O Ναζισμός, ο Φασισμός και ο… κόσμος του Γκούφι!

Τον τελευταίο καιρό, επικρατεί ένας πανικός γύρω από τις έννοιες του «ναζισμού» και του «φασισμού». Βέβαια, οι λόγοι είναι κυρίως πολιτικοί και έπειτα κοινωνικοί. Αν κοιτάξει κανείς γύρω του θα διαπιστώσει ότι λόγω των δύσκολων καταστάσεων που βιώνουμε σαν χώρα σχεδόν κανείς δε νοιάζεται για το διπλανό του, παρά μόνο για τον εαυτό του.

Εντάξει δε λέω, υπάρχουν και εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα (παντού και πάντα γίνεται αυτό άλλωστε), απλώς το θέμα είναι ότι το πρόβλημα αρχίζει να γίνεται ο κανόνας.

Δυστυχώς όλο και πιο συχνά διαπιστώνω είτε ακραίες συμπεριφορές ή «ζαμανφουτίστικες»,

κάτι το οποίο μάλλον απ’ ότι φαίνεται θα πρέπει να συνηθίσω κιόλας. Αυτό είναι που με λυπεί περισσότερο. Τώρα βέβαια κάποιος μπορεί να σκεφτεί, ότι δε γίναμε τώρα τελευταία έτσι αλλά ότι ήμασταν από παλιά. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να δώσω απάντηση γι αυτό, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι ακριβώς έτσι.

Απλώς, τον τελευταίο καιρό η κατάσταση στη χώρα μας έχει ξεφύγει από πολλές απόψεις και ο κόσμος έχει απογοητευτεί. Δε βλέπεις πλέον την όρεξη, το πείσμα, την κατανόηση, την «ανθρωπιά» που θα έβλεπες από κάποιους λίγο καιρό πριν. Προτού δηλαδή ξεσπάσει η κρίση και χάσουν τη δουλειά τους, ή να βρεθούν «ταπί» εντελώς, προτού «τα σπάσουν» με το γκόμενο ή τη γκόμενα ή πολύ απλά προτού να βρεθούν χωρίς πραγματικούς φίλους…

Γιατί είναι μεγάλη υπόθεση να έχεις φίλους που να νοιάζονται για σένα, οι φίλοι είναι μια άλλη διάσταση της οικογένειας.

Κι έτσι φτάνεις σε ένα σημείο να αναρωτιέσαι: «Τι έφταιξε; Κάποιοι ήταν από πάντα αναίσθητοι και ζούσαν στον κόσμο του Γκούφι ή τώρα έγιναν;» Τώρα αποφάσισαν να τα «γράψουν» όλα κανονικά; Ναι ναι ξέρω! Υπάρχει δικαιολογία. «Κρίση, εκμετάλλευση, δεν υπάρχουν λεφτά, μου τη σπάνε οι μετανάστες, δεν γουστάρω κανέναν από τους πολιτικούς πλέον, πως μας κατάντησαν έτσι», είναι μερικές από τις φράσεις που έχω ακούσει πολλάκις.

Ναι συμφωνώ! Και εγώ τα ‘χω σκεφτεί αρκετές φορές αυτά. Στο μόνο που θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση είναι το εξής: Δε μας φταίνε οι μετανάστες. Άλλοι είναι αυτοί που μας φταίνε. Ίσως ακόμα κι ο εαυτός μας κάποιες φορές. Εκεί είναι η ουσία. Απλώς πρέπει να βρεθεί ο σωστός τρόπος να αντιμετωπιστεί το ζήτημα, γιατί όντως υπάρχει πρόβλημα και είναι και πολύ μεγάλο.

Αυτός όμως δεν είναι λόγος να πάψουμε να έχουμε ευαισθησίες, απέναντι στον οποιονδήποτε. Είτε ανήκει στη δίκη μας εθνικότητα είτε όχι.

Και για όσους δεν το ξέρουν, η 9η Νοεμβρίου είναι η διεθνής μέρα κατά του φασισμού και του αντισημιτισμού.
Ο κινηματογράφος Τιτάνια λοιπόν, στην οδό Θεμιστοκλέους, θα παρουσιάσει διάφορα κινηματογραφικά αριστουργήματα με κεντρικό θέμα τον φασισμό, από τις 8 ως τις 14 Νοεμβρίου, ένα αφιέρωμα που διοργανώνει η κινηματογραφική εταιρία New Star, καθημερινά από τις 17.00μμ. ως τη 01.00πμ.

Μπορείτε να δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες αλλά και το πρόγραμμα των προβολών αναλυτικά : http://www.tovima.gr

Και κάτι ακόμα. Πλέον βλέπω ότι εκεί πάει το πράγμα. Ν