ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΟΥΡΑΚΗΣ

Αυτοεκπληρούμενη προφητεία..και γνώστες.

Και τώρα που κάποιοι αποχώρησαν από θέσεις «κλειδιά» που κατείχαν, άρχισαν να ανοίγουν το στόμα τους: «Γνωρίζαμε στο Ταμείο από την αρχή, ότι αυτό το πρόγραμμα ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί γιατί δεν είχαμε κανένα – κανένα – παράδειγμα επιτυχίας», είπε πρώην στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ρίχνοντας και άλλο νερό στο μύλο όλων εκείνων που υποστηρίζουν ότι «το πρόγραμμα δεν βγαίνει» και πως η μόνη οδός για την Ελλάδα είναι πια η έξοδος από την ευρωζώνη.

Και αφού

Δεν είναι ψέμα ότι αρχικά η βεβιασμένη -που συνοδευόταν μάλιστα και από εκκωφαντικό θόρυβο γύρω από τις αδυναμίες μας- απόφασή μας να προσφύγουμε στο ΔΝΤ, αμέσως μετά η μονοδιάστατη εφαρμογή του μνημονίου που «διέλυσε» το υγιές κομμάτι της ελληνικής οικονομίας και η μάλλον λανθασμένη επιλογή να προσφύγουμε στην κάλπη με τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, μας έφερε σε μια εξαιρετικά δεινή θέση σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης.

Και είναι αλήθεια ότι είναι σκληρό αυτή την περίοδο που η χώρα είναι με την πλάτη στον τοίχο και έχει προχωρήσει σε εξαντλητικές μειώσεις μισθών συντάξεων και αυξήσεις φόρων να ακούς απόψεις του τύπου η αποτυχία ήταν γνωστή από την αρχή ή πως «εάν δεν υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βοήθεια και σε αυτήν την περίπτωση, η Ελλάδα θα κήρυττε στάση πληρωμών και θα έπρεπε να αποφασίσει η ίδια για την παραμονή της στην ευρωζώνη».

Και αυτό γιατί πραγματικά δεν ξέρουμε εάν έχουν γίνει όλα όσα θα έπρεπε ή εάν εμείς οι ίδιοι πρώτα έχουμε βοηθήσει τον εαυτό μας: Πόσα χρόνια μιλάμε για τον δύσκαμπτο, δυσλειτουργικό και υπερτροφικό δημόσιο τομέα; Για την έλλειψη παραγωγικών δομών; Για τον αναξιοποίητο εθνικό πλούτο; Πόσα χρόνια; Ήμουν νιος και γέρασα…

Έγινε κάτι ουσιαστικό προς αυτή την κατεύθυνση; Όχι. Τα «εύκολα θύματα» την πλήρωσαν και πάλι. Εκείνοι που πάντα την πληρώνουν και που τώρα ακούν και τα σενάρια τρόμου για έξοδο της Ελλάδας και επιστροφή στην δραχμή.

Λέγε – λέγε όμως κάτι θα μείνει: Οικονομολόγοι, αναλυτές και πολιτικοί έχουν επιδοθεί σε έναν ατέρμονα κύκλο ανταλλαγής απόψεων, που πολλοί φοβούνται ότι προμηνύει το δυσοίωνο μέλλον του ονείρου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Και ειδικά οι συζητήσεις για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ έχουν ήδη εξαντλήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών σε αυτήν, ενώ έχουν συμβάλει στην αύξηση του κόστους δανεισμού για τους άλλους δύο «ασθενείς» του ευρωπαϊκού Νότου, την Ισπανία και την Ιταλία.

Όσο συνεχίζονται, δε, καθιστούν όλο και πιο δύσκολη την επιστροφή στις αγορές, που προγραμματιζόταν για του χρόνου, για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, οι οποίες έχουν υποχρεωθεί σε πακέτα διάσωσης υπό σκληρές προϋποθέσεις.

Όλο αυτό αρχίζει να μοιάζει σαν μια «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Και ως γνωστόν ο «λύκος όμως στην αναμπουμπούλα χαίρεται» και η βίαιη αναδιανομή του πλούτου.. συνεχίζεται σε βάρος των πολλών!<