση αυτή έγινε κατόπιν προσυνεννοήσεως και σκοπό είχε να εκθέσει η πληρεξουσία μου δικηγόρος προς τον β’ εξ υμών τις απόψεις μου, για τελευταία φορά πριν την ανάληψη εκ μέρους μου συγκεκριμένων νομικών ενεργειών, σχετικά με το τοις πάσι γνωστό θέμα της ατυχούς δωρεάς μου προς την Μητρόπολή Σας, εις μνήμην της αειμνήστου μητρός μου Εύης Λούλη, η οποία τελικά δημιούργησε μόνον πόνο και απογοήτευση, τόσον στην οικογένειά μου, όσον και σε μένα τον ίδιο, ενώ ο καλοπροαίρετος αρχικός μου στόχος ήταν να κάνω ένα έργο για να απαλύνω τον ανθρώπινο πόνο.
Κατά την ίδια συνάντηση, ο β’ εξ υμών εκθέσατε τις απόψεις Σας για το ίδιο θέμα, στην πληρεξουσία μου δικηγόρο, η οποία την επομένη ημέρα της συναντήσεως έλαβε από Εσάς στο κινητό της τηλέφωνο δι’ οπτικοποιημένου μηνύματος… τρεις φωτογραφίες της σημερινής κατάστασης του βρεφονηπιακού σταθμού της Αγριάς και έχω να Σας εκθέσω τα ακόλουθα:
Κατ’ αρχήν, εγώ κατηγορηματικά αρνήθηκα έστω και να μου αποστείλει η πληρεξουσία μου δικηγόρος τις φωτογραφίες του βρεφονηπιακού σταθμού, ή έστω και να τις δω σε συνάντησή μας, που ακολούθησε, τονίζοντάς της ότι ουδόλως πλέον με ενδιαφέρει το θέμα αυτό, για τους εξής λόγους:
● Μετά την οριστική εγκατάλειψη της υλοποιήσεως του ‘‘ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΛΕΙΣΤΗΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΕΥΗΣ ΛΟΥΛΗ ‘‘Η ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ’’, εξ αποκλειστικής υπαιτιότητος του β΄ εξ υμών, (με τη δικαιολογία ότι υπεύθυνη για την μη πραγματοποίηση του έργου αυτού είναι η… ελληνική γραφειοκρατία (!) την οποία… αγνοούσατε δήθεν ο β’ εξ ημών ως Μητροπολίτης (!) και επί δέκα ολόκληρα χρόνια (!) δεν μπόρεσε… να την αντιμετωπίσει.
Μετά από αυτήν την απαράδεκτη δικαιολογία, με βάρος ψυχής και κατ’ ανάγκην, δέχθηκα, αντ’ αυτού, να γίνει ο βρεφονηπιακός σταθμός Αγριάς, υπό τις εξής, όμως, απαρέγκλιτες προϋποθέσεις:
● Για την κατασκευή, που αφορούσε το βρεφονηπιακό σταθμό αυτόν, (προϋπολογισμοί, επιλογή εργολάβου, επίβλεψη, καταβολές αμοιβών, χρονικές δεσμεύσεις, έλεγχος για την ασφάλεια των παιδιών με πρώτιστο το αντιπλημμυρικό έργο, καθότι το κτίριο αυτό βρίσκεται πάνω σε ρέμα, το οποίο κατόπιν δυνατής βροχόπτωσης μετατρέπεται σε επικίνδυνο χείμαρρο), θα έπρεπε να γίνονται τα απαραίτητα συμβούλια, κατά τα οποία θα διατυπώνονταν όλες οι σχετικές προτάσεις, θα αναλαμβάνονταν οι δεσμεύσεις, θα εγκρίνονταν οι προϋπολογισμοί του έργου και κάθε συμφωνία, που θα αφορούσε στο σταθμό θα έπρεπε να είναι προϊόν συναπόφασης και να διατυπώνεται γραπτώς.
Κανένα τέτοιο συμβούλιο δεν έλαβε χώρα και συνεπώς παραβιάσθηκε η βασικότερη προϋπόθεση, που είχε τεθεί.
Η ίδια άλλωστε τακτική για τα συμβούλια αυτού του τύπου είχε συμφωνηθεί να τηρηθεί και για το Κέντρο ‘‘Η ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ’’ και ουδέποτε, από το 2000, πραγματοποιήθηκε τέτοιο συμβούλιο, που να αφορά στο Κέντρο, ή και αν πραγματοποιήθηκε εγώ ως δωρητής ουδέποτε προσκλήθηκα, παρά τη ρητή δέσμευση του β’ εξ υμών ότι ουδεμία δαπάνη θα γινόταν χωρίς κοινή συνεννόησή μας και όλες οι αποφάσεις θα λαμβάνονταν από κοινού και φυσικά για όλα αυτά θα κρατούνταν τα απαραίτητα πρακτικά, τα οποία απαραιτήτως θα υπογράφονταν από εμάς.
Είναι γεγονός ότι από την καταβολή του σοβαρού για την εποχή εκείνη ποσού των 100.000.000 δρχ. το έτος 2000, σε απολύτως κανένα συμβούλιο δεν εκλήθην να συμμετέχω ως δωρητής και απολύτως καμία οικονομική ενημέρωση οποτεδήποτε μου δόθηκε μέχρι και σήμερα.
- Σύμφωνα με την αρχική εκτίμηση του Πατέρα Δαμασκηνού για τον βρεφονηπιακό σταθμό της Αγριάς, τον Μάρτιο του 2012, ο προϋπολογισμός του έργου ήταν ότι δεν θα υπερέβαινε το ποσόν των 300.000,00 ευρώ, δηλαδή ισόποσον της αρχικής δωρεάς μου.
- Το έργο της αποπερατώσεως θα είχε ολοκληρωθεί σε διάστημα έξι μηνών, δηλαδή μέχρι τον Οκτώβριο του έτους 2012, καθότι ο σκελετός και οι τοίχοι προϋπήρχαν.
- Τέλος, τελευταία προϋπόθεση για μένα, ουδόλως, όμως, ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις προηγούμενες, ήταν να γίνει δεκτή από την Ιερά Μητρόπολη η επιθυμία μου -να καταβληθεί από την δωρεά μου- το ποσόν των 30.000,00 ευρώ σε δόσεις, για τη δαπάνη συγκεκριμένου τέμπλου στον Ναό της Αγίας Αννης.
Με το ποσόν αυτό, όπως σας είχα γράψει σε σχετική επιστολή μου (το οποίο ήταν ουσιαστικά λιγότερο και από το 10% των τόκων επί της δωρεάς μου), θα γινόταν τελικά ένα μικρής δαπάνης έργο, που θα ήταν, όμως, εντός των πλαισίων της αρχικής μου επιθυμίας.
Δηλαδή κάτι έξω από την λογική του β’ εξ υμών, αφού το έργο, που επιλέξατε τελικά να γίνει, είναι ένα έργο παροχής υπηρεσιών επί πληρωμή, από τους ανθρώπους στους οποίους θα παρασχεθούν οι υπηρεσίες. (Εξάλλου, κάτι ανάλογο είχατε προτείνει ο β΄ εξ υμών, προ διετίας, για ξενώνα επ’ αμοιβή, έναντι του Νοσοκομείου Βόλου, κάτι, που εγώ είχα ασφαλώς απορρίψει, διότι δεν συνάδει με την έννοια της δωρεάς μου).
Ας μη διαλάθει της προσοχής κανενός ότι στο Ιδρυμα – «πρότυπο», στο οποίο οδηγήσατε εμένα ο β΄ εξ υμών, στις 17-07-2000, (Αγιος Παντελεήμονας – Σπάρτη), οι οικογένειες των νοσηλευομένων παιδιών δεν κατέβαλαν οποιοδήποτε τίμημα.
Γεγονός είναι ότι για άλλη μία φορά τίποτε από τα ανωτέρω συμφωνηθέντα ως απαραίτητες προϋποθέσεις δεν τηρήθηκε και εγώ διαπιστώνω έκπληκτος και με βαθιά λύπη ότι αυτό είναι πλέον πάγια τακτική σας».