Το αιώνιο ταξίδι του Κώστα Χατζίδη

Η εξόδιος ακολουθία εψάλη σήμερα το μεσημέρι στον Άγιο Δημήτριο Αμπελοκήπων, παρουσία πλήθους συγγενών, φίλων και συναδέλφων, ενώ η ταφή θα γίνει αύριο στα Σέρβια.

Στην τελετή παραβρέθηκαν η πρώην υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου, ο δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος του ΙΣΑ Γ. Πατούλης, η αντιπρόεδρος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου Λίνα Αλεξίου, ο Διευθυντής της εφημερίδας «Το Βήμα» Αντ. Καρακούσης, ενώ την ΕΣΗΕΑ εκπροσώπησαν η αντιπρόεδρος Νανά Νταουντάκη και

το μέλος του Δ.Σ. Δημ. Τσαλαπάτης, ο οποίος απηύθυνε και το «Ύστατο Χαίρε», επισημαίνοντας ότι ο Κώστας Χατζίδης πλήρωσε με «τη ζωή του την κρίση και τα διευθυντήρια της ενημέρωσης».

Το πλήρες κείμενο του επικήδειου είναι το ακόλουθο:

«Δεν πρόλαβε να κλείσει ένας μήνας που αποχαιρετήσαμε μαζί, τον φίλο μας και παλιό συνάδελφο τον Θανάση τον Αντωνόπουλο. Άλλο ξαφνικό κι αυτό. Στη συνάντηση τότε είχαμε την ευκαιρία να πούμε δυο τρεις κουβέντες, για την ειδησεογραφία της μέρας, τα αναπάντεχα με την κρίση, και τον αγώνα της επιβίωσης.

Είπαμε να τα ξαναπούμε και σού υποσχέθηκα να γράψω κι εγώ κάτι για την PHEME. Μια μικρή δική μου συμβολή στο προσωπικό σου στοίχημα με την επικαιρότητα. Σε είδα πολύ αγχωμένο. Σ΄το είπα κιόλας , όπως και ο Ηλίας που ήταν μαζί μας. Πού να το φαντασθούμε. Να, όμως, πού φθάσαμε.

Είναι μέρες τώρα που μερικοί από μας, τους πιο παλιούς στη Χρήστου Λαδά και μετά στη Μιχαλακοπούλου, στο άκουσμα της τραγικής είδησης, φέρνουμε και ξαναφέρνουμε συνέχεια στο μυαλό μας εκείνες τις παλιές μέρες στα ρεπορτάζ, στα γραφεία ,στη σύσκεψη, στην αγωνία για την πρώτη σελίδα αλλά και για τις μέσα.

Από τους νέους, δυναμικούς συντάκτες στο κυνήγι της είδησης, στην αποκάλυψη, στο ρεπορτάζ με άποψη ο Κώστας ο Χατζίδης. Μαχητικός, αποφασιστικός, έτοιμος να διεκδικήσει αυτό που πιστεύει, υπηρετώντας την αλήθεια, με ήθος συνέπεια αλλά πάνω απ΄όλα συνάδελφος με άψογη συμπεριφορά και Φίλος. Πάνω απ΄όλα όμως ασυμβίβαστος με τη δουλειά του. Τις αρχές και τις αξίες του. Προτίμησε έτσι τη ρήξη από την απλή διαχείριση στην είδηση, στην οποία κάποιοι ήθελαν να τον περιορίσουν.

Τον ενδιέφερε η έρευνα η αναζήτηση, η αποκάλυψη. Εκεί έψαχνε την αλήθεια επειδή άλλωστε εκεί βρίσκεται. Κάπως έτσι λοιπόν υποχρεώθηκε να αλλάξει γραφείο, όροφο και εφημερίδα μέσα στο συγκρότημα του ΔΟΛ, για να συνεχίσει με το ρεπορτάζ του από τα ΝΕΑ στο ΒΗΜΑ. Δεν έμεινε πολύ όμως και εκεί.

Όταν ο παλιός διευθυντής του, μετακόμισε κι αυτός από τον κάτω όροφο στο ΒΗΜΑ και έβαλε μπροστά μαζί με τον εκδότη, την μηχανή της δήθεν εθελούσιας εξόδου, ήρθε η ώρα της pheme.gr.

Το καινούργιο στοίχημα του Κώστα αλλά και η μοιραία αναμέτρηση.

Δεν θα ξεχάσω την αγωνία του αλλά και το πάθος του, για μια ακόμη φορά όταν το site του δέχτηκε την επίθεση από τους χάκερ. Ήταν η στιγμή που σκοτεινοί και ύπουλοι πήγαν να τον φιμώσουν αλλά τους αντιμετώπισε κι αυτούς με την ίδια γενναιότητα και όπως πάντα αποφασιστικά.

Το πάθος του για τη δημοσιογραφία και την ανάδειξη του «pheme.gr» φαίνεται ότι τελικά είχε ως μοιραίο αποτέλεσμα ο Κώστας Χατζίδης να μην είναι μεταξύ μας, θα γράψει στο αποχαιρετιστήριο ρεπορτάζ του για τον Κώστα , ο καλός συνάδελφος Τάκης Τσιμπούκης.

Ευγενικός, δυναμικός και άψογος συνάδελφος ο Κώστας Χατζίδης διακρίθηκε για το ήθος, τη συνέπεια και την ευσυνειδησία του.

Στη σύντομη ζωή του άφησε τις καλύτερες αναμνήσεις σε όλους όσοι τον γνώρισαν.

Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια. Έπαιξε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι και στέρησε τον Κώστα από την οικογένεια του τους συναδέλφους και τους φίλους του.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με οδύνη ανακοινώνει την μεγάλη απώλεια συλλυπείται τους οικείους του και αποχαιρετά έναν άξιο συνάδελφο που παρόλο, που έφυγε νωρίς και άδικα, υπηρέτησε με ευπρέπεια και υποδειγματικό ήθος και αυταπάρνηση τη δημοσιογραφία

Και κάτι ακόμη: απάντησε, με τη στάση του και σε κάποια διευθυντήρια της Ενημέρωσης».

Καλό σου ταξίδι, αδελφέ μας».

Από το συνάδελφο και επί χρόνια στενό φίλο του εκλιπόντος, Ηλία Μάτσικα λάβαμε το ακόλουθο κείμενο:

«Άκου, Κωστάκη μου, ακόμα ηχούν στα αυτιά μου τα χάλκινα, από εκείνη τη μαγική βραδιά του γάμου σου με τη Μίνα στα Σέρβια, πάνε λίγα χρόνια, που φαντάζουν χθες. Και τώρα τα ακούω να συνοδεύουν τις ψαλμωδίες της εξοδίου ακολουθίας, κοιτάζοντας τη φωτογραφία σου πάνω στο φέρετρο.

Τι να πρωτοθυμηθώ: την απογοήτευσή σου για όσα συνέβαιναν στην εφημερίδα, τη χαρά σου για την οικογένεια και τη γέννηση του Κλέαρχου, τον ενθουσιασμό σου γιατί θα υλοποιούσες τη μεγάλη επιθυμία σου για αμόλυντη δημοσιογραφία; Tην αγωνία σου για την εξεύρεση άξιων συνεργατών που θα έβαζαν πλάτη, τη στήριξή σου όλο το διάστημα της περιπέτειάς μου από το καλοκαίρι του 2010 μέχρι και πριν από 18 ημέρες που μιλήσαμε για τελευταία φορά στο τηλέφωνο;

Εκείνο που σίγουρα θα κάνω είναι να προσπαθήσω να βγάλω εκείνο το τεράστιο ρεπορτάζ, αυτού του εγκληματικού κυκλώματος που σε ταλαιπώρησε, που έμεινε στη μέση από το ξαφνικό φευγιό σου… Δεν ξέρω αν κάτι καταφέρω, μια και στο ρεπορτάζ ήσουν ανυπέρβλητος, μα θα το προσπαθήσω. Σ΄ το χρωστάω, καλέ μου φίλε».

Δείτε επίσης: Στις 12 μ. το τελευταίο ρεπορτάζ για τον Κώστα Χατζίδη