Dulce bellum inexpertis

«Γλυκός –φαίνεται- ο πόλεμος στους άπειρους» έγραφε ο Ολλανδός ουμανιστής Έρασμος.

Δυστυχώς οι αμερικανοί δεν είναι καλοί στα Λατινικά και οι Ευρωπαίοι δεν έχουν την ικανότητα να αντισταθούν στα σχέδια των αμερικανών.

Ο Πόλεμος καίει Χρήμα. Οι Αμερικανοί τα τελευταία χρόνια έχουν τυπώσει άφθονο χρήμα και γι’ αυτό έχουν τώρα τη δυνατότητα να κάψουν μερικά δισεκατομμύρια στο βωμό των γεωπολιτικών τους συμφερόντων.

Η Ευρώπη αντιθέτως δεν έχει περίσσευμα κεφαλαίων. Στην Ευρώπη, οι κυβερνήσεις –όλες οι κυβερνήσεις- μειώνουν μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, αυξάνουν τους φόρους και προσπαθούν

απεγνωσμένα να περιορίσουν τα δημόσια ελλείμματα χωρίς να επιβαρύνουν περαιτέρω την τραυματισμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της γηραιάς ηπείρου.

Υπάρχουν αμερικανοί οικονομολόγοι που πιστεύουν ότι το τεράστιο δημόσιο –ομοσπονδιακό- χρέος που ξεπερνά το 103% του ΑΕΠ μπορεί να μειωθεί δια του πληθωρισμού. Αν αυξηθεί ο πληθωρισμός λένε, θα μειωθεί η πραγματική αξία του δημοσίου χρέους.

Σε μια αποτελεσματική οικονομία όπως η αμερικανική, η στρατηγική αυτή μπορεί και να είναι η ενδεδειγμένη. Ο Πόλεμος, κάθε πόλεμος, ακόμη και ένας πόλεμος λίγων ημερών με χειρουργικές επεμβάσεις, τρέφει τον πληθωρισμό. Ανεβάζει τις τιμές των πρώτων υλών, εκτινάσσει στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου και οδηγεί δισεκατομμύρια δολαρίων στο ασφαλές λιμάνι του χρυσού.

Αντιθέτως, η Ευρώπη δεν θέλει πληθωρισμό. Θέλει επενδύσεις στην πραγματική οικονομία που να δημιουργούν θέσεις εργασίας και προοπτική ανάπτυξης. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν τύπωσε αφειδώς χρήμα όπως έκανε η αμερικανική FED γιατί πάντα πίστευαν οι Ευρωπαίοι πως η πλεονάζουσα ρευστότητα των αμερικανών θα διοχετευθεί τελικά στην ώριμη και δεκτική ευρωπαϊκή οικονομία.

Τώρα όμως οι Ευρωπαίοι βλέπουν τους αμερικανούς να καίνε τα δολάριά τους σ’ έναν ακόμη πόλεμο, αρκετά μακριά από την αμερικανική ήπειρο, στη γειτονιά μας, αντί να τα επενδύουν στην Ευρώπη….