Το τρικ και το στικ

Γνήσια ή πλαστή, παραποιημένη ή αυθεντική, ανεπεξέργαστη ή με προσθαφαιρέσεις. ότι τέλος πάντων  και αν είναι αυτό το ετερόκλητο συμπίλημα ονομάτων που φέρεται να συνιστά  τη διαβόητη «λίστα Λαγκάρντ», επιτέλους δημοσιεύτηκε. Συγκρατώ μόνο ότι δεν επιβεβαίωσε τη φημολογία ότι βρίθει από ονόματα πολιτικών. Και ακόμα δεν πιστοποίησε σε πρώτη ματιά ότι υπάρχει κάποια παρανομία , μια και η τήρηση λογαριασμού στο εξωτερικό δεν αποτελεί αδίκημα.

Ωστόσο οι ντόρος που προηγήθηκε μάλλον πήγε στο βρόντο. Βρέθηκε ο μεταλλαγμένος  τρόπος να μετατεθεί το σημαντικό. Να παρακαμφτεί  η ασυγχώρητη ολιγωρία,

η παραμέληση καθήκοντος, η αξιοπιστία πολιτικών προσώπων όπως του Παπακωσταντίνου και του Βενιζέλου. Και αντί να φορτωθούν τη «λέζα» όσοι ενδεχομένως φρόντισαν να εξαφανίσουν πιθανά  φορολογικά εγκλήματα, επιχειρείται να χρεωθεί η ζημιά σε αυτόν που δημοσιοποίησε τη λίστα.

Κάπως έτσι, γκροτέσκα και υποκριτικά το πρόβλημα της πολιτικής ανειλικρίνειας και της απουσίας αποτελεσματικών ελέγχων μετατέθηκε σε πρόβλημα  δημοκρατικών ελευθεριών. Με λίγα λόγια, οι παραβιάσεις των εγγυήσεων  ισονομίας και ισοπολιτείας αποσιωπούνται ενώ εμφανίζεται βροντερή στο προσκήνιο μια νέα  κόντρα. Από τη μια η ευαισθησία ως προς την έκθεση προσωπικών δεδομένων και από την άλλη η αξία της δημοσιότητας μπαίνουν έντεχνα στο ρινγκ. Πιθανόν με αυτό το τρικ μπορεί να πάει ο ερευνητής δημοσιογράφος φυλακή και όσοι λούφαραν  το στικ να δοξαστούν για τις  ευαισθησίες τους.

Η αλήθεια είναι ότι η υποκλοπή και εν συνεχεία η διαπόμπευση ονομάτων,  που εκτιμώνται ως απολύτως νόμιμα σε ότι αφορά την προέλευση των εισοδημάτων τους, συνιστά ποινικό αδίκημα. Μόνο που το κράτος δικαίου οφείλει  με ουσιώδη και έμπρακτη μέριμνα για τη κοινωνική συνοχή να διασφαλίζει τη δικαιοσύνη προς όλους. Να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον ασκώντας διώξεις για παραβίαση προσωπικών δεδομένων και  άλλες περιπτώσεις.

Σαν αυτές  που προβάλλονται και από έντυπα τα οποία στο παρελθόν δημοσιοποίησαν λίστες με στοιχεία φοροφυγάδων χωρίς την ενημέρωση και τη συγκατάθεση των θιγόμενων. Το ότι σε παρόμοια περίπτωση η δικαιοσύνη λειτούργησε πλημμελώς κάνει τη δημοκρατία πιο φτωχή από όση της αντιστοιχεί υλικά λόγω κρίσης. Γιατί, νόμος που λειτουργεί επιλεκτικά δεν έχει ισχύ, επειδή πολύ απλά  με τέτοιους χειρισμός δεν είναι πλέον νόμος.

Δυστυχώς, με τα φαινόμενα επιλεκτικών διακρίσεων επί των θεμάτων προσωπικών δεδομένων να αυξάνονται  και με τη προληπτική λογοκρισία στα ζητήματα ελευθερίας του λόγου να πολλαπλασιάζεται,  η κρίση αποτυπώνεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα πέρα από το δημοσιονομικό και οικονομικό πεδίο.

Δεν είναι το ραδιοφωνικό μελό του «κρεμασμένου στα μανταλάκια»  Γιώργου Τράγκα  ή το ρητορικό ξιφούλκισμα μετά το αυτόφωρο του «αποκαλυπτικού» Κώστα Μπαξεβάνη, ούτε, σίγουρα,   η αναστολή της εκπομπής του «αυθάδη» Κώστα Αρβανίτη και της  Μαριλένας Κατσίμη ή το «κόψιμο» ενός ομοερωτικού φιλιού από σήριαλ του κρατικού  καναλιού που φτωχαίνουν περισσότερο μια  δημοκρατία τσαλαπατημέ