Το 1979 κυκλοφόρησε «The Wall» των Pink Floyd

Μπορεί να μην έχει την αντικειμενική αξία του «Dark site of the moon», του «Ummagumma», ή του «Atom Heart Mother», ωστόσο το «The Wall» είναι ένα άλμπουμ που έφερε τους Pink Floyd σε ένα πιο ευρύ ακροατήριο και μέσω της ομώνυμης ταινίας τους έκανε πασίγνωστους σε όλο τον κόσμο.

Ο frontman των Pink Floyd,

Ροτζερ Γουότερς εμπνεύστηκε κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας του συγκροτήματος στο Μόντρεαλ του Καναδά, το 1977. Μια προσβλητική συμπεριφορά ενός θεατή της συναυλίας προκάλεσε την αντίδραση του Γουότερς, ο οποίος τον έφτυσε κατά πρόσωπο. Αηδιασμένος από αυτή τη συμπεριφορά, ο Γουότερς θέλησε να χτίσει έναν τοίχο ανάμεσα στον αγενή θεατή και το κοινού, μια ιδέα που την υλοποίησε αργότερα σε δίσκο.

Η ηχογράφηση του «The Wall» έγινε από τις αρχές Απριλίου έως το τέλος Νοεμβρίου του 1979. Στη Μ. Βρετανία κυκλοφόρησε στις 30 Νοεμβρίου και στις ΗΠΑ στις 8 Δεκεμβρίου. Έγινε 23 φορές πλατινένιο, ενώ παρέμεινε στους αμερικάνικους και βρετανικούς καταλόγους επιτυχιών για περισσότερο από 14 χρόνια. Από τα 24 κομμάτια που περιέχει, ξεχώρισαν και τραγουδήθηκαν περισσότερο το An other brick in the wall, το Hey you και το Comfortably Numb.

Η ιστορία που διατρέχει το άλμπουμ είναι η φανταστική ζωή ενός αντιήρωα, του Pink, ο οποίος δέχεται τις σφαλιάρες της κοινωνίας από τα νεανικά του χρόνια. Σε αντίδραση για την καταπίεση από το οικογενειακό και σχολικό του περιβάλλον φτιάχνει το δικό του φανταστικό κόσμο. Ο Γουότερς στην ταινία ξεδιπλώνει (εκτός των άλλων) τις ανησυχίες του για την όποια φασιστική συμπεριφορά και δράση μέσα στη δυτική κοινωνία.

Το 1982 το The Wall μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Άλαν Πάρκερ, ενώ ανέβηκε και ως μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ. Το καλοκαίρι του 2011, το «The Wall», παρουσιάστηκε ζωντανά ως ένα ψηφιακό/θεατρικό/μουσικό θέαμα στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Ο.Α.Κ.Α. από τον Ρότζερ Γούοτερς.